noordpolderzijl

noordpolderzijl

zondag 26 februari 2017

(geen) carnaval in reken


25 februari: @ Reken (D)

Net over de grens en maar een kleine 60 km van ons huis verwijderd: de gemeente Reken in Duitsland. Verdeeld over de Ortsteile Gross Reken, Reken Bahnhof en Klein Reken (plus nog een paar kleine twee-huizen-en-een-schuur-plekjes. En het leuke is: ’s morgens bij het opstaan weet je nog niet dat je ’s avonds in Reken “te bedde” gaat. Spontaan ideetje van W: “Ik weet een knus camperplaatsje met een Gasthof waar je ook goed kunt eten”. Leuk dus. Op naar Gross Reken, waar twee camperplaatsen zijn: één bij het Berghotel (zag er een beetje drassig uit) en één voor de poorten van camping Gross Reken. De laatste plek werd het dus. Deze camperplaats wordt door de gemeente geëxploiteerd en je mag alleen tegen woekertarieven gebruik maken van het sanitair van de camping want Privateigentum, (bronnen: reviews van de campersite op campercontact, vriendelijke briefjes van de campingeigenaar op de toiletgebouwen en mededelingen op het publicatiebord van de Stellplatz). Een kniesoor die daar in het “buitenseizoen” op let. Soms zijn we roomser dan de paus, maar als er niemand op de campingreceptie aanwezig is om de Scheissgebühren in ontvangst te nemen, heb ik nergens moeite mee. De overnachtingskosten van de camperplaats mochten in een parkeerautomaat (6 €, inclusief Entsorgung), een beetje stroom kwam uit een ander paaltje (1 € voor 2 kwh). Je mag maximaal 48 uur op deze locatie doorbrengen, eigenlijk te kort om alle fiets- en wandelroutes te verkennen.

Geen wandelroutes voor ons deze dag: de muziek vanuit Gross Reken had een rattenvangerseffect. Om half drie begon hier de plaatselijke carnavalsoptocht. Ruim voor die tijd was (vooral jeugdig) Reken al straalbezopen. Eigenlijk een beetje beangstigend om te zien: jongens die net hun eerste schaamhaartjes hadden ontdekt liepen lallend en tollend met blikken en flesjes bier (en nog veel sterker spul) over straat. Helmpjes waren voorzien van ingenieuze slurpsystemen om drankjes uit blikjes gemakkelijk in de mond te krijgen. Rugzakken, kruiwagens en bolderkarren vol met alcoholhoudende vloeistoffen werden door jong en oud meegezeuld en voor wie had vergeten de plaatselijke supermarkten te plunderen waren op de straathoeken verkooppunten voorzien. We zijn echt geen blauwe-knoopfanaten (W misschien wat meer dan ik), maar dit was waanzinnig.

Eén Europa?

Twee dingen zijn er in ieder geval nog niet echt geregeld: gasflessen zijn niet uitwisselbaar (probeer in Spanje maar eens een Nederlandse propaanfles te laten vullen, laat staan omruilen) en er bestaat geen algemene wetgeving rond de aankoop en consumptie van alcohol door jongeren. Heb het even voor je opgezocht: in Duitsland mag je vanaf de leeftijd van 16 jaar bier en wijn kopen (en drinken) en onder toezicht van een wettelijk vertegenwoordiger mag je al op 14-jarige leeftijd in het openbaar drinken. Overigens zijn er landen in de EU waar aan drinken van alcohol in openbare gelegenheden helemaal geen leeftijdsgrens is gekoppeld.


De optocht stelde niet zo heel veel voor: een paar muziekgroepjes en enkele lawaaiwagens met snoepjesgooiende (en bierdrinkende) mensen. Weer een ervaring rijker!

 
 
De camping-om-de-hoek had een Gasthof met een typisch Duitse kaart: geen sterren van Michelin en niet veel keuze maar volle borden. Nog net geen slaande ruzie met de ober van dienst: hoe kon ik toch in vredesnaam patat bestellen bij Rinderbraten. Bij zo’n goddelijk gerecht neem je Salzkartoffeln, Peterseliekartoffeln of eventueel aardappelkroketjes, maar beslist géén Pommes. Zo’n man zal het wel weten, denk je dan en je bestelt Kartoffelkroketten; zolang het maar géén Klösse zijn vind ik alles best. Overigens: de Pommes die W op haar bord had liggen bij haar ik-pas-net-niet-op-een-groot-bord-Schnitzel smaakten uitstekend, zelfs bij mijn Rinderbraten. Voor iets meer dan 25 € hadden we onze buik meer dan vol. In de prijs inbegrepen zaten overigens ook nog een wijntje (model bloemenvaas) en twee Veltins.

En wat las ik in “de levens van Jan Six” van Geert Mak later die avond?
Die mij benijdt
om mijn profijt
verslijt zijn tijd
en barst van nijd.