We hebben de kennismakingsdagen achter de kiezen, tijd om onze gedachten eens op een rijtje te zetten. Gaan we dit leuk vinden? Schoondochter gaf ons het advies: “Je moet het wel de kans geven om het leuk te vinden”. Misschien wel een goede tip. Met die instelling gingen we dan ook naar deze bijeenkomst toe en het viel best mee, al kostte het wel wat moeite en veel energie om je in het “groepsgebeuren” onder te dompelen en dan hebben we nog niet eens een potje jeu-de-boules gespeeld. Drie uur met vreemden aan tafel smikkelen van de Marokkaanse kip (en een lading andere dingen) was overigens goed vol te houden. Waarom we dan toch kiezen voor een groep deze keer? Een van onze lezers suggereerde “vanwege angst”. Als je uit angst met een groepsreis meegaat kun je het beste gewoon thuis blijven, je camper verkopen en nooit meer de krant openslaan. Het is gewoon fijn dat je zelf niet met veel tijdrovende dingen aan hoeft, camperplek is voor je geregeld en ik heb ook het idee dat je met zo'n reis veel meer interessante plekjes ziet dan wanneer je het op je eigen houtje doet. Het is toch jammer dat je een eind reist en later merkt dat je veel moois hebt gemist. Denk dat het veel stress scheelt en je hebt minder last van het taalprobleem: ons Arabisch is niet al te best en het Frans laat ook flink wat te wensen over.
woensdag 6 september: @ kötteldiek
Twee mooie dagen Beekbergen en omgeving. Beetje onbenullig grote camping, niet helemaal ons ding. Voor een paar dagen kom je er wel overheen en het voordeel voor de NKC-club is dat je alles bij de hand hebt: vergaderaccommodatie, restaurant. Voordeel voor mensen met een stukke fiets: een fietsverhuur.
Nu we het toch over die stukke fiets hebben: vonden op internet dat Harm Takke dealer zou zijn van ons Chinese-wonder-op-twee-wielen. Dinxperlo, maar dat is in tegenwoordige tijden naast de deur. Bleken de boys helemaal geen dealer te zijn, maar hadden wel verstand van zaken. Fietsje achtergelaten en we worden binnenkort gebeld of we een overlijdensverklaring kunnen laten opstellen of dat het nog één keer IC wordt. Had W niet moeten gebruiken, de term IC. Heb de halve nacht wakker gelegen om de vraag te beantwoorden “wil ik zelf wel naar de IC”. Kunt ook denken: 't is mooi geweest, niet verder knutselen.
Doordat we een paar kilometer extra mochten rijden had het gesprek onderweg ook meer diepgang: zit er verschil tussen pepernoten en kruidnoten. Volgens W duiden beide termen hetzelfde aan, volgens mij is het verschillend spul, maar dat komt omdat ik onlangs nevenstaand plaatje gezien heb en dacht dat pepernoten die balletjes waren, dus dat het plaatje weer eens niet klopt. Wordt opgezocht en in mijn volgende blog krijg je antwoord. Ik denk dat de waarheid (zoals gewoonlijk) wel weer ergens in het midden ligt.
zaterdag 9 september: @ kotten
Reden dat we een paar dagen aan de Kötteldiek hebben doorgebracht is vrijwilligerswerk en op vrijdagavond een openluchtspel georganiseerd door de (christelijke) Oranjevereniging van IJzerlo. Amateurtoneel inderdaad, maar het feit dat zo'n kleine gemeenschap zo'n kolossale voorstelling kan neerzetten laat zien waar Achterhoekse gemeenschappen sterk in zijn. De Keizersbeek speelt voor de mythologische rivier Stynx, een oud-collega van W voor een stinkrijke zakenman die er net in geslaagd is om met stip de Quote 500 binnen te stromen.
En als je echt niet kunt acteren maar toch graag mee wilt spelen dan wordt het personage “body double” voor je gecreëerd en heb je als enige functie “doodstil liggen”. De Keizersbeek nodigt uit om allerlei vaartuigen in te zetten, de paden langs de beek bieden ruimte aan allerlei voertuigen, waaronder een slimme Smart. Na drie uur (waarvan een half uur pauze) kon iedereen met een goed gevoel weer naar huis, of nog even/langer blijven hangen want het weer was warm en het bier goed koud. En zo vlak bij de grens hoef je geen Grolsch te schenken maar is Veltins ook verantwoord (en lekker). Vier voorstellingen (elk zo'n 500 toeschouwers), alle vier uitverkocht! Het was prachtig.
Tja, kom je om elf uur thuis, moet er natuurlijk nog even naar de finale van de Slimste Mens gekeken worden. Daardoor werd het op zaterdagmorgen een beetje laat. W op de fiets naar Kotten (moet wel: kleine fiets staat nog in Dinxperlo). Installeren, landgoed inspecteren, kippen vaderlijk toespreken en met een handvol meelwormen liefde en aandacht kopen, kopje soep en fietsen. Rondje “lukraak”: stap op de fiets en probeer zoveel mogelijk de Duitse grens te volgen. IJsje onderweg en 40 kilometer later weer thuis. Als je op de kaart hieronder kijkt zie je twee keer een streepje over de grens. Was niet de bedoeling maar voor je het weet rij je hier in het buitenland. Terug bij de kippen deed W een plons in de zwemvijver, ik hield het bij een niet al te koude buitendouche. Tegen de 30 graden. Wind kracht 2 uit het noordwesten (twee keer gecontroleerd, bleek inderdaad zo te zijn). Zon op/onder: 06:57/20:02. Een mooie dag! En morgen? Morgen is er weer een dag. We gaan op de fiets naar het Lichtenvoordse Bloemencorso.