monchique en zo

dinsdag 26 maart: @ vila nova de milfontes 

Toch afscheid genomen van de luxe camping in de omgeving van Lagos. Reden: beetje ver weg van de leuke wereld en om nu nog een dagje door Lagos te wandelen? Voor het eerst sinds lange tijd was het een bewolkte dag, dus goed om te rijden. Eerst van Espiche naar Portimão waar we bij de C&A (of all places!) een nieuwe korte broek voor mij konden scoren. Met behulp van de Lidl-app naar de grootgrutter van alle camperaars om voor een dagje of vier wat nat en droog in te slaan. Portugal is toch wat duurder dan Spanje en dat ligt niet aan het feit dat we nu boodschappen-voor-twee nodig hebben. Het parkeerterrein van de Lidl werd door de politie gebruikt voor een grootse verkeerscontrole. Wat er precies nagekeken werd konden we niet ontdekken, wel zagen we veel boze bestuurders. Campers werden met rust gelaten, dit soort volk zal alles over het algemeen wel voor elkaar hebben. 

Op naar Monchique via de N286, leuk weggetje. Caldas de Monchique hebben we overgeslagen omdat we geen reuma en/of luchtweginfecties hebben. De Romeinen hebben ooit ontdekt dat het bronwater uit de bergen helend kan werken voor een groot aantal kwaaltjes. Ook Monchique zelf hebben we overgeslagen: geen mogelijkheid om ons busje te parkeren. Daarbij kwam dat we al geruime tijd achter een grote touringcar zaten met als opschrift “follow me”; dat hebben we dus maar gedaan. In een ver verleden hebben we Monchique al eens onveilig gemaakt; toen hadden we een huurautootje dat we wat beter kwijt konden. Ook rijdend zag het stadje er vanuit ons Puzzeltje leuk uit. Het heeft een belangrijke regionale handelsfunctie. 

Een erg mooie tocht door de Serra de Monchique, een bergketen die parallel loopt aan de Algarvekust. We kronkelden achter de touringcar aan door bossen met eucalyptus- en pijnbomen en regelmatig een open stukje om even snel een blik in de verte te werpen. Uiteindelijk bereikten we het hoogste punt van de Serra de Monchique: Fóia, op een hoogte van 902 meter. Het uitzicht is schitterend als je langs de zendmasten heen kijkt. De hoge staken ontsieren de bult behoorlijk. Ook jammer dat het niet zo helder was als de voorgaande dagen. Onder gunstige omstandigheden schijn je Cabo de Vicente en zelfs Lissabon te kunnen zien liggen. Wij volstonden met het bewonderen van Lagos en Portimão. Het was koud op de bult: de temperatuur kelderde in een paar kilometer van 23 naar 16 graden en er stond een stevig windje. 

W werd idolaat van de grote velden met steenmannetjes. Ze noemt het gelukspoppetjes. De steenmannetjes (in het Engels: cairns) op deze plek zijn volgens mij door toeristen gemaakt. De oorsprong van de steentjesstapel ligt in de grijze oudheid: ze gaven plekken aan waar overleden voorouders te ruste werden gelegd. Later kregen ze een andere functie: ze markeerden een pad of de top van een heuvel. Toen ik (lang geleden) met zoonlief trektochten maakte door onder meer Schotland, Engeland en IJsland konden we in de mist de weg vinden door van steenmannetje naar steenmannetje te lopen. Ook in de Alpen komen ze vaak voor, ook hier is sprake van een wegwijsfunctie. Dat er verhalen over elfen en trollen aan de mannetjes verbonden zijn zal wel door die mist komen. In Portugal worden de steenhoopjes “melodro” genoemd en volgens de verhalen zijn het betoverde soldaten. 

Via slingerweggetjes (niet de meest efficiënte, want TomTom, de bijrijder met de kaart en de richtingaanwijzers aan de kant van de weg spraken elkaar regelmatig tegen) kwamen we (na veel bosbrandrestanten) uiteindelijk aan in de wereldstad Boavista dos Pinheiros (wereldstad want een Lidl èn een Aldi) en toen gaf ons navigatieapparaat in één klap aan dat het geen 83 kilometer maar nog maar 26 naar onze eindbestemming was: Parque de Campismo Milfontes, een ACSI-camping vlak aan zee in het toeristenplaatsje Villa Nova de Milfontes aan de westkust van Portugal. Daarover morgen meer, voorlopig zitten we met een drankje te midden van pijnbomen, eucalyptus en (vrijwel uitgebloeide) mimosa. Het leven kan goed zijn! 

V: 129.796; A: 129.954 
Temperatuur: tussen 19 en 24 graden; even een dipje op de bult van Fóia van 16°.