noordpolderzijl

noordpolderzijl

donderdag 29 juni 2023

stempelen in twente

Twee stempeltjes hebben we al: de Bentelose Esch en Sploder Stea. Nog drie te gaan en dan is onze stempelkaart vol. Heb er al eerder wat over verteld: vijf camperplaatsen in Twente hebben de koppen bij elkaar gestoken en zijn een samenwerkingsverband aangegaan. Kenmerk van deze camperplaatsen: ze zijn allemaal aangelegd op het erf van (voorheen) agrarische bedrijven en zijn van hoogwaardige kwaliteit. De boeren zijn de camperplaats begonnen als alternatief voor het boeren of als aanvulling hierop. Twee gehad, nog drie te gaan: de Bosweide, Reensboer Recreatie en Camperpark Skop'nboer Erve Benneker. Moet net te doen zijn in vier dagen: drie overnachtingen. W moet in de loop van de week oppassen op kleinzoon Q in Pijnacker en we zien elkaar op vrijdag op een camping onder de rook van Eindhoven. Ja, ik mag weer alleen weg: de tijd van wederzijdse mantelzorg is nog lang niet aangebroken.

maandag 26 juni: @ hellendoorn

Nee, niet @ home, gewoon een deurtje verder gegaan. Als je “Bosrand” intikt in plaats van “Bosweide”, tot de ontdekking komt dat je naar Hellendoorn moet en niet verder kijkt dan je neus lang is, kom je never nooit niet aan je beoogde stempels. Vooral niet als je klakkeloos gaat inchecken via zo'n hypermoderne aanmeldzuil: je krijgt een smartcard waar je tegoed moet opladen voor elektriciteit en douche. En als je dan goed naar die smartcard kijkt zie je ineens “Camperpark Hellendoorn” staan. Uitstekende plek, daar is niks verkeerds over te vertellen. Je krijgt er alleen geen stempeltje. Mooie omgeving, maar die ken ik al zo'n beetje. Alhoewel: kon een route met omtrekkende beweging naar de Action in Nijverdal plannen over nog nooit begaande paden. Meisje Komoot kan er wat van. Heb me namelijk zelf getrakteerd op een middagje shoppen. Vooruit: de middag is een klein kwartier geworden en ik heb me beperkt tot de Action en dat wat ik nodig had was er niet meer. Maar niet met lege handen de winkel verlaten! Camperpark Hellendoorn is gevestigd aan de voet van de Sallandse Heuvelrug, tussen de Hellendoornse en Lemelerberg, dus een staartje van de bossen kon ik nog meepikken.





V: 196.165; A: 196.248. Rijtemperatuur:
23 – 25 graden, wisselend bewolkt. Zon op/onder: 05:13/22:00. Een mooie dag. En morgen? Morgen toch maar een stempeltje scoren, ergens...

dinsdag 27 juni: @ geesteren (bij tubbergen)

Heerlijk geslapen vannacht: de thermometer is behoorlijk gezakt, wees vanmorgen om half acht nog maar 16 graden aan. Trui aan bij het opstaan, kon later (toen de zon af en toe doorbrak) weer uit. Klungelend de ochtend doorgekomen, mooi sanitairgebouw met goede douches, zelfs afgewassen. Blog weer bijgewerkt tot en met afgelopen zondag, was ook weer een hele klus. Toen net voor de noen op pad, maar na het uitchecken de camperplaatsbaas gesproken. Was verlegen om een praatje dus in het Twents en Achterhoeks met elkaar zitten lullen. Hij vroeg hoe ik het betaalsysteem vond, aangezien oudere mensen nogal wat moeite hadden met de diverse apparaten. Rekent hij me ook maar zo tot de oudere garde? Ben meestal niet zo van de social talk op campings en andere overnachtingsplaatsen: heb geen zin om operatieverhalen en ander leed aan te horen. Asociaal? Misschien, maar lulverhalen interesseren me geen reet, dus ik ga graag een gesprek uit de weg. Camperplaatseigenaren hebben meestal wel wat interessants te vertellen of willen je mening weten. Zo deze, die naar het betaalsysteem informeerde. Eigenlijk stelt de betaalautomaat niks voor: kwestie van goed lezen. Kosten van dit nachtje: € 16,50 verblijfskosten en € 1,71 voor de vonkjes. Niks te zeiken? Jawel: servicestation staat op een onlogische plek en de zuiltjes om je pasje te scannen (bij ingang en exit) staan op autohoogte, moeilijk te bereiken vanuit je camper. Laatste minpuntje: je moet eerst door de slagboom (camper parkeren) en dan pas uitchecken; bij het uitchecken wordt namelijk je pasje (nodig voor de slagboom) ingeslikt. Dan nog een waarneming: zaten op het Zotte Schaap de mensen 's avonds nog tot laat buiten (voor zover we dat meegemaakt hebben), hier op de CP gaan de meeste camperdeuren dicht tegen de tijd dat het journaal begint.

Een kleine verhuizing, iets van 32 kilometer. Was dus met een half uurtje gepiept. Wel vier gemeentes gehad: eerst Hellendoorn en vervolgens (niet noodzakelijk in de juiste volgorde, want sommige gemeentebordjes heb ik veel vaker gezien) Twenterand, Hardenberg en Tubbergen. De laatste drie zag ik ook een aantal keren tijdens mijn fietstocht, later op de dag. Eindpunt van vandaag is Camperplaats Reensbroek Recreatie in Geesteren (een dorpje in de gemeente Tubbergen). Alles aanwezig en voor minder dan € 20,00 klaar. Lijkt goedkoop, maar het tikt wel aan als je regelmatig met je campertje op pad gaat. Dit bruintje kan het wel trekken, maar ik kan me voorstellen dat mensen die alleen van hun AOW moeten rondkomen op deze manier echt geen 5 maanden per jaar kun camper kunnen gebruiken. Nederland kent bijna geen goedkope camperovernachtingsplekken meer, dus is het niet vreemd dat deze groep mensen naar het buitenland gaat. Leuke ontvangst en al snel op de fiets.

Drie gemeentes dus: Twenterand, Tubbergen en Hardenberg. Misschien later als de komkommertijd aanbreekt wat meer hierover. Volsta voor nu met een paar hoogtepunten. Allereerst Balderhaar. Kende Balderhaar eigenlijk alleen als naturistenterrein net over de grens met Duitsland. Schijnt nog een “ander” Balderhaar geweest te zijn, namelijk “Kamp Balderhaar”: oorspronkelijk (1938) gebouwd als werkverschaffingskamp, vanaf januari 1942 tot de nacht van 2 op 3 oktober (Jom Kippoer) was het een werkkamp voor Joodse dwangarbeiders, die werden ingezet bij graafwerkzaamheden. In de genoemde nacht zijn alle joodse mannen uit de werkkampen, ook die uit kamp Balderhaar, naar kamp Westerbork gebracht. Tussen 1943 en 1945 werden in het kamp gezinnen uit de kuststreek ondergebracht die in verband met de aanleg van de Atlantikwall werden geëvacueerd. Het kamp is in 1953 gesloopt. Nu wordt er op de plaats van het vroegere kamp zand gewonnen. Het enige wat overgebleven is is een herdenkingsmonument dat je voor je het weet voorbij bent gefietst.


Een paar eeuwen geleden was het hier één groot veengebied. Engbertsdijkvenen is een restant daarvan en dan nog is het vrijwel geheel afgegraven. Hoogveen, dat maakt het weer een beetje bijzonder. De meest grootschalige vervening vond plaats in de periode 1850 tot 1950. Omdat de randen geheel zijn afgegraven steekt het gebied ver boven het omringende landschap uit. Staatsbosbeheer is samen met de provincie Overijssel bezig om dit Natura 2000-gebied te herstellen. Foto heeft de naam Henk Bouwhuis meegekregen.

En dan sta je ineens voor een breed kanaal. In Bergentheim om precies te zijn, al noemen de inboorlingen hun plaats “Banthum” of “Bantem”. We zitten dan weer in de gemeente Hardenberg, net onder de spoorlijn Zwolle – Emmen. Later gevonden dat dit het kanaal Almelo – De Haandrik moet zijn, een zijtak van het Overijssels Kanaal. Het watertje is in het midden van de 19e eeuw gegraven met als doel de Overijsselse Kanalen van water te voorzien. Ook werd het veel gebruikt om de turf uit de veengebieden te vervoeren.




Een mooie dag en een mooie fietstocht van een kleine 50 kilometer door een gebied dat ik echt nog niet ken. Meestal rijden we er doorheen. Weet je wat? We blijven nog een dagje. 
Even het weer afwachten.


woensdag 28 juni: @ geesteren

Totaal ander weer. Na een lange serie zonnige dagen (met vorige week donderdag een ernstige regendip) werd het gisteren al wat bewolkter, maar bleef het droog. Toen ik vanmorgen in alle vroegte naar buiten keek zag ik druppels hangen. Buienradar toonde lichte regen tot 12:00 uur. Zal nog wel een keertje droog worden en maken we er maar een huttenmorgen van.


Had ik al wat over Geesteren verteld? Nee, niet die Gelderse versie, maar Geesteren in Overijssel. Gemeente Tubbergen, dus. Valt niet zoveel over te vertellen. Het heeft een kerk, dat wel: gewijd aan de Heilige Pancratius (een van de IJsheiligen en foto eerder in dit verhaal). Tussen haakjes: Geesteren is overwegend katholiek, net als zijn grote broer Tubbergen. Geen wonder dat Tubbergen bij de gemeenteraadsverkiezingen van 2018 de meeste CDA-stemmers van heel Nederland had 61%). Tuk op carnaval dus (de Papsleefn heet de club). Verder is er nog een korenmolen te zien, de Grote Geesterse Molen. En ja: ze hebben er zelfs een supermarkt, Plus Wallerbosch. Oud dorpje: in 1268 werd het dorp al vermeld als Geysteren. En tenslotte: Geesteren is de inspiratiebron voor de roman “de heilige Rita” van Tommy Wieringa. De schrijver bracht zijn jeugd in Geesteren door. Heilige Rita kreeg een aantal literatuurprijzen en nee, ik heb het boek niet gelezen; heb een paar keer geprobeerd me door zijn bestseller Joe Speedboot heen te worstelen. Is me nooit gelukt.

Tegen twaalven werd het droog en kon er programma gedraaid worden. Twijfelde nog even of ik naar het Veenmuseum zou gaan (gisteren van buiten gezien en een foto van het bord gemaakt), een kleinschalig buitenmuseum over het leven, wonen en werken in de tijd van de vervening van Noord-Twente (pak 'm beet zo tussen 1850 en 1950). Je kunt er met één van de originele veentreintjes over het terrein gereden worden. Het treintje stopt op bepaalde plekken, onder meer bij een ingerichte veenhut, een oude boerderij en een winkeltje annex gelagkamer. Toch maar besloten om dit in de toekomst samen met W te doen.

Even naar Tubbergen werd het dus, maar dan via een ruime omweg. Het mooie van dit deel van Twente is dat er veel zandpaden zijn die alle voorzien zijn van een perfect betonnen fietspad. En die fietspaden gaan dan weer dwars door een prachtig landschap, een feestje.


Kwam in Mander al snel twee watermolens tegen, eerst die van Bels. Heb ik links laten liggen. De tweede, stroomopwaarts in de Mosbeek is de watermolen van Frans gebouwd. Zag er een stuk aantrekkelijker uit. Het waterrad van Watermolen Frans wordt al meer dan 300 jaar aangedreven door het water uit de beek (eerst opgeslagen in een molenkolk). Deur stond open en voor je het weet word je weer overspoeld met informatie over watermolens en hun molenaars. Is het interessant dat de molen in 1700 werd gebouwd als papiermolen en in 1870 omgebouwd tot korenmolen? De molen is nu eigendom van Stichting Landschap Overijssel, die het een en ander heeft laten restaureren.

Had al eerder verteld dat Tubbergen overwegend katholiek is. Zo ernstig rooms dat er een standbeeld van dr. Schaepman is opgericht. Dr. Schaepman (1844 – 1903) heeft zich zijn leven lang bezig gehouden met de emancipatie van de katholieken. In 1927 heeft men in zijn geboorteplaats een gedenkteken geplaatst. Valt wel op daar boven op de Tubberger Es. Foto van mij hiernaast is een beetje vaag (verkeerd licht), daarom hieronder een geleend exemplaar.


Een rondje Tubbergen (en dan met name de Aldi voor een saucijzenbroodje, een halfje bruin en wat kaas (voor morgenvroeg) topte de fietstocht van 32 kilometer af. Tijd voor een middagdutje. Ja, ik weet het: deze
toetsenbordtikker wordt een ietwat gezapige oude man, die gesteld is op zijn rust.




donderdag 29 juni: @ home

Een paar verdwaalde druppels op het dak verheugden de feestvreugde: inpakken en wegwezen, immers: vanavond een vergadering van een vrijwilligersclubje, morgenvroeg museumwerk en morgenmiddag naar Eindhoven waar de verjaardag van mijn wederhelft gevierd wordt. Het feestvarken zit nu nog in Pijnacker (oppassen op kleinzoon Q), komt morgen naar de camping in Eindhoven zodat we ons op zaterdag samen in het feestgedruis kunnen storten. Kun je het nog volgen? Ja, we leven maar één keer!