even ontgroepen

Na zo'n enerverend weekend met veel mensen moet ik altijd even ontgroepen. Heel gezellig hoor, niks mis mee. Heb alleen het idee dat ik dat soort dagen altijd “aan” sta. W noemt dat “bijna op elkaars trillingsgetal zitten”. Zijn allemaal woorden die ongeveer hetzelfde aanduiden. Soms is de ene uitspraak wat vriendelijker dan de andere. Neem nu “necesito hacer popó”. Dat klinkt toch duizendmaal smakelijker dan de Nederlandse vertaling? Eventjes thuis geweest, want oppaskleinkinderen. Net Pinkstervakantie gehad en dan heeft het personeel natuurlijk een studiedag nodig. Fietsexamenroute met kleindochter gefietst en geschaakt met kleinzoon. “Ga maar”, zei W, “denk aan het potje jam”. Is iets anders dan een pot augurken. Had daarover vanmorgen nog een hele discussie met de eigenaresse van de camping. In aller vroegte praten over wat je doet met de restanten wanneer een pot augurken leeggevreten is. Astrid vond het zonde om dat vocht weg te spoelen. Kan ik beamen, al lijkt dat wegspoelen voor het glas naar de glasbak gaat een voor de hand liggende oplossing. We waren er beiden over eens dat je van het nat van augurken, zilveruitjes, Amsterdamse uien en dat soort dingen heel goed een dressing kunt maken. Naast de zure smaak bevat het nat ook dille en mosterdzaad (die kleine gele bolletjes die je tussen de augurken aantreft) en dat geeft extra smaak aan de dressing. En dat allemaal op dinsdag om acht uur 's ochtends.

dinsdag 30 mei: @ nieuw-heeten

Ontgroepen dus. Vraag van W: “wat ga je nu de hele middag en avond doen?”. Vandaag even niet fietsen, da's duidelijk: kontje blauw genoeg. Best wel frisjes 's middags, graad of 15, 16. Het is zo'n dag om binnen te zitten met de schuifdeuren open. En wat doe je dan? Nou kijken naar een opname van de Dubliners ter gelegenheid van het 40-jarig bestaan. Heb ze toen in Zwolle gezien, samen met zoon- en dochterlief. De versie die ik vandaag bekeek is opgenomen “ergens” in Dublin: https://www.youtube.com/watch?v=enE5stM-bg8. We hebben het over 2002, misschien 2003. Mooie line-up. De vaste club van dat moment natuurlijk: Barney McKenna (overleden 2012), John Sheahan, Sean Cannon (sinds 1982 bandlid), Eamonn Campbell (de Hobbit; ook in 1982 bij de club gekomen en overleden in 2017) en tenslotte Paddy Reilly (verving in 1996 Ronnie Drew, die een solo-loopbaan verkoos. Paddy verliet na 9 jaar de groep in 2005 door te verhuizen naar New York en werd vervangen door Patsy Watchorn). Bij dit jubileumconcert was ook Ronnie Drew (zeg maar de oprichter van de band) present. Wel een oude kop, maar dezelfde stem. Ronnie ging in 2008 hemelen. Op de video was ook Jim McCann te zien, een paar jaar bandlid geweest van de Dubliners. In Zwolle was Jim er niet bij, er was net keelkanker bij hem geconstateerd. Jim stierf in 2015 op 70-jarige leeftijd.

Ongetwijfeld ga ik een keer dood. Eén van de nummers die tijdens mijn laatste feestje gedraaid moet worden is “Don't give up till it's over”, het liefst in de versie van Ronnie Drew (https://www.youtube.com/watch?v=XcCBemm-hIo):

Don't give up t'ill its over, don't quit if you can
The weight on your shoulder will make you a stronger man
Grasp your nettle tightly, though it will burn
Treat your failures lightly, your luck is bound to turn
Don't give up till it's over, don't quit if you can
The weight on your shoulder will make you a stronger man
Look at the autumn flowers how they wither and fade
With nature's hidden powers, next year they'll be re-made
Don't give up till it's over, don't quit if you can
The weight on your shoulder will make you a stronger man
Watch the full moon rising, like a ghost of the sun
Oh, dawn will be more surprising, when a new day has begun
Don't give up till it's over, don't quit if you can
The weight on your shoulder will make you a stronger man
Don't give up till it's over, don't quit if you can
The weight on your shoulder will make you a stronger man.

Ja weet het: domme tekst over het vasthouden van brandnetels dat verrekte veel pijn doet en het kijken naar verdorrende en verwelkende herfstbloemen, maar uiteindelijk maakt een volle maan alles weer goed. Was het vanmorgen in Winterswijk nog aangenaam, in Nieuw-Heeten op de Sploder Stea was het een stuk frisser. Op het laatst gaf de buitenthermometer 15 graden aan. Sploder Stea, Splo is de afkorting voor het gehucht Espelo en Stea vertaal je in stee, stede, hoeve of iets dergelijks. Code Campercontact 98.526. Er was (weer) voldoende plek: met Hemelvaart en Pinksteren was alles volgeboekt volgens de vriendelijke eigenaresse. € 16,50 voor één persoon per nacht, all-in.

woensdag 31 mei: nieuw-heeten

Och, laten we eens een eindje gaan fietsen. Tochtje kreeg de werktitel “Rijssen kan ook mooi zijn” mee. Maar eerst naar Holten. Zag achteraf op het routeoverzicht dat er ongetwijfeld een veel interessante weg geweest moet zijn naar Holten. Heb Tante Komoot tijdens haar planwerk niet goed in de gaten gehouden: zij toverde een route langs de grote weg uit haar hoge hoed. Daarna werd het wel mooi. Wel vraag ik me af welke idioot ooit de A1 gepland heeft, dwars door natuurgebieden. Misschien de tijdsgeest? Het stuk tussen Deventer en Azelo kwam in de tweede helft van de jaren 70 af, ruwweg 50 jaar geleden. De planning zal wel eerder gemaakt zijn. Volgens Wikipedia is de weg 158 kilometer lang en loopt tussen Watergraafsmeer bij Amsterdam via Amersfoort, Apeldoorn en Hengelo naar de Lutte (grens met Duitsland). Tussen Amsterdam en Twente liep al in 1826 een doorgaande verharde weg en daarvoor had er over het deel ten oosten van Deventer al een Hessenweg gelopen. Tussen Diemen en Laren volgt de A1 grotendeels het tracé van de oorspronkelijke rijksstraatweg, verder oostelijk is de A1 over volledig nieuw tracé aangelegd. Moest dus twee keer met mijn fietsje de A1 oversteken.

De route ging dwars door de koopgoot van Holten. Van Rijssen en later Hellendoorn heb ik niet veel meer gezien dan de plaatsnaamborden, maar die waren ook mooi. Wist niet dat Rijssen een museum had. Gevestigd in het kasteelcomplex van Havezate de Oosterhof. Het Rijssens Museum is een stadsmuseum. Het toont de bijzondere en rijke geschiedenis van Rijssen, een kleine, eeuwenoude stad in Twente. De vroegere jute-industrie was enorm belangrijk voor de Rijssense economie en samenleving. Een deel van de tentoonstelling is eraan gewijd. Moet er binnenkort toch eens met W naar toe, zag dat er een (tijdelijke) expositie was van W.G. van de Hulst, kinderboekenschrijver. Misschien zeggen de titels Rozemarijntje, In de de Soete Suikerbol, Oude Bram en Bruun de Beer je nog iets. Beetje christelijke inslag, dat dan weer wel, maar dat mocht in zijn tijd (Willem leefde van 1879 tot 1963 en schreef zijn eerste boek in 1909). Het was met 23 graden nu te warm voor een museumbezoek. Trui kon uit bij de havezate.

Toen volgde een volkomen onbekend stuk langs de Regge. Tante Komoot noemde dit stuk de Midden-Regge (van Rijssen naar Hellendoorn); laat ik nu de hele Midden-Regge gezien hebben vanaf de fiets. Mocht zelfs nog met een voetveer de Regge over. De plaatselijke VVV heeft in 2012 wat leuks verzonnen: ergens tussen de buurtschappen Notter en Zuna ligt een handbediend kettingveerpontje. Nu kun je de Regge ook gewoon over een brug in de Zunaweg (heel iets verderop) oversteken, maar zelf draaien aan het wieltje is een attractie op zich. Vond het persoonlijk iets minder geslaagd want het handvat aan het wiel dat ik moest gebruiken was verdwenen en mocht dus draaien aan een ijzeren pin: had na afloop nog net niet de blaren in de handen. Toen ik aan de overkant kwam werd de pont volgeladen met vier bejaarden. Hebben zij mazzel: kunnen elkaar aflossen en aan de andere paal zat wel een handvat. Nee, ken die lui niet en heb gezegd dat ik ze van de achterkant zou fotograferen en dat was goed. Na 49 kilometer terug op de cp in de schaduw gaan zitten. De zon (op 5:19; onder 21:44) deed erg goed zijn best.

donderdag 1 juni: @ home

Had graag nog langer willen blijven, maar de vrijwilligersplicht roept: vanavond vergadering van het bestuur van het museum. Lijf nog even een onder de regendouche gestopt en de afwas van twee dagen weggewerkt. En toen terug naar het Lichtenvoordse. Plannen? Ja: zaterdag gaan we met zijn tweetjes naar het westen.