de oppaskippen van kotten – 5: de kippen en wij hebben het overleefd

De temperaturen kelderen. Fijn, voor eventjes. Kreeg laatst bij iemand “heisstea” aangeboden, had er nog nooit van gehoord. Bleek gewoon warm geworden icetea te zijn. Een mens kan wat verzinnen. Voordeel van dat warme weer is dat je minder hoeft te plassen. Je zit de hele dag te verdampen en na een uurtje ben je al dermate uitgedroogd, dat er met de beste wil van de wereld geen druppel meer uit je te persen valt. Maar ik dwaal weer eens ernstig af. De komende dagen stijgt het kwik weer.

Even terug naar de Kötteldiek, ongeveer anderhalve week radiostilte hier. In die periode gaan we onder meer nadenken over wat we gaan doen met de vrijgekomen tijd nu ons tochtje naar Marokko geen doorgang vindt. Kwam vandaag in de berichtgeving veel smekende Marokkanen met de dringende vraag of de toeristen/reizigers alsjeblieft wilden komen. Komt een uitspraak van Bassie in me op: "ik begrijp het wel, maar ik snap het niet". En meteen daarna schiet me een opmerking van een buurman te binnen (bron: laatste straatfeest): “Vraag me af waarom jij nog niet in de regering zit. Jij lult net zo lang tot iedereen ervan overtuigd is dat Saharazand wel naar de Achterhoek kan waaien, maar CO2 uit het Ruhrgebied niet.” (Foto: AvroTros Eenvandaag).

Nog even terugkomend op het verschil tussen toerist en reiziger (vorig blog). Mijn schoonvader was beide en van hem stamt de opmerking die hij maakte na afloop van een reis naar Nieuw-Guinea : “Voor een paar plaatselijke flappen trekken ze hun hippe Adidas sportbroek uit, gooien hun Nikeschoenen in de bosjes en binden een peniskoker voor. Kassa!” Foto: https://luxurytravelbible.com.

woensdag 13 september: @ kötteldiek

Mooi plekje die boerderij van zwager/schoonzus in Kotten. Na drie weken geen onderhoud plegen is de tuin wel een beetje ontploft, maar mijn kont is niet gemaakt voor een zitmaaier (mag er ook absoluut niet aan- en opzitten, je kent de opmerking van mijn schoonvader nog? “Mijn schoonzoon? Wat zijn ogen zien, maken zijn handen kapot.” We bedanken deze fijne plek en nemen met hartelijke woorden afscheid van de zes kippen. Of zoals een goed padvinder doet: we laten alleen onze dankbaarheid en voetstappen achter. W op de fiets naar huis, ik via een omtrekkende beweging met de bus: kortste weg is afgesloten en zo kan ik fijn even tanken en vervolgens bij het zwembad in Lichtenvoorde alle overtollige Flüssigkeiten storten. Ja, een paar nachten zo strak aan de Duitse grens laat sporen achter. Berichtje van de fietsenmaker in Dinxperlo: na een paar nachten IC is het Chinese wonder weer gezond verklaard. W in Dinxperlo afgeleverd en die vond het prettig om in haar eentje nog een paar kilometer te fietsen. Nee, we hebben geen mot. Ik ga voor privacy en hou geheim wat ik heb gedaan. Nou vooruit: heeft met aan het stuur draaien en blokje om te maken. Was wel eerder dan W terug, maar die moest nog even één van de plaatselijke supermarkten plunderen. Het drukke en "normale" leven kan weer beginnen.