noordpolderzijl

noordpolderzijl

vrijdag 10 juli 2020

weert en omgeving 

Weesp of Weert, het scheelt dan maar een paar letters maar we mochten 148 kilometer afleggen om van de ene camperplaats bij de andere te komen. Voornamelijk snelweg (de A2) en met elke 30 kilometer werd het een graadje warmer en wat nog belangrijker was: het werd droog. De discussie tijdens de tocht ging onder meer over de vraag of Weert bij Limburg hoort of bij Brabant. De stad heeft de bijnaam “Poort van Limburg”, hoort bij Limburg dus, maar ligt net over de grens van Brabant. De Belgische grens is ook niet ver weg. 

donderdag 9 juli: @weert 

Het krijgsberaad was kort vanochtend en zoals ik gisteren al voorspeld heb: het vertreksignaal werd gegeven. Even weg uit de regen. Het werd uiteindelijk Camperplaats Weert (code Campercontact 11.732) met een waardering van gemiddeld 9.1. Beetje hoog cijfer vind ik en dat “gelegen aan het kanaal” waarmee geschermd wordt moet je met een korreltje zout nemen. Tussen de camperplaats en de Zuid-Willemsvaart tref je allereerst een hek, dan een stuk asfalt, een aantal bomen op een grasstrook en vervolgens weer een stuk asfalt aan. Eén voordeel: het asfalt wordt alleen gebruikt als toegangsweg naar de cp en als doorgaand fietspad. We konden een plekje krijgen voor één nachtje, want voor het weekend en de komende vakantieweek was alles gereserveerd. Tja, 90 procent van de camperbezitters viert deze zomer vakantie in eigen land. Voordeel: we stonden naast het hek, dus van alle campers het dichtst bij het kanaal. We zijn een nachtje onder de pannen en morgen zien we wel verder. 13 Euro mochten we afrekenen en in de stroompaal ging nog eens 1 € voor 2 kwh; later op de avond nog eens zo'n muntje omdat de accu's van de fietsen opgeladen moesten worden. Vriendelijke ontvangst en centrum van Weert op 1,5 kilometer met de fiets. Lichtenvoorde was goed vertegenwoordigd want T&R stonden er ook met hun viersterrenhotel op wielen en hun jaloersmakende elektrische fietsen. Zij zouden naar Friesland, wij oorspronkelijk ook en dan kom je elkaar in Limburg tegen. Het kan verkeren.

De camperplaats is aangesloten bij het samenwerkingsverband Bij-ONS, een club die op het ogenblik 29 cp’s telt. We hebben al op een aantal van die (zelfstandige) bedrijven gestaan en er is niks mis mee. Onderstaand kaartje toont de ligging van de aangesloten camperplaatsen.


Natuurlijk een fietstochtje uitgezocht, titel "de Laurabossen". Wel hebben we de route die voor 35 kilometer in de boeken staat opgekrikt tot 55, beetje extra lusjes en een rondje centrum Weert. 



Ten westen van Weert ligt zo’n 25.000 ha natuurgebied, deels in België en deels in Nederland met de toepasselijke naam Grenspark Kempen-Broek. Het kent een veelheid aan landschappen: moerassen, dekzandruggen met stuifzand en naaldbos, soms diep ingesneden beekdalen. Kortom: nat afgewisseld met droog. De Laurabossen maken deel uit van dit grenspark. In 1900 is men begonnen met de aanplant van naaldhout ten behoeve van mijnhout. Dit werd gebruikt door de Zuid-Limburgse mijnmaatschappij Laura en Vereeniging die in de omgeving van Kerkrade een paar mijnen exploiteerde. Eind 1974 was het gedaan met deze mijnen en had men het hout uit de bossen niet meer nodig. Tegenwoordig zwaait Natuurmonumenten de scepter in dit natuurgebied. 

Een korte pauze bij de plek waar de Tungelroyse Beek via een duiker onder de Zuid-Willemsvaart geleid wordt en haar water laat lopen in een mooi natuurgebied. 

Veel gele bloemen onderweg: velden vol. Onze app Plantnet kwam niet verder dan “een of andere variant van kruiskruid”, we kunnen er mee leven. Foto's aan het einde van dit verhaal.

Na veel natuur de cultuur van onder meer Stamproy (Rooj op zijn Limburgs). W had hier graag een standbeeld gezien van Mary Servaes, je weet wel: de Zangeres Zonder Naam. Ze noemde het een gemiste kans voor Stamproy: geen beeld te bekennen. Ik had dan liever gezien dat er een beeldengroep van The Classics geplaatst was, deze jongens hebben ook hun roots in Stamproy. Bekende nummers uit de jaren 70: Yellow Sun of Ecuador en My Lady of Spain. Kon ze beide nog terugvinden op YouTube maar mocht ze niet helemaal afluisteren van W: pokkeherrie en de hele camping kan meeluisteren! Wie is er nu de cultuurbarbaar? 


Wel vonden we beiden molen Sint-Jan erg mooi. Kan ook niet anders want deze wiekendraaier uit 1783 heeft zo’n tien jaar geleden een stevige opknapbeurt gekregen. De molen was tot eind jaren 70 van de vorige eeuw commercieel in gebruik. Er staat een beeld van de laatste molenaar naast de molen. W: “Wel een standbeeld van een onbekende molenaar en helemaal niks van Mary Servaes”. Misschien hebben we niet goed gezocht? 


Het oude Weert met de bijna net zo oude Sint-Martinuskerk was onze voorlaatste stop. De laatste echte stop was de Jumbo, maar daar is weinig cultureels aan. 


Mooie dag, fijn gefietst: 55 kilometer 
V: 150.176; A: 150.324 
Het weer in Weert: bewolkt, heel af en toe een kleine spetter, temperatuur rond de 21 graden.