“Of
ik het ter plekke uit mijn duim zoog”, wilde D te W van mij weten.
Hij heeft wel vaker problemen met de door mij opgediste feiten. Gaat
deze keer over mijn verhaal over de wind die door de bomen waaide
(zie vorige blog). Hij twijfelt aan het feit dat dat door J.P.
Heije gemaakt is. Niet twijfelen en niet
weifelen, gewoon even https://nl.wikipedia.org/wiki/Jan_Pieter_Heije
bezoeken en je bent op de hoogte en daarna zul je zonder bedenkingen
“in't groene dal, in't stille dal” meezingen, ook van zijn hand.
dinsdag
13 augustus: eerst @ abbenes en later @ kötteldiek
Het
was bloedjeheet vannacht: we begonnen om 23:30 uur met 29 graden in
het slaapgedeelte en toen ik vanmorgen om 07:45 tot de conclusie kwam
dat ik geen dood lijk was gaf de thermometer 23 digitale graden aan
en digitale graden voelen altijd warmer aan dan die van het analoge
soort. W lag dan ook een beetje klef naast me, eigenlijk te vies om
aan te pakken. En toch werd het heel ander weer dan gisteren,
tenminste in Abbenes. Kijk maar eens naar de hoeveelheid zon in de
laatste kolom.
In
april 2021 is het “Beeldkwaliteitsplan
De verbindende ring, Ringvaart en Ringdijk Haarlemmermeer”
vastgesteld
in de gemeenteraad van de Haarlemmermeer. Een ambitieus plan dat een
boost wil geven aan de Ringvaart
van de Haarlemmermeerpolder, een watertje dat met zijn ruim 60
kilometer lengte rondom de Haarlemmermeerpolder
loopt.
Had al eerder verteld dat in
1839 werd begonnen met graven door duizenden arbeidskrachten. De
vaart is gegraven door het oude
land,
langs het toenmalige meer. In 1848 was de ringdijk voltooid en kon
begonnen worden met de de droogmaking. Vandaag hebben we twee van de
drie 19e-eeuwse gemalen bezocht: de Leeghwater in Buitenkaag en de
Cruquius in (hoe raad je het) Cruquius. Het derde gemaal de Lynden in
Lijnden lag een beetje buiten onze route. We moesten op tijd thuis
zijn in verband met eters. Al
deze historische gemalen hebben de status rijksmonument.
Daarnaast zijn er ook moderne elektrische gemalen gebouwd, maar deze
zijn – in tegenstelling tot de historische – niet opvallend.
Tussen de twee door ons bewonderde historische gemalen lag 17
kilometer, één lange min of meer rechte weg met steeds links de
Ringvaart die we vanaf onze camperplaats ook al zo'n vier kilometer
hadden bewonderd. W vond het op een bepaald ogenblik ronduit saai, ik
werd er helemaal zen van en kon genieten van onbekende borden voor de
scheepvaart (keermogelijkheid), rustig kabbelend water en een wind
die meestal van achteren kwam.
Bij
Cruquius
kwam er een eind aan mijn feest en begon het mooie fietsen voor W
weer. Binnendoor naar Hoofddorp, waar het Fort bij Hoofddorp aan het
nadenken was hoe het kon komen dat je eerst een belangrijke rol in
dit leven hebt gehad als onderdeel van de Stelling van Amsterdam en
nu op je oude dag je dagen mag slijten als schietbaan van de
plaatselijke sportschuttersvereniging. Het kan nog erger: gebruikt
worden als oefenruimte van de muziekschool. En oeps: rook ik daar een
pannenkoekenlucht?
