noordpolderzijl

noordpolderzijl

dinsdag 6 juni 2023

im westen nichts neues – 4: terug naar het oosten

Volgens een paar volgers deed ik gisteren wel erg geringschattend over “dat waterleidingbedrijfje”. Oeps: dat woord heb ik echt niet gebruikt. Maar mocht ik Dunea tekort hebben gedaan: we maken het hier goed. Overbodige feitjes moet je maar even voor lief nemen (of diagonaal lezen). Dunea heette vroeger Duinwaterbedrijf Zuid-Holland en tegenwoordig levert het in het westen en zuiden van Zuid-Holland drinkwater aan 600.000 huishoudens. Het gaat in totaal om ongeveer 75 miljoen m3 water per jaar. De oudste voorloper van Dunea, Duinwaterleiding van 's-Gravenhage, begon in 1874 met de waterwinning in de duinen bij Scheveningen. Er volgden vele fusies en een naamsverandering en het eindresultaat heette Dunea (maar inmiddels was het al 2009). Toen in 1874 de noodzaak van schoon drinkwater in Den Haag groeide, bleek in de duinen de oplossing te liggen. Door neerslag had zich daar in de bodem een grote zoetwaterbel gevormd. In het duin werden kanalen gegraven, waarin vanzelf zoet water stroomde. Om aan de groeiende vraag naar schoon drinkwater te voldoen, wordt sinds de jaren vijftig voorgezuiverd rivierwater naar het duin gepompt. In aangelegde infiltratieplassen zakt het water langzaam naar beneden en wordt het door duinzand gezuiverd. Op de productielocaties van Dunea volgen nog meer zuiveringsstappen voor een onberispelijke kwaliteit. Zie schema (bron: Dunea).

En dan nog iets: weer kwamen we een stukje in de krant tegen over het gedonder omtrent water in Doñana. Deze keer in de Volkskrant van 26 mei onder de titel “Wint de flamingo of de aardbei?” De Volkskrant schetst de tegenstelling brandende zon en waterslurpende aardbei. Al geruime tijd eerder bracht Thole Feith dit schreeuwende probleem onder de aandacht in zijn camperblog (https://www.camperreisverslagen-thole-everdien.nl/). Thole schrijft niet alleen over zijn grootste hobby (camperen) maar daarnaast ook over dingen die hem en zijn vrouw (al reizende) bezighouden. Beetje twee oude linkse rakkers, lees maar hoe ze zich zelf voorstellen: “Wij zijn Everdien(1949) en Thole Feith(1946). We hebben elkaar ontmoet in 1970 in een jeugdsoos in Zutphen, Everdien was toen creatief therapeute in de psychiatrie en ik studeerde aan de Sociale Academie. Later ben ik via het Vormingswerk Werkende Jongeren in het MBO beland waar ik tot aan mijn prepensioen les ben blijven geven. Everdien is na een onderbreking weer in de psychiatrie gaan werken”. Wat is het probleem? In Doñana schijnt de zon bijna altijd. Veel zon betekent over het algemeen weinig regen. En als je dan net naast een natuurgebied eindeloze witte velden van plastic kassen neerzet waar de Europese aardbeien veel vocht slurpen dan gaat het water niet NAAR maar verdwijnt juist UIT het natuurgebied. Kortom: de aardbei verwoest Doñana. Thole wijst op een Duits initiatief dat oproept om Spaanse aardbeien te boycotten: https://aktion.campact.de/trinkwasser/duerre-erdbeeren/teilnehmen. De site geeft heel veel achtergrondinformatie. Je kunt daarnaast een petitie ondertekenen die Duitse supermarkten (onder andere de Lidl) oproept om geen aardbeien uit kwetsbare gebieden te halen. Plaatje bij deze alinea komt van Spanje Vandaag.

dinsdag 6 juni: @ kötteldiek

Het waren een paar leuke dagen op Camping De Drie Morgen. De camping namen we er dan maar gewoon bij. Niks mis mee overigens: prijs redelijk, sanitair uitstekend, maar je kunt het geheel niet vergelijken met onze huiscamping “Abtwoudse Hoeve” in Delft. Waarom dan toch hier? Andere plek, dus andere omgeving, dus andere fietsroutes. Simpel toch? We zullen hier wel vaker komen, behalve op momenten dat het mooi weer is. Terug naar de Achterhoek dus, maar niet dan nadat we een pot zwart vocht naar binnen hadden gewerkt. Vond deze week nog een schitterende bijpassende afbeelding op internet: “I will start working when my coffee does”.


Leverde overigens weer een leuke discussie op die “niet dan nadat”; mijn grote vriend Google was wederom het licht in de duisternis: “
Niet dan nadat is een vaste combinatie in formele geschreven taal, die in Nederland vaker gebruikt wordt dan in België. In plaats van niet dan nadat kan ook niet voordat of pas nadat gebruikt worden. Niet nadat is niet aan te bevelen in de betekenis ‘niet voordat, pas nadat'”. Wat kan de Nederlandse taal toch mooi zijn. Al is het leven soms wel heel simpel: AH verkoopt bakkersbrood, nee: géén slagersbrood, of groentenmannenbrood. En jazeker: eigen foto!


Wat ons de afgelopen dagen het meest opviel was dat je op het ene moment in een drukke stad zat en een paar minuten later de absolute leegte van de polder kon omarmen. Nou ja, de mensen even buiten beschouwing gelaten. De Nieuwe Driemanspolder moet nog behoorlijk groeien, maar heeft geen schuld, is pas een paar jaar opengesteld. Het Nationaal Park Hollandse Duinen is voorlopig nog niet van ons af. We moeten nog eekhoorns spotten, spechten horen roffelen en sporen van vossen en konijnen ontwaren in het rulle zand. Tenminste, dat wordt ons beloofd in de wervende folder die NPHD heeft laten drukken. Ook de restanten van de Tweede Wereldoorlog, betonnen bunkers en delen van de Atlanticwall, staan nog op ons lijstje. En natuurlijk moeten we nog een keer de blote poeperd in branding van de Noordzee laten weken. Toch een beetje last van FOMO? Het waren weer mooie en interessante dagen, op naar het volgende “avontuur”.