Langzaamaan richting Delft waar we de paasdagen willen doorbrengen. Weesp ligt dan zo ongeveer halverwege. Daar heeft W namelijk een camperplek gespot met de naam “Vecht en Weide”, ongeveer 4 km buiten de oude vestingstad en met een geweldig uitzicht over de weilanden. Code Campercontact 42.269, 12 € all-in en lovende kritieken. Op naar Weesp, maar dan wel via de Oostvaardersplassen, het moet leuk blijven.
W heeft wat met de Oostvaardersplassen, maar kon toentertijd niet lang
naar “de nieuwe wildernis” kijken (je weet wel: die natuurfilm uit 2013 van
Mark Verkerk en Ruben Smit, ook in drie delen door de Vara op de tv uitgezonden),
want heel saai. Het uitzicht over de steppe werd vandaag vanaf de Praambult
(zie kaartje) nog verlevendigd door voorbijrazende treinen. Afwisselend
overigens: dubbeldekkers en Sprinters, de helft ging naar links (Almere), de
andere helft naar rechts (Lelystad). Misschien is het wel de laatste keer dat
we de grote grazers gezien hebben. Als het aan de SGP en VVD ligt moet er meer
toerisme in het gebied komen, waarvoor de grazers moeten wijken, immers: de
toerist wil geen kale vlaktes, maar bomen zien en teveel grazers vreten de
bomen op. Volgens deskundigen stort op deze manier het hele ecologische systeem
in elkaar: minder grazers -> minder ganzen -> meer riet -> alles
groeit vol -> geen ruimte voor flora en fauna. We zullen het blijven volgen.
Buiten is het 9 graden, maar binnen zit ... |
Opvallend hoe de opvolgers van de Noordoostpolder (oostelijk
Flevoland en zuidelijk Flevoland) een totaal andere look-and-feel hebben dan
dat stuk drooggevallen landbouwgrond: het ziet er allemaal veel afwisselender
en verzorgder uit. Kwestie van voortschrijdend inzicht?
Op de camperplek in Weesp aangekomen was onze eerste
reactie: “Veel te veel voor één dag!” Onze trouwe volgers weten inmiddels dat
vooral W van “een programma” houdt. Weesp en omgeving biedt een scala aan
mogelijkheden, dus een van de verslagen in de nabije toekomst zal ongetwijfeld
over Weesp (en omgeving) gaan. Vandaag beperken we ons tot de Vecht (de Utrechtse Vecht om
deze te onderscheiden van de Vecht die door Overijssel loopt, waarbij opgemerkt
moet worden dat de Utrechtse Vecht ook door Noord-Holland kronkelt, maar om het
ding nu de Utrechtse en Noord-Hollandse Vecht te noemen is teveel van het
goede). Het watertje is maar zo’n 42 kilometer lang en komt uiteindelijk uit
bij Muiden in het IJmeer.
In de Middeleeuwen was de Vecht een zeer belangrijke
scheepvaartverbinding tussen (de voorloper van) de Zuiderzee en de Rijn. Vooral
Dorestad (Wijk bij Duurstede) heeft er een paar centen aan overgehouden.
Tegenwoordig gaat de commerciële vaart over het Amsterdam-Rijnkanaal en probeert
men de watersporters op de Vecht te laten dobberen. De Vecht moest dus bewaakt
worden en daarom werden er op strategische plekken kastelen gebouwd (Nijenrode
en het Muiderslot bijvoorbeeld). De Vecht maakte ook onderdeel uit van de
Hollandse Waterlinie.
Ons fietstochtje (langs de Vecht en andere watertjes) begon
onder het motto “ook al is het geen weekend schat, ik heb echt wel zin in dat”
(vrij naar Robert Long), dus kreeg ik in Nederhorst den Berg een bakje
kibbeling (niet zo lekker als het bakkie van zondag want nu een keertje opgebakken om weer
warm te worden). We vergaapten ons aan de stulpjes langs het water. Nu weten we
dat er in de Gouden Eeuw veel buitenplaatsen gebouwd werden door rijke
Amsterdamse stinkerds (letterlijk) om in de zomermaanden de stank, de drukte en
de pest van en in de stad te ontlopen, maar in recente tijden is er ook leuk
stenen-gestapeld. Het werd een leuk tochtje waar we een blik mochten werpen op
Vreeland, Loenen aan de Vecht, Oud-Loosdrecht en Ankeveen (en natuurlijk de
bijbehorende plassen). Je kunt bijna zien dat spaarcenten op de bank niets meer
opbrengen: overal wordt getimmerd, gemetseld, geschilderd, geknutseld.
buitenplaatsen langs de Vecht
doorkijkje in Loenen aan de Vecht
V: 90.833; A: 90.927