Er zijn van die dagen dat je niet zoveel meemaakt: een
beetje draaien aan het stuur, wat gas geven en regelmatig remmen. Nou: zo’n dag
was het vandaag. Ik zal proberen het niet al te saai samen te vatten.
Generaal Patton hield vannacht in Bastogne de wacht over
drie campers: één kwam gisteravond laat nog aan en was vanmorgen om half acht
al vertrokken. Een uitstekend overnachtingsplekje, je hebt verder niks, maar
het kost ook geen cent.
We hebben vandaag een beetje ruzie gehad met Ome Tom, is
overigens voor ons deel onze eigen schuld: gewoon niet genoeg controle
uitgeoefend. Ons navigatiesysteem houdt ervan om echt “de snelste weg” te
kiezen; 100 kilometer omrijden om 3 minuten winst te behalen is zijn
voornaamste doelstelling. Als je daar dan pas na Nancy achter komt, krijg je
niet helemaal de meest optimale route. Volgens W heeft dit ook zo zijn
positieve kanten: we hebben kennis gemaakt met een voor ons totaal onbekend
stukje Frankrijk. Een mooie insteek dus, klinkt ook veel beter dan “omrijden”.
Toen we eenmaal een routecorrectie in het apparaat hadden ingevoerd probeerde
Tommetje ons door een tunneltje van 2,5 meter te sturen (ik heb het over de
hoogte). Een paar jaar geleden heb ik van het groene busje al eens een
cabrioletje proberen te maken, deze keer zag ik op tijd dat we het op 20
centimeter na zouden halen en heeft W de navigatie maar op de oude manier ter
hand genomen: kaart in de hand en pas op het laatste moment aangeven dat je
links of rechts af moet. Uiteindelijk werd het weer de ons bekende route:
Nancy, St-Dizier, Troyes, de N77 naar Auxerre en de N151 richting Nevers.
Een van de pauzeplekken gaf nog even verwarring: parking
gereserveerd voor de clientèle van het achterliggende restaurant. Het enige
restaurant dat viel te ontdekken was ons Puzzeltje. De lunch had weer eens een hoog culinair gehalte: Deutsche Rittersuppe (mit gute Zutaten - tenminste volgens de verpakking).
W had een camping geprikt in Coulanges sur Yonne, hier bleek
echter een compleet circus te zijn neergestreken. Tussen de kamelen staan gaat
dan nog, maar steeds moeten uitkijken dat je niet in hun stront trapt is niet
alles. Even elkaar een zwoele blik toewerpen was voldoende om het gaspedaal nog
even in te trappen. Volgende prik: een camperplaats aan het kanaal van
Nivernais in Chevroches (vlak bij Clamecy). Coördinaten ingevoerd en Tommie-Tom
stuurt ons weer eens een muilezelpad op. Weer onze eigen schuld: wanneer we
beter hadden uitgekeken hadden we het bordje “halte nautique” niet gemist. Na
een paar keer steken op de vierkante meter stond de neus weer de goede kant op
en kwamen we uiteindelijk toch aan op camperplek 41530: een super rustige plek
op een leuke locatie. Of zoals W het uitdrukte: “als ons hier wat overkomt
liggen we er over zes weken nog”. Zal wel meevallen: volgens Wikipedia telt
deze gemeente 141 inwoners op een oppervlakte van 3,2 km2. Chevroches heeft
zelfs een gemeentehuis (op de plek waar ik de bus 180 graden mocht draaien).
