fiets4daagse winterswijk – 6: naar de zuurstokken

Tijdens onze fietstochten in de Winterswijkse omgeving stuitten en stuiten we regelmatig op namen van oud-onderwijzers. Pik er even twee uit: Gerrit Jan Meinen en Bernard Stegeman. Beiden leefden in een periode dat het beroep schoolmeester nog wat voorstelde en beiden hebben hun opleiding tot onderwijzer gevolgd op de normaalschool van Winterswijk. Laat ik daar nu heel weinig over terug kunnen vinden. De term “normaalschool”, later ook “kweekschool” is een verouderde benaming voor opleidingsinstituut voor onderwijzend personeel aan een lagere school, ruwweg voorlopers van de huidige PABO. Toegegeven: de werkwijze was iets anders, het eindresultaat hetzelfde. En yep: ik ben begonnen op de kweekschool en uiteindelijk aan de PA afgestudeerd. De Pedagogische Academie is in 1985 toen de Wet op het Basisonderwijs de kleuterschool en de lagere school liet fuseren tot basisschool veranderd in Pedagogische Academie Basisonderwijs. Ook een fusieschool: PA en KLOS (opleiding voor kleuterleidsters) gingen voortaan samen door één deur. Was bij W en mij al in 1972 het geval toen we gingen samenwonen. En om eerlijk te zijn: de dure naam van de opleiding was omgekeerd evenredig aan de inhoud.

Zowel Gerrit Jan Meinen (1881–1934) als Bernard Stegeman (1877–1952) waren niet alleen schoolmeester maar deden veel meer. Meester Meinen is vooral bekend geworden door zijn verhalen in het dialect over belevenissen van gewone mensen uit de Achterhoek. In zijn laatste levensjaren schreef hij met veel succes in de Graafschapbode over de avonturen van Knelis, Willem en Mieken, 't hundeken. In Winterswijk is hiervoor in 1987 een monument opgericht (zie afbeelding onder deze alinea). Behalve schrijver van diverse genres en een schrijver die over allerlei onderwerpen schreef, was hij ook een zeer verdienstelijke tekenaar van (didactische) illustraties van de natuur. Meester Stegeman was hoofd van school “M”. Hij heeft veel geschreven over de folklore en de geschiedenis van de streek. Enkele van zijn werken: “Het Kerspel Winterswijk”, “De Achterhoekse Möpkes”. Tijdens wat onderzoekwerk kwam ik twee foto's tegen uit schooljaar 1962-1963. Op bijgaande foto staat W. Maak er maar een zoekplaatje van. School “M” is later hernoemd tot “Meester Stegemanschool”.

zaterdag 29 juni: @kotten

Ons veldje op camping Renskers begint leeg te lopen, het standaardarrangement Fiets4daagse bestaat uit vijf overnachtingen. W had er tijdens het reserveren al een extra nachtje bijgeboekt: een kleine afkickperiode. Uitslapen (W dan), uitgebreid ontbijten en rustig de ochtend doorkomen tot het digitale kwik in de thermometer een dusdanige hoogte heeft bereikt dat het zonder gevaar voor bevriezingsverschijnselen verantwoord is om niet al te dik gekleed maar toch “decent” op de fiets te stappen. Het vertrek van de fietsers wordt ruim gecompenseerd door de komst van de Duitsers die hier een staplaats hebben en in deze tijd van het jaar alleen das Wochenende in hun Wohnwagen komen doorbrengen. Een aantal dagen heeft de luifel de nodige schaduw geboden. Gisteren ingedraaid omdat we de hele dag weg waren.

Onze route ging vandaag naar een bekend gebied, waar W minstens één keer per week komt: de plek waar de zuurstokken broeden, het Zwillbrocker Venn. De sterren van de waterplas direct aan de Nederlandse grens hielden zich goed schuil: geen flamingo van deze noordelijkste kolonie van Europa te zien. Maar er was genoeg ander moois te bewonderen: natte weiden, heidevelden en ondiepe meren. En natuurlijk duizenden krijsende meeuwen, het heet niet voor niks de meeuwenkolonie. Dat rare vierkantje in de route (boven Zwillbrock) was onze zoektocht naar een of ander ander vennetje, niet gelukt.

Heb je je hoofd voldoende ingepakt, vergeet je dat je daar niks aan hebt tijdens een fietstocht over het commiezenpad. Waren er nog maar van die grenswachters of douaniers die smokkelaars proberen te betrappen, dan was het pad een beetje beter begaanbaar geweest. Het was stil, commiezen zijn er al jaren niet meer en ook gewone wandelaars hebben we niet gezien. Normaal mag ik geen mountainbikepad van W meer in en nu koos ze zelf voor het Braamstruikse Binnenpad, met de nadruk op “braamstruiken”. En als je het nog niet weet: braamstruiken hebben doornen en die kunnen een aardige ravage aanrichten bij een oude man met bloedverdunners.

Nog even wat boodschappen doen in Oeding en we kunnen vanavond (met wat restanten van de bbq van gisteren) weer een voedzame maaltijd op tafel zetten. Een mooie dag. Wanneer die doorns niet hun werk hadden gedaan waren we volkomen “zen” thuisgekomen. En morgen? Morgen is er weer een dag. Aan alles komt een eind, we gaan opbreken. We moeten onder meer naar een theatervoorstelling van twee kleinkinderen. Misschien later in de week weer een klein tochtje met het bussie?

fiets4daagse winterswijk – 5: nee, we fietsen eens niet

Drie fietsdagen door de Achterhoek waren voor mij voldoende. Was een bont gezelschap, maar vooral grijze koppen op dure elektrische fietsen. Veel Achterhoekers maar ook behoorlijk wat mensen die niet door de groene vlag gedekt worden. Vraag me dan af wat die lui van de Achterhoek denken. Daarvoor moet je “Achterhoek toerisme zijn”, dat clubje weet waarvoor de “buitenlanders” komen. Op de vraag “Wat is de Achterhoek?” geven ze als antwoord: “Een afwisselend coulisselandschap van weilanden, houtwallen, kabbelende beekjes en bos. Kastelen en steden waar je de historie nog voelt. Maar ook: moderne musea, gezellige restaurants en gave attracties. De Achterhoek heeft het allemaal. En je wordt er ook nog eens ontzettend vriendelijk en gastvrij ontvangen! Veel mensen komen naar de Achterhoek voor het bijzondere landschap. Niet zo vreemd, want volgens kenners is dit misschien wel de mooiste regio van Nederland. Zelf ontdekken hoe mooi de Achterhoek is? Klim op de fiets, trek je wandelschoenen aan of stap in een bootje en neem alles wat je ziet goed in je op.” 

En dan komt het! Typisch Achterhoeks is: “Rocken met Normaal en Jovink, Voetbalclub de Graafschap en Grolsch bier.” Vind dat een beetje betrekkelijk, sterker nog: kan me er niet in vinden. Neem nu de Graafschap. Heb al helemaal niks met voetbal, laat staan met die club van de Vijverberg. En van die vijvers, waar het stadion naar genoemd is, is ook al niks overgebleven: één voor één zijn die in een ver verleden dichtgegooid. Inhoudtechnisch weet ik helemaal niks van voetbal dus vraag me niet in welke klasse de Graafschap volgend jaar speelt. Met de club van Bennie Jolink heb ik ook niks. Het is dat Jan Manschot tot de medeoprichters hoort, later heeft hij ook nog aan de wieg gestaan van Boh Foi Toch, iets meer mijn soort muziek. Jovink (Jolink en Lovink) en de Voederbietels hebben dan wel een mooie prestatie neergezet met hun Zwarte Cross, maar dat is ook niet zo mijn ding. En – om het mopperrondje compleet te maken – is van Grolsch, sinds het niet meer gebrouwen wordt in Groenlo, alle smaak af. Iets met ander water of zo. En toen ik vanaf 2008 geen “broenen poater” meer kon kopen, omdat Grolsch het einde van de bruine beugelfles had aangekondigd, vond ik dat drankje en de verpakking drie keer over niks.

Lang leve de Achterhoek! Het is goed fietsen door deze streek, zo'n 200.000 jaar geleden gevormd tijdens de voorlaatste ijstijd toen zo'n grote gletsjer door het IJsseldal naar het zuiden schoof en daarbij enorme hoeveelheden zand, stenen en klei opstuwde tot de hoge heuvels van Montferland, de Lochemse Berg en de Kale Berg (niet te verwarren met Kalenberg, dat ligt in Overijssel, Weerribben of zo). In de gletsjerdalen bleef na het smelten van het ijs een dikke ondoorlaatbare laag keileem achter. In de laatste ijstijd kwam daar een flinke kwak zand overheen en zo ontstond het voor de Achterhoek zo karakteristieke dekzandlanschap: bos op de droge delen en moeras en veen daar waar het water niet in de bodem kon zakken. En in dat landschap is het mooi fietsen. (foto's: berkelpad.nl)

vrijdag 28 juni: @kotten

Vanmorgen liet de wereld zich van een andere kant zien dan de laatste dagen: ronduit frisjes. Geen fiets4daagse voor ons: kleinkinderen moesten worden gevoed en opgepast (tegenwoordig ligt de nadruk op het eerste, ze zijn inmiddels oud genoeg om zichzelf in de gaten te houden). Voedselverstrekking via de barbecue: vroeger moest je dan konijnen en kippen die op de markt een denkfout gemaakt hadden op de gloeiende plaat leggen, tegenwoordig is het grut steeds meer vegetarische trekjes aan het vertonen, dus de halve groente-en-fruitafdeling konden we leegkopen met daarna kritische blikken op verpakkingen van aardappel- en huzarensalades, kaassoufflés en meer van dat spul, turend naar "foute" ingrediënten en om problemen met nummer Een te voorkomen ook even loeren naar de nutriscore. Toen de inhoud van het boodschappenkarretje was goedgekeurd en we alles in huis hadden, ging W voor het raam staan en riep “....., ziet gij nog iets komen”. Wat op de puntjes moest staan wist ze niet meer, en de eerlijkheid gebiedt me te zeggen: ik ook niet. Opzoeken dus! Het werd “Zuster Anna, ziet gij nog iets komen”. Volgens W hoorde Blauwbaard bij de tekst en volgens mij was het Potgieter die in de eerste helft van de negentiende eeuw Brammetje “Zuster Anna! Zuster Annie! Ziet gij nog niets komen” liet roepen naar “den jurist [...], wien het gelukt was, in Blaricum een rijpaard te leenen, daar hij, zoo als de theologant beweerde, het hart van zijn Jodinnetje te viervoet wilde veroveren.” Als je tegenwoordig zoiets zou publiceren wordt je gevierendeeld, elk deel opgehangen aan een toegangspoort van de stad en je hoofd op een staak geplaatst op de markt. Overigens: ik legde de afstand van 19 kilometer van thuis naar huis per fiets af (en later terug), W deed het met de auto want die moest de bbq en de pot met mayonaise meenemen. En als dankbaarheid kregen we van het grut (de oudste is inmiddels oma in lengte geëvenaard) een nieuw peper-en-zoutstelletje aangeboden, passend bij ons busje.

Een mooie dag. En morgen? Morgen is er weer een dag. Ik denk dat we een eindje gaan fietsen door de omgeving. Er valt nog genoeg te zien.

fiets4daagse winterswijk – 4: we gaan internationaal

Kreeg van verschillende kanten te horen dat ik maar nonchalant omgesprongen ben met de term “Kinderkruistochten”, een paar verhaaltjes gelee. Of ik niet teveel was beïnvloed door Kruistocht in spijkerbroek, een jeugdboek van Thea Beckman dat in 1973 op de markt kwam en waarin de Kinderkruistocht (met warempel jonge kinderen als deelnemers) vanuit het oogpunt van een jongen uit de jaren 70 van de vorige eeuw wordt bezien. De hoofdpersoon is met een tijdmachine naar de middeleeuwen verplaatst en omdat terugkeren geen optie is, sluit hij zich aan bij de daar passerende Kinderkruistocht, die uit Duitsland komt. In werkelijkheid ging het bij de Kinderkruistochten (eentje vanuit Duitsland en ook een uit Frankrijk) rond 1212 niet alleen om kinderen, maar bestond de stoet voor een groot deel uit jongeren en groepen volwassenen. Het waren vooral mensen uit de lagere sociale klassen, geen groepen edelen met hun gevolg. Een groot misverstand dus, kort samengevat: “Het zou kunnen dat de voorstelling van een "Kinderkruistocht" berust op een taalkundig misverstand. Het Latijnse woord 'puer' kan niet alleen "kind" of "knaap" betekenen, maar ook "knecht". Daarmee werden vooral jonge kinderen uit boerenfamilies aangeduid, die meestal hooguit dienst deden als herders of dagloners en zo een arme onderklasse van het platteland vormden.” Als je echt een meer op historische bronnen en kronieken gebaseerd verhaal wilt lezen moet je op zoek gaan naar Het verhaal van de Kinderkruistocht van Flip G. Droste. Ik schrijf ook soms maar wat want is het niet zo wat de Heilige Bernardus ooit gezegd heeft: "Elk woord dat je schrijft is een klap die de duivel treft".

donderdag 27 juni: @kotten

Bij het krieken der dagen (ik kriekte om iets voor zeven) beloofde het weer zo'n “fijne” dag te worden met om 09:00 uur al een temperatuur van 25 graden, ja buiten – over binnen hebben we het even niet. En als je dan het vaste rondje gemaakt hebt via Beter Spellen, Buienradar, de diverse mailboxen en de site https://www.nutteloze-feiten.nl en tot de ontdekking bent gekomen dat het vandaag de Internationale Dag van de Micro-, Kleine en Middelgrote Ondernemingen is en dat je nog steeds geen onzin verkondigt wanneer je te zijner tijd scrabbelt in een crèche (spellingtest) is het tijd om het ontbijt buiten naar binnen te werken (oeps: die hebben we gisteren al gehad) en voorbereidingen te treffen voor een nieuwe “tocht der tochten”. Maar niet nadat we geluisterd hebben naar de tekst van het tegeltje “maakt u hier na een lange zit, het porselein weer helder wit?”

Wat later vertrokken vandaag, we dachten op die manier de grote meute te kunnen ontlopen en genieten van weidse uitzichten in plaats van te turen naar de konten van onze fietsers voor ons. En dat hadden we goed gedacht. Tot aan de laatste controle-/pauzeplek hebben we het rijk voor ons alleen gehad. Mooie route op dag drie. Het eerste stuk was totaal overbodig. Na 10,5 km fietsen zagen we ons campertje weer: de route ging over camping Renskers. Volgens mij waren het overbodige kilometers, volgens W zijn alle kilometers die we op de fiets afleggen overbodig: we komen altijd weer op het uitgangspunt terecht. Nog even en ze zegt dat het hele leven overbodig is: je wordt geboren en uiteindelijk ga je dood. Uit de routebeschrijving: “Kotten is ten oosten gelegen van Winterswijk. Tussen Kotten en Winterswijk ligt nog de buurtschap Brinkheurne. Kotten ligt tegen de grens met Duitsland, direct over de grens ligt het Duitse dorp Oeding, een buurtschap van Südlohn. Met dit dorp was er in de loop van de geschiedenis veel verkeer, zowel gewone handel, smokkel als vermenging. Veel familienamen, zoals bijvoorbeeld Hoitink, zijn gangbare namen en te vinden aan beide zijden van de grens”. Oeding was echter pas de tweede pauzeplek, de koffie mochten we nuttigen bij Het Winkel, het terras van de foute camping. Komoot vandaag laten "meelopen" tijdens de route. Over lusjes gesproken.

Na dertig kilometer kwamen we bij de grote vreetschuur “Bistrorant XXL” in Oeding aan, waar het weer erg moeilijk kiezen was: Currywurst oder Bockwurst. Nein für ein Bier ist es noch zu früh, al dachten veel Duitsers daar anders over. De eerste vermelding van een boerderij met de naam Oeding dateert uit 1170. Toen de toko in 1353 verkocht werd was er sprake van een burcht, die een paar keer werd verwoest en weer werd opgebouwd. Uiteindelijk bleven alleen de gewelven en de toren (die dateert uit de tweede helft van de 15e eeuw) over. Deze toren maakt sedert 1979 deel uit van een hotelpand dat volgens W een Nederlandse eigenaar heeft. De grenzen tussen Nederland en Duitsland die we overstaken waren van het groene soort. Afbeelding laat de situatie uit 1599 zien.

Volgende waypoint werd gevormd door de Steengroeven. Opnieuw de routebeschrijving: “[...] De groeve is sinds 1932 in gebruik. Tegenwoordig geëxploiteerd door de firma Ankerpoort. Er wordt Muschelkalk gewonnen. De kalksteen wordt vermalen en voornamelijk gebruikt in de wegenbouw (asfaltbeton) en in de kunstmestindustrie. […] Hier heeft zich een bijzondere flora en fauna ontwikkeld”. De schrijver vergeet te vermelden dat de oehoe hier al jaren met succes nestelt. Ook dit jaar weer volgens https://www.gld.nl/nieuws/8100352/de-oehoe-is-de-grootste-en-hier-zit-hij. De foto is van dezelfde site.

Ons laatste routepunt was de Korenspieker Kössink. Laten we er met Pinksteren net geweest zijn tijdens ons familieweekend. De foto is van toen, nu kon je er over de koppen lopen. Via (deels) een alternatieve route kwamen we bij de ANWB in Winterswijk terecht. W vond dat ik hoognodig een nieuwe korte broek moest hebben en dan heb je maar te luisteren. 63 kilometer gaf Komoot aan toen we de fietsen weer achter ons busje parkeerden. Een mooie tocht en een mooie dag. En morgen? Morgen is er weer een dag. We gaan niet fietsen, tenminste geen tocht van de fiets4daagse: kleinkinderen moeten worden opgepast en gevoerd.

fiets4daagse winterswijk – 3: samen fietsen is leuker

Vraag me regelmatig af hoe we dat vroeger deden: snelle contacten onderhouden. Een leven zonder WhatsApp is toch tegenwoordig ondenkbaar? Dit moderne communicatiemiddel is in 2009 bedacht door Brian Action en Jan Koum, twee Amerikanen, die daarvoor bij Yahoo! werkten. De app groeide en groeide. Alleen al tussen februari en december 2013 verdubbelde het aantal gebruikers van 200 naar 400 miljoen. Toen werd het tijd om te cashen: in februari 2014 werd WhatsApp voor 19 miljard dollar overgenomen door Facebook. Denk dat de jongens zich geen problemen meer hoeven te maken over wie er vanavond moet afwassen. Kijk, dat is bij ons nu wel het geval (soms).

woensdag 26 juni: @kotten

Uit de hoed met volstrekt nutteloze informatie: vandaag is het de Internationale Dag tegen Drugsmisbruik en Illegale Handel. Kun je niet zeggen dat je het niet wist. W kwam gisteravond helemaal kapot thuis. Is ook niet niks om heen en weer naar het westen te rijden met temperaturen die richting de 30 graden gaan en met vier personen in een klein prutsautootje zonder airco. We zijn best blij met onze Daihatsu Sirion (kenteken op de afbeelding klopt niet, autootje van ons is veel ouder: al 18 jaar), maar er zijn soms grenzen. Tussen heen en terug zat ook nog een crematie. Oudjes de laatste eer bewijzen vind ik niet moeilijk, maar afscheid nemen van iemand met bouwjaar 1961 is een stuk probleemvoller. Heb de dappere chauffeuse maar voorzien van drank, spijs en wederom drank en samen hebben we nog even van de avondstand kunnen genieten (de afwas van gisteren was al klaar). Wat minder aangenaam was de nachtstand: erg warm.

Vandaag was het ook weer weer om in je blote kont door de Achterhoek te fietsen. Toch maar niet gedaan: misschien eindigen we net als de Wederdopers (andere naam Anabaptisten), die we vooral kennen uit hun revolutionaire fase. We schrijven 1534 wanneer Jantje van Leyden er in Münster een puinhoop van maakt en betogers in Amsterdam verwijzend naar “de naakte waarheid” al hun kleren uittrekken omdat ze alle materie als goddeloos beschouwen en bloot door de straten gingen rennen. Veel Wederdopers kwamen op de brandstapel terecht, niet omdat ze in hun blote kont liepen maar er andere christelijke ideeën op nahielden dan gewenst werd. Later kwam het grootste deel van de doperse beweging onder leiding van Menno Simons in rustiger vaarwater en werd de club minder radicaal. In Amerika kennen we nog de conservatieve Amish die in 1693 braken met de mennonitische hoofdstroom en nu gezellig met paard en wagen door het Amerikaanse platteland rondrijden. Kijk, dat soort overpeinzingen heb ik nu op de vroege ochtend wanneer het zwarte vocht mijn hersencellen nog niet heeft gekalmeerd.

Een stevig ontbijt, gebakken eieren met spek, buiten naar binnen gewerkt (wat een mooie taalconstructie!), was onze voorbereiding voor de barre tocht van vandaag. Al vanaf 2014 regelt WFevenementen dit jaarlijkse feestje met start en finish bij Sportcomplex 't Huininkveld aan de Bataafseweg. We hebben het over Winterswijk, inderdaad. Je hebt het in januari van dit jaar kunnen zien op de tv, toen de Winterswijkse IJsvereniging de eerste marathon mocht organiseren. Maar ik dwaal weer eens ernstig af. Na de verplichte aanloopkilometers (een kleine vier volgens de helft van ons, een grote drie volgens de andere) konden we tegen afdracht van 2 x 4 € ons eerste stempeltje laten zetten, een appel in ontvangst nemen en via een leuke omweg naar Terras Krosenbrink in Corle. Het terras zag er vanmorgen wat voller uit dan op bijgaande foto, die is geleend van www.100procentwinterswijk.nl. Daarna naar Beneman in Vragender, waar ik zondag ook al een paar uur heb doorgebracht (was een pauzeplek van de Lichtenvoordse wandelmarathon en ik mocht zien dat het goed was). Vandaag maakten ze het daar wel erg bont om voor een klein plastic bekertje fris (getapt vanuit die grote petflessen) tweeënhalve Euro te vragen en voor twee kleffe saucijzenbroodjes mocht ik negen Euro neertellen. “Niet zeuren, we hebben net de AOW en het pensioen binnen”, sprak W relativerend. Het derde terras (De Schoppe bij camping De Twee Bruggen in Miste) hebben we overgeslagen, geen doorkomen aan. De Achterhoek was weer verpletterend mooi vandaag en de fietstocht liet W en mij wederom kennismaken met voor ons onbekende en/of nog niet betreden wegen, ik schat zo'n 10% en dat wil wat zeggen want de route ging vandaag richting Lichtenvoorde met op de heenweg het Vragenderveen, terwijl we de laatste kilometers door de Bekkendelle hebben gestoempt en een paar kilometer hebben gesmokkeld. Wel veel filefietsen, veel meer dan gisteren. Ben bang dat het evenement aan zijn succes ten onder gaat.

Toen we bij ons mobiele huis terug waren werd er nog snel een boodschappenlijstje gefabriekt en mocht ik nog even naar de Jumbo in Winterswijk (we krijgen vanavond visite en W wil graag zalm op de bbq). Bracht de eindstand voor mij vandaag op 78 hele kilometers (W 14 minder) en dat bij een temperatuur oplopend naar 32 graden. Wind uit een oostelijke hoek, kracht 2. Een mooie dag! Zo'n dag waarop je meteen weer gaat transpireren als je de douche verlaten hebt. En morgen? Morgen is er weer een dag. We gaan voor de verandering een eindje fietsen, met zijn tweeën.

fiets4daagse winterswijk – 2: een gespleten huwelijk

Heb me de laatste dagen tussen de bedrijven door verdiept in dat rare fenomeen dat men de naam “kruistochten” heeft meegegeven. Voor degenen die niet van de hoed en de rand weten: tussen 1095 en 1291 gingen honderdduizenden vrome westerlingen - met name mannen, maar ook vrouwen en er is zelfs een kinderkruistocht geweest - op reis naar Jeruzalem: de plaats waar Jezus van Nazareth is gekruisigd. Het doel van deze gewapende pelgrimages was orde op zaken te stellen in de Heilige Stad en te voorkomen dat daar (nog langer) islamitische krijgsheren de dienst uitmaakten. Deze militaire operaties, de kruistochten, waren hachelijke ondernemingen, vaak gedoemd tot mislukken. Maar er werden ook successen geboekt. Zo heeft er bijna tweehonderd jaar een christelijk Koninkrijk Jeruzalem bestaan. Er is veel over de kruistochten gepubliceerd en lang niet alles berust op feiten. Soms is het zelfs klinkklare nonsens die opgeschreven is. Kortom: we hebben ons alles laten wijsmaken. Tenminste: dat is de mening van Hans Jansen die een boek geschreven heeft dat (natuurlijk) een correctie weergave van de werkelijkheid geeft (vindt hij): “Op, op, ten strijde, Jeruzalem bevrijden!”

dinsdag 25 juni: @kotten

Niet kouder dan 18 graden vannacht. Buitentemperatuur wel te verstaan, binnen was het nog een paar tikken warmer. Even een verklaring van de titel van dit blog voor we er weer praat van krijgen. Mocht vandaag in mijn eentje de pedalen rond proberen te krijgen: W had andere dingen aan haar hoofd. Iets met een crematie van een van haar neven. Veel te jong gestorven: begin zestig. W mocht een paar nichtjes (ook grijs) meerijden naar Haarlem. Vergeet even dat er ook een neef bij was, maar die is meer kaal dan grijs. Pas vertrokken nadat we beiden gemarineerd waren in de cafeïne, W met de auto en ik op de fiets. Moest richting Winterswijk nog even een keuze maken: doorfietsen naar Lichtenvoorde om de krant op te halen of rechtsaf de Bataafse Weg op deel te nemen aan de Winterswijkse Fiets4daagse. De laatste optie is het geworden en dan natuurlijk de 60 kilometer. De eerste paar kilometer filefietsen tot het plebs van de 25 en het voetvolk van de 40 afhaakten en de ridders van de 60 kilometer de paden voor zich alleen hadden. De eerste controle- en pauzeplek was bij Wijngaard Hesselink in Henxel.

Niet gek veel later pakte de route het “Zonnepark Winterswijk Masterveldweg” mee. Ik citeer de routebeschrijving: “Aan de rechterzijde een van de grootste zonne-energieparken van Oost-Nederland. Het zonnepark is 61 hectare groot en zal jaarlijks ongeveer 71.4 GWh opwekken, voldoende voor 23.400 huishoudens in de omgeving. Daarmee zal de zonneweide een belangrijke leveren aan de doelstelling om Winterswijk in 2030 energieneutraal te laten zijn door middel van 100% schone en gezonde energie.” Even naar mijn eigen energiebalans gekeken, de laatste afrekening van Vattenfall: teruglevering 3135 KWh, verbruik 1275. Wat niet op de rekening van de energieboef staat is dat we zo'n 1000 KWh direct van de zonnepanelen uit de wandcontactdozen hebben laten stromen. Onze paneeltjes leveren dus ruim 4000 KWh op jaarbasis. Heb een app van Zonneplan op mijn foon, die geeft wat meer informatie.

Mooie foto van een bord in een veld vol Hordeum vulgare, gerst dus. Een graansoort, dus eigenlijk gras (net als tarwe, haver, rogge, gierst en rijst) heb ik vroeger geleerd. Als je gerst laat ontkiemen krijg je mout en daar kun je bier en (misschien nog lekkerder) whisky van stoken. Wil je wat cijfers over hoeveelheden? In 2016 werd er op 24.980 hectare Nederlandse landbouwgrond zomergerst verbouwd met een gemiddelde opbrengst van 6.600 kg/ha (bron: Wikipedia).

Bij Spiekerman in Meddo mochten niet alleen de 60-kilometerrijders pauzeren, ook het voetvolk van de 40 was daar welkom. Laten ze er nu Skuumkoppe op de tap hebben vandaag. En wat doe je als het warm is en je dorstig bent? De kerk van Meddo sloot zijn poorten, de enige supermarkt van het dorp ging vijf jaar geleden dicht, maar gelukkig kunnen we nog bij Spiekerman terecht: terras, zalencentrum en volgens mij rook ik ook iets cafetaria-achtigs.

En toen werd het even later niet leuk meer: ook de fietsers van de 25 kilometer kwamen op de route, de volgende controlepost/pauzeplek bij Sevink Molen was zo ontzettend afgeladen vol dat ik (na 49 routekilometers) niet meer op zoek ben gegaan naar een vrijwilliger die een stempel op mijn controlekaart plaatste, geen poging heb ondernomen om een plek op het terras te vinden en na een rondje Hilgelomeer Miep van Google Maps heb geprogrammeerd op Camping Renskers. Totaal 68 kilometer op de teller, meer dan genoeg. Dus ook de aankomststempel gemist. Och, drie is ook een mooi getal.

Een mooie fietsdag: 28 graden en wind noordoost 2. En morgen? Morgen is er weer een dag. Dagje fietsen, maar dan met zijn tweetjes.

fiets4daagse winterswijk – 1: de aanloop

DelfSail was amper voorbij of we hebben ons in een volgend evenement gestort, kortweg A4d Lichtenvoorde. Vier dagen wandelen en op zondag nog een keer de (halve) marathon. Bij dit evenement was het weer een stuk beter dan tijdens het DelfSail, waar de weersomstandigheden ronduit wisselvallig waren. Kwam onlangs weer de woorden “Unseasonable low” tegen, een beleefde Engelse manier om te zeggen dat het pokkenweer is. Je mag ook “biblical rains” gebruiken. Samenvattend: van die buien waar Noach natte dromen van zou krijgen. Volgens de organisatie van het Delfzijlse zeilgebeuren kwamen er 318.000 bezoekers op het evenement af. Zoveel hebben we er bij lange na niet bij de A4d. 

Normaliter staan we deze week op een camping maar door allerlei omstandigheden, zoals zeer natte (zeg maar drassige) kampeervelden, mobiliteitsproblemen bij mij en oppasverplichtingen, is het daar dit jaar niet van gekomen. Thuis douchen is toch een stuk aangenamer dan op een camping, om over dat andere sanitaire werk maar niet te spreken. Dit jaar kunnen we (deels) wel meedoen aan de fietsvierdaagse in Winterswijk en dat doen we wel vanaf een camping.

Nog dank voor alle bemoedigende, opbeurende, lieve woorden en beterschapswensen. Eentje wil ik je niet onthouden. Komt van mijn jongste zusje af.

maandag 24 juni: @kotten

Vorige week nog even een plekje geregeld vlak bij het vertrekpunt van de vierdaagse. Logischerwijs kom je dan bij camping Het Winkel in Brinkheurne bij Winterswijk terecht, wel vaker ons uitgangspunt geweest voor de fiets4daagse. Immers: ligt op twee kilometer afstand. Is 'm niet geworden: vol! Dat wil zeggen: arrangementsplekken vol, maar tegen aanzienlijke meerprijs wel voldoende plek. Marketingtrucje: biedt een beperkt aantal plaatsen aan tegen een leuk bedrag, adverteer daar mee en bij inschrijving plaats je je klanten voor het blok: tegen een meerprijs van 50 procent krijgen ze een plekje, anders mogen ze opzouten. Vind ik boevengedrag. Camping ligt trouwens niet goed in de markt in de buurt. Het is een tijdlang erg onrustig geweest in Brinkheurne, oorzaak: de eigenaresse van Het Winkel wil flink uitbreiden. De wens is om 300 kampeerplekken/huisjes toe te voegen aan de 800 plekken, die er al zijn. Daarnaast is er een hotel voor 200 gasten gepland. Ook wil men de recreatievoorzieningen uitbreiden: ontwikkelen van een BMX-baan, aanleggen avonturenpad, vergroten zwembad en realisatie van een theater. Het Winkel heeft een principeverzoek hiervoor in maart 2021 ingediend. Burgemeester en wethouders hebben een paar maand later besloten hieraan mee te willen werken. Omwonenden en natuurbeschermingsorganisaties zijn faliekant tegen deze uitbreiding. Voornaamste reden: “De wanverhouding tussen de geplande, maar ook de al bestaande omvang van de camping ten opzichte van de omvang van het aanwezige natuurschoon, de omvang van ende buurtschap en het aantal inwoners van Brinkheurne” en “De verkwanseling van de Brinkheurnse landschap (onderdeel van Nationaal Landschap Winterswijk) en (beschermde) flora en fauna.” Wil je meer argumenten en/of het hele verhaal: https://brinkheurne.com/petitie/.

Na 2021 werd het een tijdje rustig in de media rond camping Het Winkel. Dacht even dat de stekker uit de plannenmakersmachine was getrokken tot er op 5 januari van dit jaar een nieuw artikel in de Gelderlander stond met als titel “Plannen voor enorm zwemparadijs (met zes baden) in Winterswijk: ‘Verkopen aan Capfun?'” De eigenaresse van de camping, Nicole Reuselink, bevestigde de aanvraag voor een zwembadcomplex maar ontkende dat de familie de camping wil verkopen aan Capfun (inmiddels zeer hardnekkige geruchten die in de buurtschap Brinkheurne de ronde doen). In hetzelfde artikel wordt gezegd dat de uitbreidingsplannen (de huidige 20 hectare uit te breiden met 6,6 hectare) nog steeds actueel zijn. De gemeente Winterswijk had al 'ja’ gezegd tegen het principeverzoek, omdat het plan paste in de ambitie om naar één miljoen overnachtingen te groeien. Wordt ongetwijfeld vervolgd.

Goed, die camping is het niet geworden en waarschijnlijk zal Nicole voortaan haar broek zonder ons op moeten proberen te houden. Ietsje verder – je zit dan in Kotten – ligt camping Renskers, een heel ander soort buitenverblijf, maar daarover ongetwijfeld later meer. Van hieruit zullen we een aantal keren genieten van fietsroutes “door het fraaie nationaal landschap Winterswijk en de aanliggende gemeenten. Het internationale tintje wordt verkregen doordat de routes regelmatig via groene grensovergangen een stukje over Duits grondgebied gaan […]. Ook in de jubileum-editie van 2024 zijn er onderweg vele muzikale optredens en folkloristische activiteiten.” (bron: https://www.fiets4daagsewinterswijk.nl/)

Vandaag dus na onder meer een dubbele Spellingtest (deze keer met de juiste spelling van “broccoli” en “houd je voorlopig gedeisd”) naar camping Renskers onder het motto “de beste vergrootglazen voor de vreugde zijn die waaruit je kunt drinken” (Joachim Ringelnatz). Oh ja: W moest vanmorgen nog even wat vrijwilligerswerk doen, dus ik de was ophangen en de vaatwasser uitruimen en we mochten ook nog even naar onze vakantiesuper. Schitterend weer, zonnig en het digitale kwik in de thermometer steeg tot 26 graden. Deze week elke dag een graadje meer en vervolgens wordt er gedonder en nattigheid op vrijdag en zaterdag verwacht. Zon op/onder: 05:14/21:57. We hebben de langste dag alweer gehad. Stroomkabel aan het infuus, stoelen uit het achteronder en even bijkomen: ouderdom ligt niet op de loer maar is er al. Daarna een verkennend rondje, nou ja verkennend: we kennen de omgeving inmiddels al. Afstand naar de start van de fiets4daagse geklokt: 3,6 kilometer. Betekent dus elke dag 7,2 kilometer extra op de teller. Vandaag waren het 28 fietskilometers.

Een mooie dag. En morgen? Morgen is er weer een dag. W gaat een neef van begin zestig de laatste eer bewijzen. In het westen van het land, dus een dagvullend programma. En ik? Morgen begint de fiets4daagse, maar misschien doe ik mijn eigen route wel. Je hoort het morgen.

delfsail, the legacy of the seven seas – 6: party is over now

 

“Moet ik een rolstoel voor je regelen?”, was de vraag van zeer vaste lezer H te L. Dacht even dat hij een grapje maakte, maar hij meende het serieus. En inderdaad: de afstand van de parkeerplaats tot aan ons huis is van een onoverkomelijke grootte. Maar voor de deur parkeren en de sleutels van de bus overdragen aan W is sinds kort ook een optie. Conclusie: heb in ieder geval één vaste lezer die met mij meeleeft.

maandag 17 juni: @ kötteldiek

Uit het programmaboekje: “Maandag is het mooie evenement ten einde en vertrekken we weer. Als je niet geboekt hebt om langer te blijven word je verzocht om voor 12 uur het terrein te verlaten.” Afspraak dat "ons rijtje" tegen half tien vertrekt. Voldoende tijd om twee testen (want maandag) van Beter Spellen te doen. Vandaag van het niveau we gaan “ertegenaan” door allerlei “sonnetten” te zingen in een “weids landschap”. En dat op maandagmorgen in alle vroegte. Tijd voor een evaluatie. Allereerst het evenement van de NKC. Heel simpel: groep veel te groot. We waren nu met 60 campers, oorspronkelijk waren er 100 gepland. Wordt dan al snel een massaal gebeuren, met kleine irritaties als te weinig koffie en te lange rijen. Ook aardig aan de prijs, maar dat wisten we van tevoren. Op bijgaande foto het Braziliaanse tallship Cisne Branco dat de reis naar Delfzijl moest afbreken wegens motorpech.

En hoe was DelfSail? Leuk, maar een stuk kleiner dan Sail Amsterdam. Heeft ook te maken met het feit dat het tallshipgebeuren door Corona erg is veranderd (het ik horen zeggen op RTV Noord). Door mobiliteitsproblemen hebben we niet alles gezien. Zo hebben we de “golf van groene innovatie” op het duurzaamheidsplein niet bezocht en weten we niet “hoe we samen kunnen werken aan een schonere, duurzamere wereld”. 

Niet alleen de benen speelden ons parten, ook het feit dat weertechnisch gezien de nadruk vooral is komen te liggen op het tweede deel van het woord “wisselvallig”. Zo heeft de organisatie van DelfSail in verband met de weersomstandigheden de hoofdact van het evenement (Son Mieux op zaterdag) last minute afgelast. Tien minuten voor het optreden werd op schermen getoond dat het optreden niet doorging. Alles wat we gemist hebben hebben we op RTV Noord kunnen zien. Eerlijkheidshalve moet ik bekennen dat de poster van de SailOut (zie vorige alinea) mooier was dan de happening zelf. En over onze SailOutrondvaart zullen we het maar helemaal niet meer hebben: de tocht op de golfkar heen en het ritje in de rolstoel terug was spannender.

Omdat we op de camping in een lange rij op het asfalt stonden, moesten we wachten tot onze voorgangers de koffie en de broodjes naar binnen hadden gewerkt en de elektriciteitssnoeren hadden opgerold. Toen de rij voor ons vertrokken was konden we beginnen aan onze 204 km (voornamelijk via de Duitse A31) naar de Kötteldiek. Rijtemperatuur oplopend naar 19 graden, in buien dalend naar 16. Het waren een paar fijne dagen maar met wat beperkingen. En deze week? Deze week is er weer een week, de week van de Avondvierdaagse (wandelen in de omgeving van Lichtenvoorde), vanavond de taakinstructie voor de vrijwilligers. Maar even kijken wat brekebeen nog kan betekenen voor de organisatie. Nog twee geleende plaatjes: het bovenste is de grote zandbak Borkum en plaatje twee is een opname van de Punt van Reid bij Termuntenzijl.