Onder het motto “met een flesje vol propaan kan ik de hele wereld aan” kon ik – tussen de oppas van twee kleinzonen door – genietend van weercode geel even “en route”. Oorlog en asperges hebben in zoverre wat met elkaar te maken dat beide in dit verhaaltje voorkomen.
maandag 27 februari:
@ groesbeek
In Groesbeek is van 1 november tot 31 maart
wintercamperplaats “De Oude Molen” geopend. Eigenlijk is deze plek
(Campercontact 29964) niets anders dan “Vak K” van camping De Oude Molen, maar
dan buiten het kampeerseizoen beschikbaar gesteld tegen een zacht prijsje.
Water afgesloten en sanitair bij de receptie, maar voor het bedrag (€ 7,50
plus een paar kwartjes toeristenbelasting) kun je niet op de eerste rang
zitten. De reis naar Groesbeek toe verliep droog, daarna moest de middag (en de
avond) binnen doorgebracht worden. Gelukkig had ik nog een groot deel van “De
levens van Jan Six” van Geert Mak bewaard voor dit soort gelegenheden en de
campingwifi zorgde voor een muziekstreampje. Er zijn dagen dat je het slechter
hebt.
dinsdag 28 februari:
@ weert
Veld K wordt voorzien van nieuwe leidingen. Door een
graafmachine werden hiervoor leuke rechte sleufjes gegraven. Tja, daar word je
dan om acht uur wakker van. Voor een ieders veiligheid was de stroom ook maar
afgekoppeld. De wifi-antennes van de camping werken echter ook op elektriek,
dus je raadt het al. Koffie zet ik gelukkig met de hand. Behalve de
graafmachine staat er nog één buscampertje op het veld.
Een voordeel van het plekje bij “De Oude Molen” is dat je op
100 meter afstand van het Nationaal Bevrijdingsmuseum staat. Het foldertje
omschrijft het museum als volgt: “In het museum maak je de aanloop naar de
oorlog mee, vier je de bevrijding en zie je de wederopbouw van Nederland en
Europa. (…..) Het museum toont aan jong en oud de actuele betekenis van
democratie, vrijheid en mensenrechten”. De wisseltentoonstelling behandelt
onder de naam “Rosie the Riveter” de rol van de Amerikaanse vrouwen die tijdens
de Tweede Wereldoorlog in fabrieken gingen werken om de arbeidstekorten op te
vullen die ontstonden doordat mannen naar het front gingen. Heb er zo’n kleine
twee uur doorgebracht: was interessant maar voegde niet veel toe aan wat ik al
wist. Een leuk museum voor je museumjaarkaart, al zou ik de reguliere
toegangsprijs (€ 10,00) er niet voor over hebben. Nog een groot voordeel: toen
ik kwam (tegen tienen) hadden ze schone toiletten.
Tijd voor het tweede deel van het uitstapje: het witte goud
waarbij na het nuttigen ervan de pies van 45 procent van de mensen gaat stinken
(bron Wikipedia). Jawel: asperges! Seizoen 2017 wordt officieel pas op 11 april
geopend (en loopt traditiegetrouw tot de naamdag van Johannes de Doper, kortweg
Sint Jan, op 24 juni), maar de sprietjes en scheuten liggen al onder het
verwarmende plastic groot te worden en ook die velden met zwart en wit folie
zijn een mooi gezicht. Aspergeconsumptie wordt al vermeld in de
geschiedschrijving van Egypte (rond 2750 v C). Het duurde daarna wel een tijdje
voor het witte goedje op grotere schaal in Nederland werd gekweekt. We zitten
dan al dik in de 19e eeuw. Sinds Wereldoorlog I is Limburg het
belangrijkste productiegebied voor asperges.
Een ritje Noord-Limburg dus langs de aspergevelden. Je hoeft
er geen speciale route voor te volgen, al schijnen ze er wel te zijn. Richting
Roermond was voldoende; Roermond heeft een voor mij onbekende camperplaats.
Helaas: carnaval in Limburg en vooral in Roermond. Concreet betekent dat dat
Ome Tom alleen maar weggetjes weet te vinden langs de afgesloten Roerkade:
linksom, rechtsom, het heeft geen zin. De Maas dan maar over. Jan in Ittervoort
heeft zijn paradijsje officieel morgen pas open, maar in de aspergestad van
België, Kinrooi, moet volgens de gids Bomershof open zijn. Ik was er twee jaar
geleden tijdens mijn Maastochtje. (Her)lees eventueel http://berrynales.blogspot.nl/2015/06/dag-8-het-albertkanaal.html
waar je ook bijgaande foto van het aspergemonument aantreft (toen genomen onder wat betere
weersomstandigheden dan vandaag). Jammer dan: Bomershof staat te koop, de camperplek is
inmiddels van Campercontact verwijderd. Dan maar naar Weert, camperlocatie van
het jaar 2014. Zo zie je tenminste nog eens wat van het Nederlandse en
Belgische aspergeland. Voor € 12,00 ben je in Weert van veel gemakken voorzien.- het regent
- het is tijd voor een dutje
- het wordt al donker (zon vandaag hier onder om 18.14 uur)
- tijd om de koken
- de afwas moet gedaan worden.
Gelukkig heb ik nog een paar laatste bladzijden Geert Mak op mijn e-reader staan, alleen een muziekje op de achtergrond zit er vandaag niet in. Het internet is hier behoorlijk geknepen: streamen van muziek en/of video is uitgeschakeld. Op zich best voor te stellen, maar een muziekje maakt het leven helemaal “af”. Leuke bijnaam gelezen in “de levens van Jan Six”: Klaasjemaakjevestjedicht. Google die term maar eens als je er meer over wilt weten. Overigens is de camperplaats in Weert geen winnaar geworden op basis van zijn idyllische ligging: de sportvelden gaan nog, maar de rest is industrie. Voordeel is wel dat je met een kwartiertje wandelen in het centrum bent en dat je (bij iets ander weer) heerlijk langs het kanaal kunt fietsen.
woensdag 1 maart: @
home
Gewoon snel naar huis onder meer via de spaghetti van Eindhoven
en verder via achtereenvolgens de Maas, de Waal, de Rijn en tenslotte de
IJssel. De A18 betekent: bijna thuis. Het was weer erg gezellig met mijzelf. Volgende week om deze tijd zijn
we op weg naar het zuiden.
