wild kiek'n in de achterhoek

Het is elk jaar weer een uitdaging om een leuk verjaardagsuitje voor de kleinkinderen te vinden. Ze hebben inmiddels de leeftijd dat een bezoek aan een speel- of dierentuin niet meer interessant is. Neem nu nummer 2, net 11 geworden. Liefhebber van “al wat leeft en groeit en ons altijd weer boeit”. Voor de cultuurbarbaren (maar vooral voor diegenen die nog geen 70 zijn): dit was de vaste afsluiting van drs. Fop I Brouwer wanneer hij weer een praatje hield op de radio (tijdens de programma's van Bert Garthoff op de zondagmorgen). Voor de statistici: in 1974 sprak hij die woorden voor de 2.500ste keer uit. Achterhoekers kennen hem misschien ook nog wel van zijn bijdragen aan de RONO, de voorloper van Omroep Gelderland. Oeps, weer even afgedwaald. W vond op internet “een begeleide safari in een elektrische buggy door het Nationaal Landschap Winterswijk. [...] Door het gebruik van de open, stille, elektrische buggy's wordt de natuur niet verstoord en is de kans groot om wild te spotten". 

Om de feestvreugde compleet te maken (om precies te zijn: een portie zwemmen en een uitgebreide barbecue) hebben we ons huis-op-wielen verplaatst naar camping Het Winkel in de Brinkheurne (buurtschap van Winterswijk). Niet omdat de dame van 11 graag in de camper slaapt (inmiddels te oud voor), maar we hebben nu eenmaal geen zwembad in onze achtertuin.

vrijdag 16 juni: @ winterswijk

Na het vrijdagse museumvrijwilligerswerk (weer een hitteprotocol toegepast om eerder te vertrekken, altijd een goede smoes) bus naar camping Het Winkel gereden. Inmiddels een megacamping en ze willen nog uitbreiden ook, maar de buurt steekt daar voorlopig een stokje voor. Honderden kampeerplekken en wie schetst mijn verbazing: aan het eind van de dag vrijwel allemaal bezet. W kleindochter uit school gehaald en de Jumbo geplunderd: er komen verrassende dingen in je boodschappenkarretje te liggen wanneer een kind van 11 een keuze mag maken. Met oma zwemmen en daarna met beide oudjes smikkelen.

Om 20:00 uur begon onze safari bij het Huis Duurzame Energie in Ratum. Wild Kiek'n werd vooral reeën kiek'n. Winterswijk heeft de hoogste reeëndichtheid in Nederland. Dit werd ons verteld door Jan, onze gids, gepensioneerd medewerker van het Gelders Landschap. Wist veel interessante dingen te vertellen en absoluut niet zo'n geitenwollensokken-milieu-activist. “Een koe is een beter instrument om het gras in de natuur kort te houden dan zo'n herriemakende gifuitstotende landbouwmachine” vond ik wel één van zijn beste uitspraken. Achthonderd aanrijdingen met reeën per jaar in de Oost-Achterhoek, waarvan 80 in de gemeente Winterswijk. Dit soort cijfers bracht Jan ertoe om het te hebben over de werkzaamheden van de Wildbeheer Eenheid. Dat gebruik gemaakt werd van stille elektrische buggy's van Huis Duurzame Energie verdient een nadere toelichting. Stil? Vergeet maar: de personenwagen die door omstandigheden met ons meereed was een stuk stiller. Dus de zin “daardoor wordt de natuur niet verstoord en maximaliseren we de kans om wild te spotten” is eigenlijk alleen een loze reclamekreet op de website en in de folder. Elektrische buggy's? Eentje was er met geen mogelijkheid aan de praat te krijgen, vandaar die ene personenwagen. Moet voor de vier inzittenden wel een domper op de feestvreugde geweest zijn: vond het scheuren met zo'n karretje over de zandwegen wel leuk. 

Dertig reeën hebben we gespot, volgens Jan is dat meer dan gemiddeld. Neem aan dat hij dat ook zou zeggen wanneer er maar 15 paar reebruine ogen de jager zouden hebben aangekeken (met dank aan de Silvera's: https://www.youtube.com/watch?v=FgNsL8ljxxU). Een hapje en een drankje (met reeworst inderdaad) maakten het feest compleet. Toen de schemer viel, kwamen de beesten uit de bossen en lieten zien hoe een Achterhoekse prentenbriefkaart er uit zou moeten zien. Pas om elf uur weer terug. Tevreden kleinkind, dat overigens nog wel even naar huis moest worden gebracht. Tegen half één konden we ons autootje uiteindelijk kwijt op de parkeerplaats van de camping en W mompelde iets dat leek op “als je de volgende keer nog een plekje boekt op het eind van de camping is dat een reden tot echtscheiding”. Waarvan akte.

zaterdag 17 juni: @ winterswijk

Een latertje vanmorgen. Dat heb je als je pas om half twee 's nachts in bed ligt. De klok liet al 10 uur zien toen we aan het ontbijt zaten, wel “en plein air”, altijd leuk. We waren nog niet eens de laatsten op ons veld. Route uitgestippeld: laatste (eigenlijk eerste stroomafwaarts gerekend) stukje van de Aa-radweg die officieel in Velen (Duitsland) begint. En inderdaad: na 23 kilometer waren we in Velen, nadat we Oeding, Weseke en Ramsdorf hadden gezien. Al aan het begin van de dertiende eeuw vestigde Hermann I zich hier, hij noemde zich Heer van Velen en bouwde iets waarvan nu niets meer overgebleven is. De oudste delen van het huidige slot dateren uit de veertiende eeuw. Het is het bekende verhaal van brand en plundering door de loop der eeuwen heen. De laatste fik vond in 1931 plaats, toen het waterslot helemaal afbrandde. Het werd meteen herbouwd, maar kreeg een totaal nieuw uiterlijk. Eén troost: het slotpark met oranjerie en bijgebouwen verkeren nog in originele staat. Het kasteel heeft tegenwoordig een horecabestemming en alleen gasten van het bedrijf kunnen de binnenkant bekijken, anderen zijn niet welkom. Bron bovenstaande foto: Fital Vakanties. Detailfoto hieronder is gemaakt door W en het schilderij daaronder laat zien hoe het slot er in de negentiende eeuw uitzag. 

Een kleine kilometer verder ligt het begin van de Aa-route, naast de kasteelmolen. Deze Schlossmühle is één van de oudste bouwwerken in de omgeving en hoorde vroeger bij het kasteel: er werd graan gemalen. In 2004 werd het omgebouwd tot woongebouw, café en molenmuseum. Jammer, maar helaas.

En voor de rest: leuke weggetjes, stille paden en vooral erg rustige dorpen. Gewoon weer lekker ruim drie uur op de fiets gezeten en ons portie vitamine D weer binnengekregen. 55 kilometer op de teller. Schloss Gemen was het eindpunt van de Aa-route, toen mochten we nog een kleine twintig kilometer. De rest van de dag werd in volstrekte ledigheid doorgebracht, ik in ieder geval, W moest nog even zwemmen en op de fiets naar haar geboorteplaats. Onze maaltijd bestond uit de bbq-restjes van gisteren en morgen weer terug naar huis: we hebben een musicalvoorstelling van onze kleindochters. Oma vindt dat ze daar niet kan ontbreken en opa mag mee. Het was weer een mooi weekend: zonnige dagen en blije gezichten.

Volgende week de Lichtenvoordse Wandel Avondvierdaagse, waar we een ondersteunende rol hebben. Moet me toch eens verdiepen in de achtergrond van de volgende zin op de website van de A4d: “Groepen horen zich aan de verkeersregels te houden die van toepassing zijn voor bestuurders van onbespannen wagens”. Vraag me af of er in Nederland nog steeds speciale verkeersregels zijn voor kruiwagen- en/of handkarduwende mensen. Winkelwagentjes misschien? Bijgaande borden zijn sinds 1990 verdwenen (Reglement Verkeersregels en Verkeerstekens 1990).