voorjaarstocht 2023 – 5: bilbao

We reizen al jaren, maar nog nooit in Bilbao geweest. Was er ook deze reis bijna niet van gekomen, de eindbestemming voor vandaag zou Sunbilla zijn, aan het begin van een via verde. Dat we halverwege die bestemming toch gekozen hebben voor Bilbao heeft te maken met het weer: Bilbao is het in het verleden nooit geworden omdat het er altijd slecht weer was wanneer de stad weer eens op ons todolijstje stond. Iedereen denkt dat het in Spanje altijd warm is, Bilbao maakt hierop een uitzondering: de stad heeft in tegenstelling tot zuidelijker delen van Spanje geen mediterraan klimaat, maar een gematigd en vochtig zeeklimaat. 

En waarom willen we dan zo graag naar Bilbao? Niet omdat de stad aan de rivier Nervión ligt en ook niet omdat één van de Pelgrimsroutes naar Santiago de Compostella Bilbao doorkruist. De stad is sinds 1997 één van de vier steden op de wereld met haar eigen Guggenheimmuseum, het Museo Guggenheim de Bilbao en dat willen we met eigen ogen zien. De kaartjes voor dinsdag (en een tijdslot) zijn binnen. Seniorentarief: € 8,00 per persoon.

maandag 10 april: @ bilbao

Een rustig begin van de dag op camping Le Couderc. Bewolkt, nodigt niet uit om vroeg op te staan maar om nog even te blijven liggen. Maandag, dus een dubbele spellingtest van het niveau “het zijn mee-eters en geen meeëters”. W scoorde beter vandaag. Besloten om het ontbijt een beetje uit te stellen, nog wat frigo in het busje. Zij van Google bepaalde de route, ook al fronsten we af en toe onze wenkbrauwen. Eén ding is zeker: de meeste wegen hebben we hier nooit eerder bereden. Weer levendige discussies in de cockpit. Eerst het determineren van dode beesten aan de kant van de weg: vele kadavers bleven naamloos (nou ja: W noemde ze possums, maar iets soortgelijks kenden we al van haar wouwen), eentje was overduidelijk een wild zwijn. Een andere vraag die ons bezig hield: als iets kwaakt als een eend, loopt als een eend en zwemt als een eend, in hoeverre kun je dan zeker zijn van het feit dat het een eend is? En (het allerbelangrijkst van alles): in hoeverre is Tweede Paasdag een vrije dag in Spanje? Dit vanwege het feit dat de koelkast leeg was. Neem van mij aan: op Tweede Paasdag is in ieder geval in Baskenland alles gesloten. Drie keer een poging ondernomen een geopende winkel te vinden: drie keer niks. En dat terwijl de supermarkten in Frankrijk deden alsof Tweede Paasdag nog moest worden uitgevonden.

Het humeur werd er niet beter op, en toen we op het eind van onze rit nog een paar keer een cruciale afweg misten, W de gedenkwaardige woorden “I'm not lost, i'm exploring!" sprak en Puzzel op zijn displaytje liet zien "Bijtanken a.u.b.", had ik het gehad met reizen in het algemeen en Spanje en Baskenland in het bijzonder. Maak maar eens een studie van onze route van het laatste half uur in Bilbao met behulp van nevenstaand kaartje. Uiteindelijk kwamen we dan toch op Autocaravaning Kobetamendi (code Campercontact 29.890) terecht; € 15,00 all-in. En ja: boven op de Monte Kabeta, dan weet je het wel.

Het "aankomstsop" kwam deze keer niet uit onze koelkast (die was leeg), maar werd genuttigd op het terras van een nabijgelegen cervezeria. Una caña en daarna una mas. W aan de vino blanco en doe ook maar una mas. En dat alles met uitzicht op Bilbao. Daarna improviseren in de kabouterkeuken: het werd een omeletje. V: 190.756; A: 191.186. Rijtemperatuur: 10 tot 21 graden. Zon op/onder: 07:37/20:49. Bewolkt begin van de dag, later opklaringen; op het eind van de dag sluierbewolking. Een mooie dag? Och, heb ze beter meegemaakt. Morgen Bilbao. De bus stopt voor de deur.

dinsdag 11 april: @ bilbao

Een dagje Bilbao, eindelijk na al die jaren. Fijn dat er een site bestaat die www.bilbaovoorbeginners.nl heet (bovenstaande foto heb ik daar geleend). Weet je tenminste wat je kunt zien in één dag. Ja, één dag: je mag niet langer dan twee nachten op de camperplaats staan. Over het algemeen hebben we het in een stad ook wel met een paar uur bekeken, al zijn er uitzonderingen: Valencia, Sevilla, om er maar een paar te noemen. Goed inlezen dus en dan weet je dat Bilbao een stad is die in een enorm tempo aan populariteit aan het toenemen is als stedentripbestemming. Ooit was dit een grauwe industriestad, tegenwoordig is het een hippe plek waar je goed kunt toeven. Kwestie van een beetje opknappen en hier en daar een likje verf kwasten. Natuurlijk komt het ook omdat je met een poep en een zucht (2:10 uur) vanaf Amsterdam naar Bilbao vliegt. KLM, Vueling Airlines en Iberia brengen je er graag heen. Vond al een retourtje voor € 84,00 bij Vueling (moet je wel de tas onder je stoel duwen). Transavia vliegt vanaf Eindhoven op Bilbao.

En ja: er is een Baja Bikes in Bilbao. Trouwe volgers weten dat we graag een stad verkennen
via een begeleide fietstocht. Alleen deze keer niet: mijn rug speelt nog steeds op. Onderbroek aantrekken lukt nog net, de sokken worden al moeilijker en W moet mijn veters strikken. Dus fietsen op een ding zonder ondersteuning door een stad met toch wel wat hoogteverschil leek ons deze keer geen goede keuze. Met de lijnbus naar de stad dus. Bus 58 bracht ons keurig “naar beneden” naar de rand van de oude stad (Casco Viejo klinkt toch veel mooier?).

Een beetje gekriskrast door straten die verrassend breed waren voor een oud stadje. Volgens ons kaartje moeten we langs het neoclassicistische stadhuis, de pelgrimskerk Basílica de Begoña, het operahuis en de oudste kerk van de stad, de Kathedraal van Santiago, gelopen hebben. Zal ongetwijfeld, we hebben zo links en rechts een plaatje getrokken van wat ons interessant leek, maar wat het voorstelt moet je me niet vragen.

Toen de neus gericht op het Guggenheim Museum. In de verte zagen we de Zubrizuri liggen, de witte voetgangersbrug over de rivier de Nervión. De brug is ontworpen door Santiago Calatrava die ook de Ciudad de las Artes y las Ciencias in Valencia ontworpen heeft. Nu is er een heel verhaal te vertellen over de drama’s van die brug (het glas werd erg glad als het eens een keertje regent, en dat doet het gemiddeld 128 dagen per jaar in Bilbao. Een tapijt zou het probleem oplossen, maar toen kreeg men te maken met de "Wet van Behoud van Ellende": Je lost een probleem op en krijgt er drie voor in de plaats. Het tapijt veroorzaakte echter nieuwe problemen, aangezien sterke wind in staat zou zijn om het tapijt met een persoon op te tillen van de grond. Ook deed Calatrava de stad nog een proces aan, omdat de gemeente een andere architect aanstelde om de brug aan te laten sluiten op bestaande verkeersroutes. De foto van de brug is geleend, om een of andere duistere reden is er geen plaatje op één van onze telefoons terechtgekomen.

Van het museum daarentegen hebben we complete rolletjes vol. Virtueel dan, er passen geen rolletjes meer in smartphones. Laten we vooraf even vastleggen dat we het gebouw verschrikkelijk mooi vonden en dat de tentoonstellingen NOSK lieten zien (waarbij NOSK staat voor niet ons soort kunst). Het gebouw is een museumstuk op zich. De architect Frank Gehry is een vertegenwoordiger van het deconstructivisme. Dit is een moderne bouwstijl waarbij de bouwwerken een verwarrende collectie willekeurig bij elkaar geplaatste vlakken en verwrongen lijnen lijken die samen de indruk wekken dat de constructie ieder moment in elkaar kan zakken.

Tja en dan de inhoud. We zijn niet zo van de moderne kunst, ook niet als het gaat om beroemde namen. Toen wij er waren werden werken van Oskar Kokoschka, Joan Miró en een paar (voor ons) onbekenden getoond. Kijk zelf maar of je het mooi vindt.

Buiten stond natuurlijk de 12 meter hoge puppy van Jeff Koons te schitteren en spinnetje Sebastiaan was er ook nog.

Voor en na het museumbezoek hebben we ons gelaafd en gevoed op zijn Baskisch, namelijk met Pintxos. Pintxos zijn kleine gerechtjes, die veelal op een stukje stokbrood worden geserveerd. In die gerechtjes worden vaak prikkers gestoken om de gestapelde hoeveelheid ingrediënten op z’n plaats te houden. De letterlijke vertaling van Pintxo is prikker. Een aantal van onze hapjes had geen prikker. Allemaal goed binnen te houden.

Na de laatste Pintxos wees Google ons de weg naar de dichtstbijzijnde bushalte van lijn 58. Opnieuw 2 x € 1,35 afdragen aan de chauffeur en hij bracht ons weer naar boven op de Monte Kabeta, waar de cervezeria helaas gesloten was. Dus bijkomen en afkicken in ons Puzzeltje. Volgens de stappenteller hebben we ruim 7,5 kilometer gewandeld (geslenterd, gestrompeld en zoek nog maar een paar van dat soort woorden). Temperatuur in de stad: tussen de 20 en 23 graden, soms zon, soms wolken. Een mooie dag! Blij dat we Bilbao (en vooral Guggenheim) gedaan hebben. En morgen? Morgen is er weer een dag. Salamanca is terloops gevallen.