luther natuurlijk 9: we verlaten lutherland

dinsdag 04 april: @ Wernigerode

Nog even gebruikmaken van het super-de-luxe sanitairgebouw, jammer dat wel de vloer maar niet de wc-bril verwarmd was. Nog even een fotootje van onze puzzel op de camping en een sfeerfoto van Lutherstadt Wittenberg aan de overkant van de Elbe en dan op naar Wenigerode.

 

 Wel “binnendoor” door een mooi gedeelte van de (oostelijke) Harz, via vooral gele weggetjes met een groen biesje, waarbij zeer regelmatig sprake is van eine schöne Aussicht (ik hoop dat de naamval deze keer goed is). Twee wegen stonden op ons todolijstje: de B242 van Mansfeld naar Hasselfelde en de aansluitende B81 naar Wernigerode. We komen opvallend veel plaatsjes tegen die eindigen op –rode en W is dan niet de beroerdste om Wikipedia te raadplegen. Rode is een Middelnederlands en Middelduits woord dat duidt op een stuk bos of heide dat gerooid is om in cultuur te gebracht te worden. We kennen ook varianten als rade, rooi, roy en ray. Weten we tenminste weer dat Sint Oedenrode ooit in het bos (of op de hei) gelegen heeft.

Ik had gisteren nog vergeten te vermelden dat we Thüringen hadden verlaten en inmiddels in Saksen-Anhalt terecht waren gekomen. Vanmorgen bij het ontbijt werd ik er door de eierdoosjes vriendelijk aan herinnerd: in Saksen-Anhalt eet je eieren uit Hessen of uit Thüringen (of zoiets). Ook Wenigerode ligt in Saksen-Anhalt dus nog in het voormalige Oost-Duitsland. Onze overnachtingsplaats (Am Katzenteich, campercontactcode 38.855) is van een totaal ander type dan de voorgaande. Weg luxe, alleen een parkeerterrein waar een slagboom voor 5 euro zijn stand verandert: eventjes verticaal zodat we kunnen passeren (voor die 5 euro mag je trouwens zo lang blijven als je wilt, dus schijnen er regelmatig veel langparkeerders aanwezig te zijn).

Plek genoeg, stekker in de prik (eurootje per kwh) en het stadje in. En eindelijk een foto kunnen maken van het Ampelmännchen, het mannetje dat in het oosten van Duitsland op de voetgangersverkeerslichten staat, in afwijking van het geval dat in de rest van Europa gebruikt wordt.

Een aantal jaren geleden zijn we hier al geweest: een reisje met de Dampfzug als verjaardagscadeautje. Het was toen midden in de winter en in het hotel was lekker warm, maar buiten was het steenkoud en er lag een flink pak sneeuw. Vandaag was het niet wit en een stuk warmer, maar het hield niet echt over. Dit gebied staat bekend om de Harzer Schmallspurbahnen (HSB) die dateren van eind 19^e eeuw. Oorspronkelijk waren het een drietal ondernemingen. Na de splitsing van Duitsland werden de twee bedrijven op DDR-grondgebied in 1949 overgenomen door de Deutsche Reichsbahn (DR). Het lijntje in West-Duitsland overleefde het niet, omdat het werd afgekoppeld van het Oost-Duitse spoor. Na de Wende werd het hele smalspoorgebeuren geprivatiseerd. De HSB (de overheden hebben wel een flinke vinger in de pap) heeft als doel het behoud van alle smalspoorlijnen in de Harz (toeristenattractie, stukje cultuurgeschiedenis, transport van goederen en regionaal personenvervoer). Het reisje dat we toen gemaakt hebben met de Brockenbahn zat er deze keer niet in: ten eerste omdat het nooit zo mooi zou zijn als toen (foto’s niet op dit tablet staan, vandaar een soortgelijke foto van internet geplukt) en ten tweede omdat het reisje inmiddels erg begrotelijk is geworden (41 € retour per persoon). Dus vandaag alleen maar een beetje treintjes kijken en een kuiertje door de stad, ook mooi!

V: 89.750; A: 89.947

 

 

normaalspoor en smalspoor naast elkaar

 

 

 

das Rathaus