brieven aan mijn zusje(s): zomer 2021: samen

Lezeres L te D vroeg me aandacht te besteden aan het ontstaan van de namen Oude en Nieuwe Pekela. Nu kan ik wel zeggen “Laat Google daar maar eens op los”, maar dat is gewoon een te simpele oplossing. Pekela is vernoemd naar een riviertje de Pekel A (of Pekel Aa). Dit riviertje liep door een uitgestrekt veengebied. In de 17e eeuw werd begonnen met de ontginning van het gebied en langs het watertje ontstond een langgerekt lint van woningen. Om de turf beter te kunnen afvoeren werd de rivier vergraven en die kreeg de naam Pekelder Hoofddiep. Begin 18e eeuw werd het langgerekte dorp gesplitst in de twee afzonderlijke dorpen Oude en Nieuwe Pekela. In 1990 werden de twee plaatsen weer samengevoegd tot één gemeente, Pekela. Vlak bij de camperplaats ligt de Blijhamster brug, stroomafwaarts vanaf die plek heet het riviertje niet meer Pekelder Hoofddiep maar weer Pekel A. Even ten noorden van deze brug ligt de jachthaven. Bijgaande kaart laat de bovenloop van de Pekel A zien.

woensdag 11 augustus: @ zoutkamp

Naar Zoutkamp, maar wel via Eemshaven. W had die plek nog nooit gezien. Nu valt er eigenlijk niet zo veel te zien, tenzij je dol bent op industrie, energiecentrales en overslaghavens. Eemshaven heeft zijn ontstaan te danken aan enerzijds de groeiende economie in de jaren 50 en 60 van de vorige eeuw en het grote overschot aan arbeidskrachten in het noorden van het land die voorheen in de landbouw werkzaam waren. Er was hier ten noorden van Delfzijl ruimte genoeg en nog een pre: er ligt een leuke diepe geul op deze plek in de Waddenzee te steken, daardoor kunnen schepen met een grote diepgang de haven in. In 1973 was het eerste deel klaar en langzaam maar zeker werd de haven steeds groter. Vooral langzaam want de beoogde olieraffinage en chemieactiviteiten kwamen niet van de grond. Oorzaak: oliecrisis van 1973. De haven moet het nu vooral hebben van overslag en de afbouw van grote schepen van de Meyer Werff uit Papenburg. Sinds een aantal jaren is Google bezig met datacentra. Eemshaven is vooral interessant voor Google, omdat er in de buurt een belangrijke trans-Atlantische glasvezelkabel binnenkomt. Daarnaast is door de aanwezigheid van verschillende energiecentrales en een groot windmolenpark een stabiele energievoorziening gegarandeerd. Sinds een aantal jaren is het openbaar vervoer ook prettig geregeld door het doortrekken van de lijn Groningen – Roodeschool. Momenteel nog maar een paar ritten per dag, maar over een paar jaar een halfuursdienst.

Naar Zoutkamp dus om vandaag een stukje te fietsen en morgen een eind te varen. Gooide Camping de Rousant bijna roet in het eten: vol, terwijl er tientallen open plekken op de camperplaats waren. Lang verhaal: de gemeente koppelt het aantal toegestane campinggasten aan het aantal toiletten. Die ambtenaren hebben waarschijnlijk nog nooit een camper van binnen bekeken: volkomen zelfvoorzienend. Er zijn genoeg camperplaatsen in Nederland die geen sanitaire voorzieningen aanbieden. De camping grenst aan Zoutkamp maar ligt op het grondgebied van Lauwerzijl en die plaats hoort sinds 2019 bij de gemeente Westerkwartier, zo’n typische fusiegemeente. De ambtenaren zullen alles nog wel niet op een rijtje hebben. We konden één nachtje op de camperplaats staan, voor de tweede nacht had men een prachtig en praktisch alternatief: tegen gereduceerd tarief staan op de parkeerplaats op de camping, zonder voorzieningen. Maar nu komt het: we kunnen gewoon gebruik maken van de sanitaire voorzieningen, dit kan en wil men namelijk niet controleren. Een beetje van de zotte. Wordt vervolgd.

Toen Puzzel eenmaal stond werd het de hoogste tijd voor een groot ommetje Lauwersmeer (kleine 50 kilometer). Al eens eerder gedaan, maar toen tegen de klok in en nu net andersom. Leuke en mooie tocht, de helft door Groningen en de andere helft door Friesland. In Lauwersoog nog even de BC2 en haar bemanning bezocht, met die boot gaan we morgen een dagje varen. Of het zeilen wordt valt nog te bezien, want: waarschijnlijk geen wind. Het zou droog blijven, dus ging het regenen. We waren inmiddels wel weer in het Groningerland, dus W verzuchtte “onbetrouwbare Grunninger weerprofeten”. Een mooie dag. En morgen? Morgen is er weer een dag, dan gaan we zeilen, sorry varen.