woensdag 29 tot vrijdag 31 juli: @ alblasserdam
Inderdaad: er ligt (en er lag) een dam in de rivier de Alblas. De eerste werd er neergelegd in 1277. Van 1599 tot 1975 lag er een schutsluis en tegenwoordig ligt er weer een dam, waarbij ze heel netjes de sluis zodanig ingemetseld hebben, dat hij er alleen nog maar ligt voor de “mooi”, maar geen enkele functie meer heeft. Er zijn geruchten dat er weer wat met de sluis gaat gebeuren.
Overal water: de Lek, de Noord, de Alblas; je raakt een beetje de kluts kwijt als je hier ronddoolt. En de Noord heet een stukje verder (of terug) weer de Merwe en dan heb je ook nog ergens het Merwedekanaal. Water dus, overal water. En ergens daartussenin ligt Camperpark Kinderdijk, dat dus helemaal niet in Kinderdijk ligt maar in Alblasserdam. Duidelijk allemaal?
En we wilden eigenlijk helemaal (nog) niet naar Alblasserdam, Alblasserdam was ons plan B. Na de ochtendfestiviteiten met de (klein)kinderen in Harreveld en het overhevelen van spullen uit de koelkast- en de diepvries@home naar het kabouterkoelkastje@busje werd de neus van ons Puzzeltje westwaarts gericht. De bedoeling was om Fort Everdingen (zeg maar omgeving Culemborg) onveilig te maken, maar helaas: de camperplaats bij het fort was vol. Die Nederlandse variant van het Franse “complet” zullen we nog wel vaker meemaken in de nabije toekomst: vrijwel iedereen blijft in Nederland vakantie vieren dit jaar.
W had ook nog een plan C en zelfs een D-versie, maar die hoefden we niet uit de kast te halen. Camperpark Kinderdijk (code Campercontact 48.399, € 17,00 per nacht – waarvan 2 x € 2,00 toeristenbelasting) had nog meer dan voldoende vrije plekken, wat wil je: de camperplaats telt 44 plaatsen. Stroom inclusief en met toilet en douche, vriendelijke eigenaar, goede recenties. Wel een veredelde parkeerplaats zonder bomen, maar door een goede plaatsing van ons Puzzeltje konden we in de schaduw van de bus zitten. Het windje dat hier altijd waait zorgde voor de nodige verkoeling.
Ideaal uitgangspunt voor een hernieuwde kennismaking met de molens van Kinderdijk.
Kinderdijk zat er op woensdag even niet in. Knollen op! W nog even door het dorpje (stadje?) gewandeld, waarna ze terugkwam met een foto van een kunstwerk dat hoge ogen scoort bij de verkiezing van het lelijkste standbeeld van Nederland. Vraag me niet wat het moet voorstellen of wie het gemaakt heeft, wil het niet weten. Ook had ze een AH, Jumbo en Plus ontdekt. Kon ik haar later nog vertellen dat er ook nog een Lidl en een Dirk moet zijn. Vijf supermarkten voor 20.000 bewoners van Alblasserdam; dorp zal wel een streekfunctie hebben anders kan dat nooit uit. Samen na het eten en de afwas de dam in de Alblas bewonderd. De Alblas was vroeger een zeer druk bevaren rivier met voornamelijk schuiten die veevoer transporteerden. Behalve deze kleine wandeluitspattingen was onze activiteit niet meer dan het verwerken van emoties en inspanningen en het testen van de kiepstoelen. We worden een dagje ouder.
Donderdag was Kinderdijk wel aan de beurt. We zijn er in een grijs verleden al eens geweest. Volgens mij hebben we toen de waterbus uit Rotterdam gepakt en zijn vanaf Kinderdijk teruggefietst naar Delft. Lang geleden, want ons busje had toen nog een groene kleur en was geen Fiat maar een Volkswagen. Toch niet heel lang geleden want we waren in afwachting van de geboorte van kleinzoon Q en die wordt binnenkort 8. We konden toen in Kinderdijk over de koppen lopen: de ene na de andere touringcar spuwde een lading Japanners uit. Vandaag niets van dat alles: leeg, kaal, verlaten. Af en toe een bejaard duo op een dure e-bike, verder niente, nada, noppes. Foto’s kunnen maken zonder Aziaten voorzien van mondkapje en selfiestick prominent op de voorgrond.
De 19 molens van Kinderdijk zijn er neergepropt om de Alblasserwaard te ontwateren. De huidige molens hebben de bouwjaren 1738 en 1740, maar in de vijftiende eeuw waren al er malende wieken op deze plek. Net voor de eeuwwisseling vond de Unesco dat de twee molengangen wel op haar lijstje met werelderfgoed mochten komen staan omdat “[er sprake is van] een duurzame techniek zonder de natuur te belasten”. Opvallend is dat de meeste molens geen namen hebben maar nummers. Een paar van die bouwwerken kun je (tegen betaling) bezoeken, wandelen en fietsen is gratis.
Onze fietstocht ging natuurlijk verder dan de molens. Leuke tocht door de Alblasserwaard. Toen we na 55 kilometer weer thuis waren en ik op Google een kaart zocht van dit gebied kwam ik een middeleeuwse kaart tegen met spoorlijnen. Vraag: hoe betrouwbaar is informatie op internet. Nevenstaande kaart is een andere. Voor de statistieken: de lunch werd vandaag (zoals gewoonlijk niet belangeloos) verzorgd door de Jumbo: een frikadellebroodje voor mij en een koffiebroodje voor W. Een bejaardenhand is gauw gevuld.
Tegen drieën “thuis”, uurtje rust, accu’s bijladen en opnieuw “anroet”, nu richting Zwijndrecht en een groot stuk langs de Oude Maas. Water, water en nog eens water. Beiden een welverdiend koud biertje: mag toch na 90 kilometer pedaleren?
V (Harreveld): 151.448; A: 151.641
Alle dagen prettig en warm; ideaal fietsweer.
