Heeft iemand toch nog “Eenzaam maar niet alleen” gelezen, je weet wel de memoires van Mientje waarover ik een paar verhaaltjes geleden vertelde. F te E die het ondanks mijn waarschuwingen aandurfde vond het wel interessant maar had wat moeite met sommige taalconstructies. Wilhelmina gebruikt namelijk regelmatig “zeide” als verledentijdsvorm van zeggen. Gangbaar is tegenwoordig “zei”, in België zelfs “zegde”. We kennen de vorm “zeide” nog in liedjes als:
Ik
zeide mijn Jaap, ik zeide mijn Jaap, ik zeide mijn Japie, sta stil
En
waarom zou ik stille staan, ik heb van mijn leven geen kwaad
gedaan.
Ik zeide mijn
Jaap, ik zeide mijn Jaap, ik zeide mijn Japie, sta stil
Nu weet ik dat er diverse varianten van dit lied in omloop zijn: “ik zei er van Jaap”, “ik zeide van Jaap” en de knul moet in sommige varianten niet stilstaan maar stilzitten. Ook zie je soms dat “Japie” vervangen worden door gewoon “Jaap”.
zaterdag 24 augustus: @ lennisheuvel bij boxtel
Een gezellige avond met broer, zussen en de aanhang. Goed van eten en drinken, zou mijn moeder zeggen. Alle campers voldoen aan de verwachtingen van hun eigenaren en dat is mooi. Een paar sfeerfoto's om een beetje een idee te krijgen moet volstaan. Toen het donker werd kwamen de muggen ondanks alle gebruikte chemicaliën en die krengen joegen een ieder naar de andere kant van de hordeuren en het muskietengaas. Voor we vanmorgen weggingen kwam er nog een stel “gluren bij de buren”: wilden een idee krijgen van de mogelijkheden van buscampers. Bij ons drieën aan het goede adres.
De andere twee campertjes blijven nog een dag en nacht, Puzzeltje trekt verder. We kennen de omgeving wel en onze twee fietstochten lieten voldoende nieuwe dingen zien. Op naar Boxtel, zeg maar een eindje onder 's-Hertogenbosch. A18 – A12 – A50, dat soort werk, alleen A59 afgesloten, deel van de A50 dicht, dus de nodige omleidingen in het laatste stuk. Ons einddoel was Camperplaats Boxtel (code Campercontact 107283) en uitgeroepen tot beste camperplaats van Nederland. Waardering door de gasten: 4,99 uit 5 en dat gemeten in 134 reviews. Komen we normaal op onze reis naar het westen door het Groene Hart, vandaag zitten we midden in het Groene Woud. Volgens W zitten we gewoon in de Meijerij, maar nu dwaal ik ernstig af. Nog twee (niet de mooiste) plaatsen vrij, morgen kunnen we eventueel verkassen. Al snel na ons was de toko vol, werd keurig op de website geregistreerd. Désirée, eigenaresse, ontving ons met een stevige bak koffie, gaf prima uitleg en paste haar spreekvolume aan aan een man die zijn gehoorapparaten niet in heeft. Top, niet voor niets beste camperplaats van 2024 en dat terwijl de tent pas sinds eind augustus 2023 open is.
Had al een fietsroute klaar, maar was eigenlijk niet nodig: er lagen er voldoende bij de info van de camperplaats. Schreef hierboven wel dat we naar Boxtel gingen, is niet geheel correct, het is een buurtschap van Boxtel met de naam Lennisheuvel. Dus de A van bijgaand kaartje is een plekje in Lennisheuvel. Een afwisselende route vandaag, veel door natuurgebieden maar de verbindingstrajecten waren vooral grote doorgaande wegen met veelal een vrijliggend fietspad.
En wat kwamen we tegen onderweg? Ik beperk me wederom tot een paar highlights, anders wordt het een compleet boekwerk. Allereerst de Spoordonkse Watermolen, een koren- en oliemolen. Was tot voor kort ook een horecagelegenheid en bood de mogelijkheid tot bezichtiging. Google geeft echter het predicaat “permanent gesloten” aan dit plekje en dat is jammer want in het midden van het gebouw bevindt zich de ruimte met de raderen. De molen gebruikt het water van de Beerze en komt al sinds 1320 in de papieren voor. Vermoed wordt dat ze al langer bestaat. Zal niet te technisch worden, want wat moet je met de volgende info: “De molen heeft twee sleepluiwerken die via een luitafel op de koningsspil worden aangedreven”.
Vlakbij Oisterwijk kwamen we door de Oisterwijkse Bossen en Vennen, een afwisselend bosgebied met lieflijke vennen en verscholen heideveldjes. Zaterdag en mooi weer dus je kon in delen van het gebied over de koppen lopen, andere stukken waren juist weer heel rustig. De meeste vennen in dit natuurgebied ontstonden na de laatste ijstijd. “IJzige poolwinden bliezen zand op tot heuveltjes, die nu nog goed te zien zijn in het bos. Achter de heuvels vulden de uitgewaaide kommen zich met regenwater en zo ontstonden tientallen vennen. Een leemlaag in de bodem zorgt ervoor dat het water niet wegzakt. Een uitzondering is het Kolkven, dat door het kolkende water van een oude rivier is ontstaan. Andere vennen herinneren aan hun vroegere gebruiksfunctie, zoals de Brouwkuip, waar bierbrouwers hun kuipen reinigden. Het Brandven dankt zijn naam aan het feit dat hier vroeger bluswater uitgehaald werd. Weer andere zijn vernoemd naar bekende families of personen, zoals het Speijckven en Van Esschenven. Zo heeft ieder meertje zijn eigen sfeer, zijn eigen natuur en zijn eigen verhaal.” De toeristische dienst weet het leuk te brengen.
We kwamen ook nog een tweetal kapelletjes tegen, eerst Maria in de bossen en daarna een exemplaar dat opgedragen was aan Sint Willibrord. Horen lange verhalen bij maar je bent het begin alweer vergeten als je het eind aan het lezen bent. Volsta met het noemen van de gevelsteen boven de ingang met de tekst “Anno 1940 frigoris bellique caloris” (“in het jaar 1940, het jaar van koude en oorlogshitte”).