terschelling - 1: van winterswijk naar midsland

“Is niet erg wanneer een foto niet goed gelukt is“, zei ik tegen W toen ze vond dat een kudde lepelaars te ver weg stond, “ik geef gewoon ChatGPT een opdracht“. Hoe AI het leven gemakkelijk kan maken: “Kun jij een afbeelding maken van een paar lepelaars bij mooi weer aan de waddenkant van Terschelling?“ en ChatGPT komt na een minuutje met het nevenstaande plaatje. De foto hieronder is van W.

maandag 9 juni: @ midsland

Terschelling, een lange reis. Vooral als je eerst nog even langs je stenen huis moet om een lading tenten en "grei" van een deel van het nageslacht op te halen. “Jullie gaan toch met de camper, scheelt ons een flinke berg sjouwwerk“. Inderdaad, nu doen opa en oma het werk: vervangende bejaardengym. (Klein)kinderen komen vrijdag voor het Oerolgebeuren, wij maken het eiland voor die tijd wat onveilig. Zal wel druk worden dan: Terschelling is net als de andere Waddeneilanden voor een groot deel afhankelijk van het toerisme: in het hoogseizoen herbergt het eiland meer dan driemaal zoveel mensen als in de winter. Sinds 1981 is het eiland jaarlijks in juni de locatie voor het Oerol festival en dat gaan wij (voor een deel) meemaken.

Een voorbeeldige reis: iets na achten hadden we de koffie achter de kiezen op het Paardeweitje en konden we via ons stenen huis en het zwembad (lozen van de diverse tanks) naar Harlingen. Onderweg een uitgebreide lunch, want tied zat. Ruim een uur van tevoren in de haven en we waren bij lange na niet de eerste. Inchecken ging feilloos en we mochten als tweede camper aan boord, dus met de neus helemaal vooraan (of achteraan, da’s altijd een vraag bij een roroboot): we mochten als eerste debarkeren. Mooi rustig tochtje en ook de zeehondjes op de Richel (een zandplaat voor de kust van Vlieland) zijn op de gevoelige plaat vastgelegd door ChatGPT. Alle andere foto’s van water en haven zijn van de hand van W of van mij. We hadden C te L een flinke portie foto’s beloofd.

Even wat achtergronden: “Op cartografische kaarten uit de 17e en 18e eeuw is te zien dat het eiland tijdens deze periode nog bekend stond onder de naam Der Schelling. Op een nieuwere kaart uit 1810 wordt het eiland Ter Schelling genoemd. In de loop van de geschiedenis is Terschelling meermalen in andere handen overgegaan; de laatste keer was tijdens de Tweede Wereldoorlog, toen Terschelling samen met Vlieland per 1 september 1942 van de provincie Noord-Holland bij de provincie Friesland kwam“.

Reade wolken
Blaue lucht
Gele helmen
Grien gres
Wyt sân

Dat is 't wapen fan Schylgerlân.

W moest bij de receptie even een plekje regelen voor het nageslacht dat vrijdagmiddag arriveert. Aan de linten die gespannen zijn wordt het volle bak komend weekend. Alles prettig geregeld. En toen moest er gefietst worden. Korte samenvatting van de ellende: we hebben weer kennis gemaakt met een fietsenmaker. Voor € 87,50 heeft W tot zondagavond zes uur de beschikking over een elektrische Gazelle. Fietst lekker dat ding van Rijwielverhuur Zeelen (vijf vestigingen op het eiland). Voor € 7,50 brachten ze het niet-goed-functionerende-chineesje terug. Ja we hebben lekker gefietst: langs het wad de wind mooi achter. Die lepelaars zijn net als giraffes in Zuid-Afrika: bij de eerst zeg je “OH“ en bij de laatste is het “Ga uit de weg!“.

Interessant was de beeldengroep “Beelden uit Zee“. Op zondag 25 januari 1903 voer kapitein Morel met zijn Zweedse stoomschip “de Otto” vanuit Gothenburg richting Manchester met een grote lading graniet aan boord. Het was zwaar weer en voor de kust van Terschelling kwam het schip tot zinken. De kapitein en de stuurman kwamen daarbij om. De andere negentien opvarenden (waaronder twee vrouwen) werden gered en op Terschelling aan land gebracht. Precies honderd jaar later hebben leden van het Terschellinger duikteam Ecuador, 33 grote blokken graniet uit het wrak opgedoken. De afmetingen variëren van 1 tot bijna 2,5 meter lengte en de zwaarste blokken wegen ruim een ton. In 2003 en 2004 heeft de Israëlisch-Marokkaanse kunstenaar Yaël Artsi een periode met een aantal van de 33 blokken graniet gewerkt. Hieruit zijn zes monumentale sculpturen voortgekomen. Het was haar idee om beelden te creëren met maritieme elementen die verwijzen naar de ontstaansgeschiedenis en tevens een verbinding vormen met het eiland. De beelden staan bij "het lichtje", aan het begin van de Waddendijk, met een mooi uitzicht richting de jachthaven en West-Terschelling. Schijnt een cadeautje te zijn van of voor Oerol 25 jaar.

Iets verderop nog zo’n Oerolmonument: de Streken van Marc van Vliet. Het kunstwerk is een eerbetoon aan Joop Mulder (overleden 2021), de grondlegger van Oerol. Op 10 januari 2021 overleed hij. De organisatie eert oprichter Joop Mulder met de realisatie van dit bouwwerk. Volgens de website van de VVV van Terschelling wordt het werk begin juni opgebouwd aan de dijk bij Oosterend en blijft het staan tijdens de zomermaanden tot medio september. Vraag me niet wat het moet voorstellen, las ergens dat het de realisatie van een droom moet voorstellen.

Een prettig ritje, wel ver. V: 215.592 (Winterswijk), A: 215.832 (Midsland). Rijtemperatuur 11 (om 08:00 uur) tot 18 (om 15:00 uur) graden. Zon op/onder: 05:11/22:04. Droog gebleven vandaag, af en toe een beetje zon. Kippenlevers met kapucijners en uien/paprika stond er op het menu. Heel goed binnen te houden. Vannacht wordt er regen verwacht. Best wel een mooie dag. En morgen? Morgen is er weer een dag. We gaan Terschelling onveilig maken. Op de fiets!