voorjaarstocht 2023 – 3: woensdag gehaktdag? vergeet het maar!

En hoe zit het nou met die gehaktballen? Zal jullie niet langer in het ongewisse laten. Ruim tien jaar geleden (nog in de tijd van het groene monster, de voorloper van onze huidige camper) kregen we een berichtje van mijn oudste zus (die trouwens anderhalf jaar jonger is dan uw scribent): “In Boussac hebben ze een fantastische camping en ze serveren er overheerlijke gehaktballen.” Een keer of zes zijn we er inmiddels geweest, maar never-nooit-niet die gehaktballen kunnen proeven. Te laat of te vroeg in het seizoen en die ene keer dat we in het hoogseizoen ons hutje hier parkeerden konden ze ons alles voorschotelen, behalve gehaktballen; want: “op!” Deze dagen dan maar zelf kokkerellen, bijvoorbeeld een karbonade in de pan mikken, samen met een paar gebakken aardappeltjes en een saladeschotel moet dat ook best binnen te houden zijn. Maar: we blijven het proberen. Nu we het toch over vlees hebben: is het eigenlijk uit te leggen dat we in ons overvolle Nederlandje een vleesindustrie hebben die tachtig procent van de productie exporteert en de mest hier achterlaat om het landschap te verzuren?

woensdag 5 april: @ boussac

Frisjes vannacht: het heeft gevroren. Erger: gasbus één is leeg. Miscalculatie: zal wel niet vol geweest zijn toen hij de winter in- en uitging. Hebben nog een bus (gegarandeerd vol), maar toch maar snel naar een plek waar je niet meer hoeft te stoken. Is ‘m vandaag niet geworden. Wel een kleine zes uur naar het zuiden gereden (en geen enkele snelweg gezien), maar echt opschieten doet het niet. Overigens verschrikkelijk mooi rijden. Volgens W reden we eerst door een openluchtmuseum: veel vakwerkhuizen, schitterende dorpspleintjes en heel veel “opknappertjes te koop”. Vervolgens kwam de dierentuin aan de beurt: twee reeën, een haas, vijf fazanten, een kleine vijftig kraanvogels en dan nog een zootje niet-ingedeeld-gevogelte. Een roofvogel die zwart is is bij ons per definitie een zwarte wouw. Beetje rood te bekennen: een rode wouw. Vlekken aan de onderkant: een kiekendief. Tenslotte weten we het verschil ook niet tussen een patrijs en een kwartel. Met veel genoegen drukken we een bekend stempeltje op een onbekende vogel. Ter geruststelling: het determineren van een duif lukt nog wel. Na Troyes de bekende N77 naar Auxerre, maar vanaf die plaats stuurde zij van Google ons over wegen die we nog nooit eerder hebben gezien. Ze staan niet eens op de overzichtskaart van de ANWB, dus rustig en mooi; gele kentekens kom je niet tegen, de bijrijder in een Nederlandse auto heeft altijd zo’n ANWB-kaart op schoot en staat een weg niet op de kaart dan bestaat hij ook niet. Mijn bijrijdster denkt hier wat anders over. Een filiaal van onze huissuper konden we niet links laten liggen, tijd voor de ravitaillering dus. Ook hier kwamen we tot de ontdekking dat Frankrijk er in een jaar tijd niet goedkoper op is geworden. Hoe zuidelijker we kwamen hoe meer het koolzaad in bloei stond. Zonnebloemen waren nog niet te ontdekken, zijn altijd fijne richtingaanwijzers die tournesolletjes: ze kijken rond de middag per definitie de richting van Spanje op.

Goed drie uur reden we camping Creuse Nature op. Sitecode Campercontact: 59319. De camping is genoemd naar het gebied de Creuse en de gelijknamige rivier. Midden in het ongerepte Frankrijk in de Limousin. Miepje van de receptie probeerde ons nog een poot uit te draaien, maar toen we haar vriendelijk attendeerden op de kortingen die genoemd worden op de website, waren we voor € 23,00 per nacht klaar (exclusief 50 cent boevenbelasting per persoon). Niks meer doen, alleen stoelen pakken en lijfjes in de zon, W nog even zwemmen en de washandjesdagen even compenseren met een flinke regendouche. En nee: geen gehaktballen vandaag, ook al is het woensdag.

V: 190.053; A: 190.429. Rijtemperatuur: -1 tot +14; vrijwel onbewolkt. Zon op 07:23; onder 20:24 (gegevens Boussac-Bourg). Een mooie dag! En morgen? Morgen is er weer een dag: de bus blijft een dagje stilstaan.

donderdag 6 april: @ boussac

Voordeel van een dagje blijven staan is dat je niet in de loop van de middag op zoek hoeft naar een plek in de herberg, de pet van Maria en Josef kan dus in de kast blijven hangen. Beetje wisselvallig weer. Konden we gisteren nog (veel) vlees blootstellen aan de zonnestralen, vandaag toverde Buienradar meer wolk op de weerkaart en af en toe een drupje. W stelde voor om een second opinion te vragen bij Meteo France, maar daar werd de patiënt niet echt veel beter van. Pas later in de middag kwamen er wat serieuze zonnestralen en drupjes hebben we alleen uit de kraan zien komen. Beetje lummelend de ochtend door en tegen elven op de vélocipède. Bijgaand kaartje laat zien dat we ons in het absolute midden van Frankrijk bevinden. Volgens de diverse beschrijvingen staat het departement Creuse bekend als een gebied waar genoeg te zien en te beleven is. 

Juist de hoofdstad van het departement, Guéret, zou absoluut een bezoekje waard zijn, maar ja 45 kilometer enkele reis (fiets) is een beetje te veel van het goede. Volgens Komoot ligt Clugnat wel op fietsafstand, weliswaar geen hoofdstad en maar 650 inwoners (Guéret telt er ongeveer 14.000), maar ook dit plaatsje is nieuw voor ons. Een leuk kerkje aan een vriendelijk pleintje, daarmee houden de bezienswaardigheden van Clugnat wel op. Clugnat loopt net als de rest van de Creuse leeg. Eerst zie je een overzicht van de inwoneraantallen van Clugnat in de loop der jaren, gevolgd door een tabel die de afname van de bevolking van de Creuse afzet tegen de bevolkingsgroei van Frankrijk (exclusief overzeese gebiedsdelen).

Naam	Index 1962	Index 1968	Index 1975	Index 1982	Index 1990	Index 1999	Index 2008	Index 2019
Creuse	100,0	95,9	89,4	85,6	80,3	76,1	75,8	71,3
Frankrijk	100,0	107,1	113,3	117,0	121,9	126,0	133,8	140,1

Best wel een leuke tocht door het glooiende landschap van de Creuse, soms in de laagste versnelling naar boven, dan weer met warpsnelheid naar beneden. W noemde dat “afdalen met ware doodsverachting”. Moest ik ineens denken aan een versje van Willem Willink:

In ’t Nederlands is iemand dood gegaan,
over zijn reis wordt nooit meer iets vernomen.
In het Twents is iemand uit de tijd gekomen,
Dus je weet zeker: hij kwam veilig aan.

Na de (late) middagpauze nog even (opnieuw) op de fiets, nu naar Boussac om de supermarkt te beoordelen (W had de snaaitomaatjes op). Fijn winkeltje, maar Carrefour is niet echt de goedkoopste en de variant “market” al helemaal niet.

En alweer wat langer licht. Zon op/onder: 07:22/20:26. Het weer: voornamelijk bewolkt, later op de middag wat meer zon. Temperatuur: een graadje of 14? Weinig wind, dus goed fietsweer. Een mooie dag. En morgen? Morgen is er weer een dag: we gaan een eindje naar het zuiden. Inderdaad: we nemen ons thuis mee.