nazomertocht 2024 – 6: zeeuws-vlaanderen

Het wel hebben over de rivier de Dommel, maar niet over Dommelsch. Schijnt bijna een doodzonde te zijn. Weet niet of er van dat merk nog veel over is. Een paar jaar geleden hadden ze nog schitterende min of meer speciaalbiertjes zoals Jubilator, Dominator, extra stout, extra lager en verschillende bokbiertjes. Volgens mij hebben ze tegenwoordig alleen nog maar bier, donker bier en nulprocent zooi. Op de site van Dommelsch staat alleen nog het pils vermeld. Gevalletje sterfhuisconstructie? Na een aantal overnames is de Dommelsche Bierbrouwerij (sinds 1744 in Dommelen bij Valkenswaard) nu in handen van ABInBev dat een groot deel van de biermarkt in handen heeft en zich liever concentreert op Hertog Jan en Jupiler. Dommelsch wordt eigenlijk alleen nog voor de lokale Brabantse markt gebrouwen. Jammer dat het lievelingsbier van mijn buurman verdwijnt. Volgens hem is het een lekker biertje want “geen hoofdpijn zoals bij Stella, geen volle buik zoals bij Hertog Jan, niet de hele dag erna misselijk van de Jupiler…”

Nog even terugkomen op de twee verkeersborden uit het vorige blog. De een was een makkie: pas op overstekende bejaarden. De tweede is een niet bestaand bord, tenminste staat niet in de lijst met officiële verkeersborden. Als je met Google Lens gaat zoeken krijg je de volgende omschrijving “Verlies van het gehoorverkeersteken. Verlies van het gehoor. Ook beschadiging van het gehoor, of anacusis genoemd, wordt een gedeeltelijk of totaal onvermogen te horen, waarschuwende verkeersteken, vector rode driehoek”, uiteraard een onmogelijke vertaling. Mede gezien de locatie van het bord (een zorgboerderij) gok ik op de volgende betekenis: “pas op: slechthorende mensen”.

Dan nog een vraag over de dino en de panda in het vorige blog. Of ik beide foto's geleend heb? Die van de panda wel, de dino is gekiekt door W die haar uiterste best moest doen om het beest op de rotonde op de gevoelige plaat te krijgen zonder een auto. Bewijsfoto (dino mét auto) bijgevoegd.

dinsdag 27 augustus: @ hengstdijk, gemeente hulst

Na het woord aggregaat met drie g's geschreven te hebben en relaxt de ochtend doorgekomen te zijn (twee opdrachten van de Spellingtest van vandaag), de afwas gedaan en alle tankjes geleegd of gevuld op naar Zeeuws-Vlaanderen, nader gespecificeerd Hengstdijk. Op bijgaand plaatje van Zeeuws-Vlaanderen kun je Hengstdijk opzoeken (klik op de kaart voor een vergroting). We waren net te laat: afgelopen weekend vierde het gat zijn jaarlijkse kermis. Nou ja kermis? Gezien het aantal deelnemers is het straatfeest van Hobbelcurius dat we geskipt hebben groter. Op de website van het dorp (www.hengstdijk.eu) zag ik staan dat gaaiballen 33 en schieting 23 deelnemers had. Vraag me niet wat het voor activiteiten waren, dat vertelt ook de website niet. Wel geven foto's die op die site geplaatst zijn iets prijs.

Niet denken dat Hengstdijk een dijk is voor hengsten. Tot 1700 zat er geen T in de naam en werd het geschreven in varianten van “Heinsdijk”, dus gaat het om een dijk die te maken heeft met een persoon die Hein heet. En die dijk ligt er volgens de annalen al sinds 1167. Het dorp leeft van het toerisme en de landbouw (zeekleipoldergebied). Op het plaatje in deze alinea zie je hoe Hengstdijk er in 1770 uitzag, de titel van de landkaart is “Kaarte de Parochie, en Polders van Heynsdyck”. Overigens noemen de plaatselijke bewoners hun gat gewoon “Usdijk”.

Ok, dat Hengstdijk werd het dus en wel de camperplaats bij Landwinkel de Oude Stoof. Voor de zekerheid maar vooraf geboekt en betaald. Nieuw voor ons: boeken via de app Campercontact. Blijft wel ergens € 2,50 aan de strijkstok hangen, maar vooruit: moderne techniek én gemak moeten ook betaald worden. We hebben (in goed overleg) voor de route via de Westerscheldetunnel gekozen. Qua kilometers iets om, qua tijd maakte het niets uit en je vermijdt op die manier Antwerpen. Eigenlijk een te mooie dag om te reizen, maar door bij Désirée nog een nachtje te blijven zouden we nooit verder komen. Zeeuws-Vlaanderen was tot 14 maart 2003 vanuit de rest van Nederland (en Zeeland) uitsluitend via veerdiensten van de Provinciale Stoombootdiensten in Zeeland over water bereikbaar, of men moest "omrijden" via Antwerpen. Op die datum in 2003 ging de Westerscheldetunnel open, die nu de voornaamste verbinding met overig Zeeland vormt; de veerdienst Kruiningen-Perkpolder werd opgeheven, de dienst Vlissingen-Breskens bleef varen maar alleen nog voor fietsers en voetgangers en na ruim een jaar werd het autoveer vervangen door een andere veerboten. 

Tijdens onze tocht door het Brabantse en Zeeuwse land ging het gesprek onder meer over hoe Heinsdijk ooit tot Hengstdijk kwam, volgens W moet dat te maken hebben gehad met een hengstige Hein. Let op: het zijn haar woorden, niet de mijne. Tijdens het infobabbeltje bij Oude Stoof bleek dat de camperplaats ook nog eens een commissie van 10 % van de omzet moet afdragen aan Campercontact. Schijnbaar willen die boys snel rijk worden (2 x 10% van € 16,50 is € 3,30 plus die € 2,50 die wij aan de club hebben bijgedragen). Volgens W was ik weer verschrikkelijk aan het mopperen en moest ik blij zijn dat ik een plekje had. Nou: plek genoeg, we hadden niet hoeven te reserveren; had ons en de eigenaresse in de knip gescheeld.

Na een verlate lunch konden we op de fiets stappen. De tocht naar Terneuzen ging langs de Westerschelde en daar konden we beiden van genieten. Eb, dus veel slib te zien. Er kwam ook nog een joekel van een containerschip voorbij. Even opgezocht hoe de verhouding Rotterdam – Antwerpen is. Kon een infographic vinden die gemaakt is in opdracht van Havenbedrijf Rotterdam. Geeft de cijfers van 2018 weer. Qua containervervoer ontlopen ze elkaar tegenwoordig niet veel meer.

Terneuzen is groot en in die grote stad hebben we eindelijk een keer de ingang van het Kanaal van Gent naar Terneuzen gezien. Heel veel kanalen in Europa waarvan we de naam niet wisten hebben we ooit “Kanaal van Gent naar Terneuzen” gedoopt, terwijl we wisten dat er maar één echte was, het kanaal waarvan koning Willem I in 1823 de aanleg initieerde. Het kanaal ging in 1827 open maar drie jaar later al weer dicht: België had de onafhankelijkheid uitgeroepen, Nederland de Westerschelde afgesloten en een Belgische generaal had paaltjes in het kanaal geplaatst om te voorkomen dat Nederlandse schepen Gent zouden bereiken. Deze toestand duurde tot 1841: er was geen vaart door het kanaal van Gent naar Terneuzen en het kanaal verzandde. Pas in 1841, nadat de vaart grondig was uitgebaggerd, ontstond weer scheepvaart op het kanaal. Om eerlijk te zijn: bijgaande foto is niet van het kanaal zelf maar van een haveningang.

Elk jaar wordt er aan de waterkant een tentoonstelling gehouden onder de naam Verbeeldingsroute. Dit jaar is het thema “Aanspoelsels”. Laat ik één voorbeeld nemen, eigenlijk het meest opvallende kunstwerk: een mammoet. Het is een beeld van de Terneuzense kunstenaar Dennis Klip met de oer-Hollandse naam “Lost and Found”. De titel geeft aan waar het van gemaakt is: zooi die gerecycled is. Leuk gemaakt, net als alle andere kunstwerken. W vond dat we er te snel langs gingen. Ik wilde wel op een bankje gaan zitten, maar dat scheen nu ook weer niet de bedoeling te zijn.

Heerlijk door de velden terug. Aan weerskanten van de weg, het fietspad, het landweggetje en de dijkjes vette klei en mooie vergezichten. Het gebied waar we doorheen fietsten bestond uit allemaal kleine poldertjes, de een nog ouder dan de ander. Bij één van die polders stapten we even af om een bord te bekijken: de Groote Huissenspolder (ook als Huyssenspolder geschreven), genoemd naar Johan Huissen. Hij mocht de schorren ten noorden van de Zaanslagpolder indijken. Deze polder van 673 ha kwam in 1695 gereed. En al die polders hebben aan hun randen van die kleine buurtschappen liggen. Bij deze polder kwamen we Hoek van de Dijk, Reuzenhoek en Kampersche Hoek tegen. Mooi fietsen vond ik, jammer dat het niet helemaal het juiste landschap voor W is.

Toen we vlak bij de camperplaats waren deden we nog even een toegift, een extra rondje rond De Vogel, een kreek en natuurgebied tussen Hengstdijk en Lamswaarde. Ooit een doorlopend water, maar al in de dertiende eeuw afgedamd door monniken. Hengstdijk leeft voor een groot deel van “De Vogel”, zo'n vijftig jaar geleden werd een recreatiegebied aangelegd met dezelfde naam. Bungalows en kampeerplaatsen moeten voor reuring zorgen. Vond het maar erg stil aan en op het water en in Hengstdijk zelf kon je een speld horen vallen. De kerk konden we nog even op de foto zetten met een helderblauwe achtergrond. Schitterend weer geworden met een temperatuur oplopend tot 25 graden.

Drie uur later waren we terug bij de Oude Stoof met 41,3 kilometer op de fietsteller. Een mooie dag. En morgen? Morgen is er weer een dag. We blijven nog even hier. Morgen gaan we kijken of de Hedwigepolder nu inderdaad onder water is gezet.