Onze Puzzel stond vandaag niks te doen op Camping Unter dem
Jenzig (code campercontact 47.152; Acsi-tarief € 17,00), waarbij de Jenzig een
bultje van 385 meter hoog is waar we op uitkijken. Een gezellig, kneuterig,
knus, klein campinkje, waarbij de rekening op een prentenbriefkaart wordt
uitgeschreven. Je houdt van dit type camping of juist niet. In een recensie
valt te lezen “het sanitair is van een knullig DHZ-niveau” en dat klopt wel zo’n
beetje: op de wc tref je onderdelen met verschillende kleurstelling aan, maar het
geheel is zoals gebruikelijk meer dan de som der delen: het functioneert en het
wordt wel schoon gehouden (er hangt zelfs een handdoekje). En waar tref je een oud tramstel als campingreceptie
aan?. Wifi doet het dan wel niet na de winter en de wasmachine gebruiken kan “im
Laufe des Tages” (is ongeveer hetzelfde als: zal waarschijnlijk niet lukken
deze week). Wat wifi betreft: we hebben ons eigen netwerkje en wastechnisch
gezien kunnen we nog wel even vooruit met 10 schone onderbroeken. We houden wel
van dat soort fröbelwerk.
Fietsen langs de Saale stond op het programma. Nu stroomt een
rivier meestal maar één kant op, maar je kunt wel twee richtingen op: Quelle of
Mündung (aangegeven met een Q of een M op de bordjes - soms). Wij gingen op de camping
maar rechtsaf, dus naar de monding. Normaal wordt zo’n ritje langs het water
gekenmerkt door vlakke weggetjes, echter niet dit stukje van de Saale
Fernradweg. Je schrikt je toch het apezuur als je een bord tegenkomt met “pas
op: daling 15 %”, vooral als je weet dat je straks dezelfde weg terug moet en
je dan waarschijnlijk een soortgelijk bord tegenkomt, maar dan met de helling
net iets anders getekend. 
Tussen de twee borden door namen we een flinke pauze in
Camburg, ons keerpunt. W ontdekte daar een schitterende Biergarten, waar we de
enige gasten waren. Het menu stond op een krijtbord en de “Soljanka” leek ons
wel wat. Volgens de vriendelijke ober is dat een maaltijdsoep van Russische oorsprong
met een hoog DDR-gehalte. Zo’n geweldige soep waar je al je restanten in kwijt
kunt, zodat je niets hoeft weg te gooien, zo’n soepje dus. Zonder het soepje
onder een vergrootglas te leggen determineerden we veel vlees, uien, een
schijfje citroen, tomaat, augurk, een dot room. Best te pruimen: receptje maar
eens opzoeken thuis. Het branderige gevoel in de mond kon geblust worden met
een pot bier (B) en een Fanta (W).
Het heeft wel wat zo’n fietstochtje door een
modelspoorbaanlandschap. Zonnetje erbij, niet te warm, en die heuveltjes? We
hebben trapondersteuning. Vijfenveertig kilometer, vier uur en een paar lege
accu’s later waren we weer thuis. En voorlopig is thuis daar waar ons puzzeltje
staat. En Luther? Misschien komt die morgen nog even om de hoek kijken,
misschien ook niet. Onze Lutherweg wordt meer een weg zonder Luther, dit in tegenstelling tot de Biergarten: je kunt je toch geen Garten zonder bier voorstellen?
