naar de zon 6: de ebrodelta

dinsdag 14 en woensdag 15 maart: @ la casa de fusta

Het was een immens grote camping in Vilanova. In vak C waren we omringd door campers met harige alarminstallaties, die al vrij vroeg werden uitgelaten (die honden dus, niet de campers). De tocht liet ons vandaag vooral de N340 zien, de “binnendoorweg” door leuke toeristenoorden: eigenlijk één grote lintbebouwing langs de weg vlak langs de kust. We hoefden niet zo op de tijd te letten, de afstand was begroot op zo’n 150 kilometer. Pretpark Salou hebben we maar links laten liggen, Cambrils hebben we wel van alle kanten gezien. En toen op naar de Ebrodelta.

 

De monding van de Ebro is door voortdurende aanslibbing zo’n twintig kilometer buiten de eigenlijke kustlijn komen te liggen. Het is een moerasgebied bestaande uit een echte delta waar allerlei zijriviertjes van de Ebro en de hoofdrivier zelf in de zee uitmonden met diverse rietmeertjes en andere vormen van wetlands waar honderden soorten vogels nestelen, foerageren of – tijdens de grote trek naar het zuiden of noorden – korte tijd verblijven. Vorig jaar waren we in het noordelijke gedeelte bij l’Ampolla waar we genoten hebben van Les Olles. (Her)lees eventueel http://berrynales.blogspot.com.es/2016/03/op-naar-de-zon-2-ebrodelta.html.

Deze keer was ons uitgangspunt La Casa de Fusta in het zuiden, waar we op dinsdag een verkennende wandeling hebben gemaakt richting Poble Nou de Delta en op woensdag een fietstocht rond twee binnenmeren (l’Ecanyissada en la Tancada) en nog even de voetjes in de Middelandse Zee hebben gestoken.

Onverwacht dook ruim halverwege onze tocht Mónnatura delta de l’Ebre op, een natuurcentrum geopend in 2012, waar allerlei aspecten van de delta (zoals zoutwinning en visserij) worden getoond. Deze keer werd er wel gevraagd of we senior waren, maar op een manier waarop je ook vraagt of iemand zwanger is: je twijfelt niet echt. We hebben in het centrum een plezierig uurtje doorgebracht èn ze hadden lekkere koffie. Een film (a year at the delta) liet de natuur in de vier jaargetijden zien.

De vele uitkijktorentjes onderweg lieten vooral veel flamingo’s zien. De vogels die we konden benoemen beperkten zich tot de purperreiger, bruine kiekendief, zwarte ibissen, kleine zilverreigers (die met de zwarte snavel). We zagen wel heel veel ander gefladderte dat ongetwijfeld een mooie naam heeft. De delta staat verder bekend om de rijstvelden, in deze tijd van het jaar zie je alleen kale dorre vlaktes waar je je nog weinig bij kunt voorstellen. 

 

We hebben twee rustige nachten doorgebracht op camperplek 14262 (naast restaurant en bezoekerscentrum Casa de Fusta) voor de lieve somma van nul euri. Lozen van vuil en innemen van schoon water kan tegen een geringe vergoeding. Vuilnis, toiletten en internet zijn gratis. Alleen: we vielen wel echt op door ons gebrek aan grootte. We stonden naast campers waarbij zelfs paleis Soestdijk een schuilhutje lijkt.

 

Foto van de dag:

 

Plantage van plastic 5-literflessen?

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

V: 86.514; A: 86.663