nazomeren 2023 – 2: (g)een kusje voor diderot

Of er deze reis nog een naturistenterrein op het programma stond, wilde lezeres L te D (die ook altijd veel vlees naar de zon wil draaien) weten. Denk het niet. Temperaturen nodigen meer uit om een t-shirt en meer aan te houden. Een andere reden is er niet: we doen niet mee aan de verpreutsing van de samenleving waar heel Europa tegenwoordig last van zou hebben en zelfs topless zonnen iets uit de oude tijd (jaren 80 en 90 van de vorige eeuw) is. Aan de andere kant kun je ook overdrijven: kreeg een paar maand geleden een appje van een kennis dat hij een workshop hoelahoepen wilde geven op de naturistencamping. Ik zou zeggen hoepel op, al die zwaaiende piemels dat zou me teveel worden. Gevalletje geitenwollensokkennaturisten?

zaterdag 30 september: @ langres

Mooi op tijd anroet: half negen draaiden we rechtsaf de Brigittastraat in Ittervoort op. En weer werd het een bijzondere route. Heb de schurft aan Luik en probeer die stad altijd te vermijden (je mag er tegenwoordig ook niet meer door met > 6 meter). Een omtrekkende beweging maken is dus verplicht en de officiële route laat Luik links liggen. Als je de borden volgt zie je heel wat van de Belgische wereld, met andere woorden: je maakt aardig wat extra kilometers. Voor de afwisseling gingen we deze keer eens linksom, dus Luik lag consequent rechts met als ijkpunt Verviers. W wist te vertellen dat ze vroeger op school moest leren dat Verviers de wolstad was. Ze wist nog de naam Simonis op te hoesten. Toen ik vertelde dat ik wel een Simonis kende maar dat het een aartsbisschop was, was de liefde over. Heb later het een en ander opgezocht en inderdaad W: ene Iwan Simones was wolhandelaar in Verviers! Ik had weer te snel een grote mond. Verrassende route, niet helemaal snelweg maar we hebben toch meer tijd dan geld. Route is voor herhaling vatbaar, maar kan ook komen doordat het zaterdag was, dus weinig vrachtverkeer. Uiteindelijk weer teruggekomen op de E25 waar we net voor Luxemburg de mededeling kregen dat er een ernstig ongeluk was gebeurd op de A3 en dat we maar beter een andere weggetje konden kiezen. Wij zijn braaf en gingen via Arlon (Aarlen) Frankrijk binnen. Daar ging de goedkope diesel! Ook die omleiding had zo zijn charmes en ergens bij Thionville kwamen we op de beoogde A31 uit met Metz en Nancy als waypoints. Na Nancy mag je betalen en dat is absoluut niet nodig als je weet dat de D674 (voor een deel D74 en na Langres D974) een uitstekend alternatief biedt. Wel een half uurtje langer, maar een paar tientjes goedkoper. Ik vertelde net al “we have more time than money”. Oorspronkelijk was er een Route Nationale (de N74), gebouwd in 1824 en later uitgebreid tot 414 kilometer, ruwweg van Dijon naar naar de grens met Duitsland bij Sarreguemines. Toen de A31 in gebruik werd genomen werd de route aan de departementen overgedragen, met een mooi woord noemen de Fransen dat “declasseren”. Als je op ons routekaartje kijkt zie je weinig van eventuele omwegen, we rijden bijna “todo recto” naar het zuiden.

Half vier was het ongeveer toen W (op haar Frans, terwijl de receptioniste best Engels kon praten) incheckte op camping Camping de la Croix d'Arles in Bourg, een paar kilometer ten zuiden van Langres. We zijn hier al eens een keertje eerder geweest. Acceptabele camping al moet je wel met je eigen toiletrol onder de arm naar het sanitairgebouw en hebben ze alle wc-brillen tegen een mooi prijsje kunnen verkopen zodat je met je blote billen op het koude porselein zit. Niet klagen voor € 18,00 all-in en voor een eurootje meer hebben we morgen ook een verse baguette. Zwembad was nog gevuld (met water, niet met zwemmers). Code Campercontact 59.949. Hoe het in de zomer is weten we niet maar in het voor- en naseizoen is het een echte doortrekcamping, dus veel wisseling in de vroege ochtend en late avond. We hebben er geen last van gehad.

Snel de velocepèdes zadelen, want W wilde naar Langres om Diderot een kusje te geven. De laatste keer dat ze met Denis innig gearmd op een bankje gezeten heeft was in oktober 2018. Na vijf jaar moet je de kennismaking toch vernieuwen? Voor hen die denken dat er aan (bijna) vijftig jaar huwelijk een einde is gekomen: geen paniek! Denis is al sinds juli 1784 dood. Hij was een Frans schrijver, filosoof, kunstcriticus en nog een paar dingen meer. Geef hem een plekje in het tijdperk van de Verlichting. Hij was voor de vrijheid van meningsuiting en godsdienst. Ik wist nog dat er een Voie Verte liep van (bijna naast) de camping naar Langres en samen met Komoot heb ik die route een beetje aangepast. Had ik niet moeten doen! Een Voie Verte is redelijk vlak want daar moesten de locs vroeger overheen. Kom je iets buiten het pad dan is het klimmen en dalen. Zoveel dat we (lees ik!) geen zin meer had(den) om de beklimming naar het centrum van Langres (ligt hoog op een bult) te ondernemen. “Gelukkig hebben we de foto's nog”, sprak W en ik toverde plaatjes uit 2018 uit de digitale hoed. Fietsafstand: 17,2 kilometer.

V: 200.212; A: 200.713; vertrokken met 12 graden (08:45), aankomst 21 graden (15:30). Zon, mist, bewolking; we hebben vandaag zo'n beetje alles gehad, alleen géén regen. Zon op/onder: 07:35/19:20. Een gezellige rijdag. En morgen? Morgen is er weer een dag. We gaan een stukje zuidelijker.