Het verslag van vandaag volgens W: “we vertrokken om één uur
vanuit Winterswijk en we kwamen om half zes aan in Bastogne. Veel regen gehad
onderweg en Bastogne is niet zo interessant. En klaar!” Tja, op zo’n manier houd
je geen lezers over. Probeer ik het zelf maar.
Een dagje eerder dan gepland hebben we afscheid genomen van
de twee oude meisjes. Nog even langs de “boekhouder”: de belastingaangifte is
weer in goede handen dit jaar. Ook onze stemmen zijn voor volgende week
geregeld: mooi links is niet lelijk. Dus niets houdt ons nog tegen: op naar de
zon! Vanwege de late start geen al te grote afstand vandaag. We hadden een
aantal opties: Sittard, Blegny-Mine en Bastogne (Baraque Fraiture schijnt ook
mooi te zijn, maar viel af: te eenzaam en te donker). Uiteindelijk werd het
Bastogne of zoals we in gewoon Nederlands zeggen: Bastenaken. De zon die we
vandaag hadden was trouwens vloeibaar: regen en nog eens regen. Reden dus om
gewoon door te kachelen naar onze verste optie, ondanks het feit dat het in
Duitsland op de A3 druk, drukker, drukst was. Gelukkig voor ons stonden de auto’s
in de file met de neus de andere kant op. Maastricht was een genot: de vier
buisjes onder de stad door zijn half december vorig jaar geopend. De tunnel
heeft dan wel de naam Koning Willem-Alexander meegekregen, maar hij was er zelf
niet om het lintje door te knippen. Dat mocht zij van Schultz doen. Het is de
eerste dubbellaags tunnel van Nederland. De twee bovenste buizen zijn voor het
plaatselijk verkeer, de twee onderste voor de mensen die niets in Maastricht te
zoeken hebben. Daarboven moet het groen worden, vandaar de naam “Groene Loper”,
alles bij elkaar 2,3 kilometer en: binnen de planning en zelfs binnen het
budget klaar (10 jaar en 850 miljoen).
In Luik wilde ik W nog even met de fiets afzetten, zodat ze
de halve etappe Luik-Bastenaken-Luik kon doen, maar ze vond het nog te vroeg in
het jaar. Volgens haar wordt La Doyenne (de laatste van de grote
voorjaarsklassiekers) dit jaar pas op 23 april gereden. Natuurlijk moest ik dat
even controleren en inderdaad: het klopt. Tien echte Ardenner bultjes en 258
kilometer duurt het feest dit jaar. Was het niet Wout Poels die vorig jaar
iedereen een poepje liet ruiken? Onze rit Luik-Bastenaken ging gewoon over de
A26. Lag hier vorig jaar nog sneeuw, dit jaar was het alleen maar koud.
Puzzel werd geparkeerd op camperplaats 11832 (NKC-code) bij
het standbeeld van generaal Patton, bekend van het Ardennenoffensief van
december 1944. Patton staat bekend om zijn “gebed”, een brief aan God, waarmee
hij zijn manschappen een beetje opmonterde. Het begint als volgt:“Lord, this is Patton speaking to You. The last fourteen days have been awful. Rain, snow, more rain, more snow…. and I have begun to ask myself why not to go to Your headquarters. Which side are You on?”
W nog even een "vluggertje" door de stad. Kwestie van een frisse neus halen na vier uur stilzitten. Tevens een paar fotootjes schieten.
Laat dochterlief ons nog even weten dat we niet teveel
Bastognekoeken moeten eten. Was helemaal vergeten dat die brokken zelfrijzend
bakmeel, suiker, kandijstroop, eierdooier, boter en kaneel naar Bastenaken
vernoemd zijn. Och, het beestje moest een naam hebben (vond bakker Paul Parein
die het baksel in 1952 voor het eerst aan de man bracht) en omdat de structuur
van de koeken hem deed denken aan de ruwe heuvels van de Ardennen, plakte hij
er dit etiketje op.
Ongelimiteerd internet in heel Europa! T-Mobile kwam met een
leuke aanbieding en omdat W toch een nieuw abootje nodig had, deze maar
genomen. En via “tethering” maak ik nu met mijn tablet gebruik van de
verbinding van de I-phone van W met internet. Mooi dat het kan.
V: 84.508; A: 84.839
