met drie werkende ogen naar het zuiden – 10: op de fiets naar arles

Eigenlijk zijn het twee vergelijkbare stadjes: Tarascon en Beaucaire, tegenover elkaar gelegen, gescheiden door het water van de Rhône en verbonden door een lange brug. Beide hebben een oud centrum en de twee middeleeuwse kastelen proberen elkaar de ogen uit te steken. Het middeleeuwse kasteel gelegen op een rots boven de Rhône van Beaucaire doet niet onder voor het Château du Roi René van Tarascon dat juist weer pal aan de Rhône ligt. Tarascon heeft de middeleeuwse kerk Collégiale Sainte Marthe, je weet wel die van de drakentemster en aan de overkant ligt de ondergrondse Abbaye Troglodytique de Saint-Roman et l'Aiguille. Wil je boten zien, dan moet je echt naar Beaucaire.

Misschien heb ik wel wat meer met Beaucaire. De stad krijgt van de VVV de ondertitel “Ville d'Art & d'Histoire” mee. Zal ongetwijfeld wel kloppen. Ik vind Beaucaire vooral interessant omdat hier het Canal du Rhône à Sète begon. Inderdaad: verleden tijd. Wil je nu via het water van de Rhône naar Sète, zul je een omweg moeten nemen. Bij Beaucaire kun je de Rhône niet meer af aangezien de sluis gesloten is sinds de bouw van de stuwdam een eindje verder, ja dat complex dat we gisteren hebben bezocht: de Barrage de Vallabrègues et le petite centrale hydroélectrique et passe à poissons de Vallabrègues. Van Beaucaire naar het kanaal? Als je naar bijgaand kaartje kijkt zie je dat Saint-Gilles je doel is. Toen W dit las sprak ze de gedenkwaardige woorden “Voor wie schrijf je dit nu eigenlijk? Denk je dat er onder je lezers ook maar één malloot is die met een bootje van de Rhône via Sète naar de Middellandse Zee wil?” Mijn deemoedige antwoord was “Misschien, je weet maar nooit” en ik maakte mijn verhaal af.

vrijdag 22 maart: @ tarascon

Het kan verkeren: vanmorgen om kwart over acht was het tien graden warmer dan gisteren om die tijd. Dat is fijn opstaan. Tien uur slaap moet ook genoeg zijn toch? Rustig aan beginnen, niet te vroeg starten met ons tourtochtje. Vandaag eens geen heen-en-weertje, maar zoals de Fransen zeggen: een boucle. Misschien onze laatste lange fietstocht voorlopig een Zuid-Frankrijk? De weergoden gaan de dekens opschudden: er komt vooral kou aanzetten hier. Net nu we met blote armen kunnen pedaleren wordt het anders. Op het routekaartje kun je zien dat we eerst een lang stuk jaagpad langs het Canal du Rhône à Sète mochten wegwerken. In de haven van Bellegarde ging de neus meer naar het zuidoosten tot aan Fourques, waar we de Vieux Pont sur le Petit Rhône in zicht kregen. Het is een hangbrug uit het begin van de 19e eeuw en inmiddels autovrij. Het bruggetje verbindt Fourques met Arles. Het biedt een landelijk uitzicht op beide oevers van de Petit Rhône. Foldertjestekst (ik kan het niet laten): “Niet erg lang en een beetje verdwaald in het midden van het groen, voordat ze boven de Petit Rhône vliegen, geven de bogen een kleine plechtige kant aan een zeer lichte constructie.”

En toen kwam Arles, al een belangrijke stad in het Romeinse Rijk (doe maar 150 v.Chr.) met de naam Arelate. Julius Caesar herstichtte de stad honderd jaar later in 46 v.Chr. als Colonia Iulia Paterna Arelatensium Sextanorum (een hele mond vol). Arelate (of die moeilijke naam als je dat liever wilt) kende toen al 50.000 inwoners. Arles heeft zo'n belangrijke rol gekregen omdat het aan de Rhône ligt, op het punt waar de delta begint, bij de splitsing van de Grote Rhône en de Kleine Rhône. Daardoor ligt de stad "aan de poort van de Camargue". Later (in 308) maakte Constantijn de Grote van Arelate tijdelijk zijn hoofdstad, tot hij in 312 erin slaagde om Rome in te nemen. Toen het christendom werd ingevoerd, werd Arles een belangrijk religieus centrum. Daarna ging het een beetje op en af met als dieptepunt 1348 toen Arles werd getroffen door de pest. De Zwarte Dood kwam in 1720 opnieuw op visite. Intussen werden er veel stenen gestapeld die allerlei vormen aannamen. Een groot aantal van die (vooral Romeinse en romaanse) monumenten kwamen op de werelderfgoedlijst van de UNESCO terecht. Ga ze echt niet allemaal opsommen of weergeven. Een paar foto's (zelf gemaakt en “geleend”) moeten het verhaal maar vertellen. Een verschrikkelijk mooie binnenstad.

Arles is ook bekend als woonplaats van Vincent van Gogh, we hebben er niets van gemerkt. Om eerlijk te zijn: ook niet echt naar gezocht. We kunnen natuurlijk de VVV de schuld geven: elke dag open, behalve (bij hoge uitzondering) op vrijdag 22 maart tot 14.00 gesloten! Echt: ik verzin het niet ter plekke! Er hing een briefje aan de deur.

Nog wel even een paar blikken geworpen op Luma Arles, een multidisciplinair centrum voor moderne kunst en cultuur. De toren is ontworpen door ene Frank Gehry. Wil je meer weten over LUMA, volg dan even deze link: https://nl.wikipedia.org/wiki/Luma_Arles.

Een mooie dag. Ruim 55 kilometer op de fiets. Prettige temperatuur, graad of 23, blauwe luchten met af en toe een wit wolkje. Mooi dat je op je computer een paar fietsjes aanklikt op een kaart en Komoot maakt er een prachtige route van. Meestal! Vandaag was Miep van Komoot waarschijnlijk ongesteld, ze liet een paar steekjes vallen. Heb vergeten een foto van W te nemen terwijl ze met fiets en al ONDER een slagboom door moest. En W heeft geen foto gemaakt van een dik lijf dat door een smal poortje moest (met fiets). Gelukkig maar misschien. En morgen? Morgen is er weer een dag. We gaan verkassen, het pionnetje staat al gereed om onze plek te markeren voor een volgende bezoeker op plek 4 op camping Tartarin. Zoals het er nu naar uitziet gaat het in een paar etappes huiswaarts: de temperatuur zakt in en er komt veel regen. Nee, we hebben geen problemen, voor problemen hebben we een probaat middel.