wordt het balgoy, vessem of eersel – 1: regen, wat is dat?

Na een paar dagen me verdiept te hebben in “de historie van de zaadschoningmachines, toepassingen, werkingstechnieken en doelstellingen. Verleden, heden en toekomst” nu weer even anroet. “Wtf zijn zaadschoningsmachines?” zul je je misschien afvragen. Als ik zeg “het kaf van het koren scheiden”, dan heb je misschien een eerste ingang. Even kort door de bocht: op het Achterhoeks Openluchtmuseum staan een groot aantal landbouwmachines, bij elkaar gebracht in de loop der decennia. Van heel veel weten we naam, toenaam, functie en werkwijze. Af en toe botsen we tegen een exemplaar waarbij we de schouders ophalen en snel doorlopen. Laat er nu onlangs iemand op het museum staan te kwijlen boven dit soort apparaten. Jawel: een deskundige, een expert in zaad en bijbehorende machines en (gelukkig voor ons) een beetje gek. Moet je ook zijn wanneer je een boek geschreven hebt over de historie van zaadschoningsmachines. Ramon – ja, zo heet hij – heeft ons een dag aan de hand meegenomen door de wondere wereld van de manteltrieux (da's enkelvoud), de clippers, de airscreens, hekel- en dorsmachines en nam terloops ook nog een combine, drie aardappelsorteermachines en een zaklift mee. We weten nu ook dat de Schouten Sortex die op het museum staat er totaal anders uitziet dan de Sortexen die Schouten tegenwoordig produceert. Gekregen boekwerk van 128 pagina's inmiddels ook (bijna) uit en we krijgen nog de nodige relevante informatie toegestuurd over de objecten die we samen hebben bekeken. Nooit te oud om te leren en eigenlijk best interessant.

zondag 6 augustus: @ eersel

Ja, we zouden naar Balgoy, maar we kwamen er nooit. We waren er al eerder en toen de discussie “is het Balgoy of Balgoij” gevoerd. Een paar dagen en nachten op het landgoed van Yvon en Ruud met de tuin met tegeltjeswijsheden, tenminste dat was de bedoeling. W is ook mee, kan goed alleen zijn maar met zijn tweeën is het een stuk gezelliger. Ik wilde wel eerder weg, maar W hikte tegen de regen aan. Het is een compromis geworden: zaterdag in het Achterhoekse land fietsen (en net voor een geweldige regenbui thuis na niet-te-vreten-pruimen bij de boer gekocht te hebben), zondag rijden en maandag/dinsdag een paar droge fietsdagen in Balgoy. Hoeft niet echt droog te blijven, want op zaterdag nog een extra regenjas bij Veenstra (in de Heelweg) gescoord. Fijne winkel: vader en zoon hebben veel keuze in de grote maten en acceptabele prijzen. Maar Balgoy is het niet geworden. Net na Arnhem kwam Hoofd Route en Chef Meteorologie tot de ontdekking dat het in Balgoy vandaag zou blijven regenen en het juist in de buurt van Eindhoven na tweeën droog zou worden en vooral zou blijven. Maakt me eigenlijk helemaal niks uit: Balgoy of een plek in de buurt van Eindhoven, overal kan Puzzel staan en als de camper tevreden is ben ik het ook. Draaide dus iets langer aan het wieltje en zette de cruisecontrol op 105.

Vessem werd in Google Maps geprogrammeerd en wel camperplaats De Spekdonken, want goede herinneringen aan. Blijkt maar weer dat herinneringen ook maar herinneringen zijn, vergeten dat je na een flinke regenbui tot aan de assen in het water staat. Keek even naar rechts en dacht “als je zegt 'draai hem er maar in' is dat een gegronde reden om echtscheiding aan te vragen”. Gelukkig werd het “ik kijk even of ik een cp kan vinden met harde ondergrond”. Ja, ook daar heeft ze een appje voor.

Niet ver uit de buurt ligt het leuke plaatsje Eersel en Eersel heeft een fantastische camperplek. Wel een beetje aan de prijs: € 23,00 staat bij de ingang op een bord, € 26,00 op de website. Adres hoort bij Duizel, maar die plaats maakt deel uit van de gemeente Eersel. De eigenaar noemt “Blije Venneke” een campercamping, een camperplaats maar dan met voorzieningen die een camping ook biedt. We werden er blij van en ook Puzzel vond het heel prettig droge pootjes te hebben. Grasveldjes nog behoorlijk drassig, maar dat kan ook niet anders na al dat vocht dat uit de lucht is komen vallen. Eigenaar is hovenier en dat zie je aan het terrein. Zijn vrouw is van de kunst, dus tussen de bloeiende planten en struiken staan interessante kunstwerken. Kortom: we houden het hier wel twee nachtjes uit.

Fietsroute uitgestippeld en de titel “we gaan naar België” meegegeven. Goed gekeken of er heuvels (en dus ook afdalingen) in het traject zaten. Dat dus vanwege het wel of niet dragen van een extra kledingstuk: een helmpje. Mijn laatste ervaring met afdalingen waren niet zo prettig en ik voel de gevolgen nog steeds aan de linkerkant van mijn lijf. W was ook nog opbeurend: “Als het echt fout gaat komt er lekker iemand je kont wassen en hoef je nooit meer te lopen”. Op mijn antwoord “Hoef ik alleen maar mooi te zitten zijn” was de simpele respons van W: “Zitten? Je mag blij zijn dat je dan nog fatsoenlijk kunt liggen!” Ze mag meepraten: ze heeft mij regelmatig zien neerstorten met de fiets. Stond vorige week nog in het Brabants Dagblad: “Nederlandse traumachirurgen maken zich grote zorgen over de kwetsbaarheid van oudere mensen die elektrisch fietsen. Meer dan ooit zien ze ouderen met ernstig letsel het ziekenhuis binnenkomen, nadat ze met de e-bike onderuit zijn gegaan”. Landelijke cijfers zijn er nog niet, maar ziekenhuizen in Brabant kregen vorig jaar ruim 120 meer zwaargewonde patiënten binnen dan vóór corona. In de regio’s rondom Rotterdam en Utrecht nam het aantal met enkele tientallen toe, in de omgeving van Amsterdam en Flevoland waren zo’n 160 meer zogenoemde multitraumapatiënten. De zogenoemde multitraumapatiënten (meer dan één soort letsel) gaan onderuit met hun elektrische- of racefiets. Een deel van de fietsers komt het ziekenhuis binnen na een aanrijding, maar de meeste ongevallen zijn ‘eenzijdig’, voornamelijk omdat ze uit de bocht vliegen omdat ze te hard rijden. Sommige ouderen kunnen zelfs vanuit stilstand ernstig gewond raken.

Route was heuvelvrij, dus helm bleef in de bus. Mooie route uitgestippeld met Komoot maar om een lang verhaal kort te maken: we hielden het niet droog onderweg. Nog wel (voor de zoveelste keer) een blik geworpen op “de draad des doods” (dit exemplaar hadden we nog niet eerder gezien), maar de tocht maar met de helft ingekort en ondanks schuilen onder de bekende schuilboom toch behoorlijk nat geworden. Terug in de bus konden we ons bezighouden met ons “telos”, zeg maar ons doel in dit leven. Aristoteles zei het al zo’n 350 jaar voor Christus: alles heeft een telos, een doel. Een plant heeft een doel (groeien), een bijenkorf heeft een doel (onderdak voor het overleven en floreren van de bijenkolonie) en de mens heeft een doel (volgens Aristoteles: deugdzaamheid). Over dat laatste is door ons het laatste woord nog niet gesproken.

Onze autotocht was vandaag 159 kilometer lang. Veel regen onderweg. Temperaturen niet om echt blij van te worden: 14 graden in een bui en oplopend tot 17 in een droge periode. De zon moet er geweest zijn, want ze ging om 06:09 op en om 21:18 onder (gegevens Eersel). Ze was dol op verstoppertje spelen vandaag. Een mooie dag? Och, heb ze wel mooier gezien. Let's call it a day, het is voor even nat genoeg geweest. Kreeg van de buren nog overstromingsfoto's van onze straat. Gebeurde vroeger wel vaker maar is de laatste jaren niet meer voorgekomen, dat overstromen dan. En morgen? Morgen is er weer een dag: laat de regen een stille dood sterven, dan kunnen we weer gewoon normaal (en vooral droog!) gaan fietsen.