zomer 2021: samen – 3: dobberen heeft ook zijn charmes

Vaste lezeres J te L vroeg zich af of het niet behelpen is in een camperbusje. Zij heeft jaren zo’n flatgebouw op wielen gehad en vond dan nog vaak de ruimte beperkt. Wel vaste lezeres J te L: op jouw vraag zijn twee antwoorden mogelijk. W zegt “het is vaak behelpen” en wil graag wat groters en mijn antwoord is “valt best mee” en ik wil absoluut niets anders. Voor een goede beeldvorming heb ik een plattegrond van onze Pössl Roadcruiser bijgevoegd en een paar “actiefoto's”. 

Wat je niet op de plattegrond ziet is ons “achteronder”. Achter in de bus, onder het bed, hebben we een ruimte waar we de stoelen, de vouwfiets en een flinke lading “zooi” kwijt kunnen, zoals een opvouwbare emmer, de keggen (om de bus waterpas te zetten), in totaal 40 meter elektriciteitskabel, een waston, een autoborstel en oprijplaten wanneer we eens vast komen te zitten. In de kast links zitten twee gasflessen die zorgen voor de verwarming (in het voor- en najaar), de boiler en het kooktoestel (dat het op dit ogenblik even niet doet, maar daarvoor hebben we twee Campinggazbranders aan boord). 

Wat ik moet toegeven is dat we vooral ‘s nachts beperkte bagageruimte hebben: de kleding moet op de dinettebank bewaard worden, waar ook al een grote boodschappentas staat met onze droge, niet aan bederf onderhevige spullen. Gooi nog een paar acculaders en twee fietsaccu’s op de bank en je kunt spreken van “vol”. Wanneer we de avondstand innemen is het belangrijk dat we houden van elkaar: de twee stoelen kunnen gedraaid worden en de tafel groter gemaakt. Alleen als je eenmaal op de bestuurdersstoel zit, zit je wel in een beperkt hoekje: uit je stoel komen is dan met hindernissen. De laptop is onze televisie: over het algemeen hebben we een goede 4G-verbinding en met een bundel van 100 Gb kom je een heel eind. We verstoken op een normale dag zo’n 3 Gb en dan hebben we het journaal, de Slimste Mens en We zijn er bijna gezien, naast de normale internetactiviteiten, zoals het bijhouden van mijn blog, het zoeken naar achtergrondinfo, navigatie, het uitstippelen van fietsroutes en de verschillende sociale media.

In het midden van de plattegrond zie je de doucheruimte, waarvan de bak standaard is afgesloten met een houten “deksel”. Eigenlijk hebben we maar een paar keer in de 7,5 jaar dat we ons busje hebben van de douche gebruik gemaakt. Twee minuten douchen en een half uur poetsen en droogmaken. Van een poedelwasje word je ook schoon.

donderdag 12 augustus: @ roodehaan

Voor een tientje zouden we op de parkeerplaats van de Rousant in Zoutkamp kunnen staan, zonder stroom, maar met gedoogd gebruik van het sanitair. Vriend G heeft een andere oplossing gevonden: zijn boot aan de steiger en wij op het vaste land en wel in Roodehaan, een “gat” bij een brug aan het Reitdiep. Hier ligt OverDaipS (ja, juist hoofdlettergebruik) een klein recreatiebedrijf van Mario en Karin met een restaurant, hellingbaan, sanitaire voorzieningen, een aantal huurcaravans, een aanlegplaats en twee camperplaatsen. Kleinschalig inderdaad, maar poepiedruk. OverDaipS is aangelegd nadat er problemen waren bij de camping aan de overkant, camping Roodehaan, dat een paar jaar geleden verkocht werd en waar jarenlange seizoensgasten moesten vertrekken omdat hun vakantieplek niet paste in de plannen die de nieuwe campingeigenaar met de Roodehaan had. Mario en Karin hoorden toen ook tot de gedupeerde recreanten. Wat doe je dan: je koop een stukje grond en bouwt er eigenhandig een paradijsje.

Een monsterverplaatsing, inderdaad! 17 hele kilometers en het zouden er nog een paar minder geweest zijn wanneer we de supermarkt in Leens hadden overgeslagen. Dus al tegen elven bij Roodehaan aangekomen. Het ligt ten zuiden van Warthuizen en ten noorden van Saaksum aan een bocht van het Reitdiep en bestaat uit een brug, brugwachterswoning, voormalig veerhuis, twee campings en nog een paar huizen. De brug wordt tegenwoordig op afstand aangestuurd door Post Lauwersoog, dus geen brugwachter meer te bespeuren, alleen camera’s. 

Tegen twaalven meerden onze vrienden aan en na de lunch moest er gevaren worden. Het werd iets meer dan alleen dobberen, want ondanks de verwachtingen was er toch nog een licht briesje. Niet dat we over het water stoven, maar de lapjes bolden. Op de heenweg dan, want terug moest de motor aan. Het Reitdiep is de verbinding tussen Zoutkamp en Groningen en volgens Wikipedia 31 kilometer lang. Daar hebben we dus een stukje van bekeken en wel van Roodehaan tot de eerstvolgende brug in Garnwerd met een korte stop voor het strekken van de benen en het nuttigen van een oorlam in Aduarderzijl. Ik zal je een lang verhaal besparen over monniken van het klooster van Aduard die rond 1285 de schop in de grond (lieten) zetten en het Aduarderdiep groeven naar het Reitdiep en er een zijl aanlegden. Een zijl is een (spui)sluis. Ook zal ik niks vertellen over een schans die tijdens de Tachtigjarige Oorlog werd aangelegd en de vele gevechten die er hebben plaatsgevonden. Twee kanonnen op een bultje herinneren nog aan die tijd.

Een genoeglijke dag die werd afgesloten met een etentje bij het restaurant van OverDaipS. Goed eten tegen betaalbare prijzen en dat de serveerster van dienst zo diep onder de indruk was van vriend G dat ze hem overgoot met een glas rode wijn is dan maar bijzaak. Een mooie dag. Morgen is er weer een dag en dan gaan we afzakken naar huis. We hebben in Lettele gereserveerd. Reserveren schijnt een noodzaak te worden, haalt wel een beetje de charme van het onverwachte camperen weg. Maar zoals W zegt: “alles went, zelfs een vent”.

V: 164.968 A: 164.985 rijtemperatuur: 20-22 gr.

Wifisterkte 76 % 4G KPN OverDaipS, Saaksum code 98.515; € 22,50 all-in