en weer een fietsvierdaagse – 1: de proloog

“Om de torens van het kaneel de Weerselo huilde de Novemberstorm; de zware slotbrug knarste in de ijzeren kettingen en het water van de diepe gracht klotste tegen de stenen muur van de oude burcht. Het was een donkere avond; de landlieden hadden zich bij het vallen van de duisternis naar hun armelijke woningen gehaast en de wegen waren geheel verlaten; nu mengde zich slechts het gekletter van zware regenbuien met het gieren van de wind en het kraken der ontbladerde bomen. In een der vertrekken van het kasteel zat de slotheer Kuno van de Weerselo met beide ellebogen gesteund op een zware eikenhouten tafel, waarop een kruik wijn, een zilveren kroes en een gesmede ijzeren luchter met kaarsen stonden. De oude man staarde roerloos voor zich uit. Werktuiglijk tastte zijn hand af en toe naar de kroes; soms nam hij een enkele teug, maar dikwijls bleef hij met de beker in de magere benige vingers zitten en dwaalden zijn gedachten verder en verder. Af en toe viel een houtblok in de open haard met zacht geknetter uiteen. Dan flakkerden de vlammen even op, maar het slecht gevoede vuur begon langzaam te doven, zonder dat de oude Kuno het bespeurde. Hij was gehuld in een wijde loshangende mantel waaronder een donkere lijfrok zichtbaar was die om het middel met een brede gordel werd gesloten. In de hoge gebeeldhouwde stoel leek zijn gestalte klein en nietig en zijn gelaat was doorgroefd met diepe rimpels.”

Wat heeft dit nu met een reisblog te maken, vraag je je misschien af? Het antwoord is simpel: “alles”. Bovenstaande tekst is het begin van het boek “Hugo van de Denekamp” (P.H. Schröder; 1949). Het is een op historische feiten gebaseerd jongensboek die de avonturen van Hugo van de(n) Denekamp beschrijft. Deze dappere ridder doet er in de 14e eeuw alles aan om zijn geliefde Adelgonde te huwen. Op een bepaald moment moet hij (omdat zijn moeder Friezin was) naar Stavoren om de landing van graaf Willem IV van Holland (26 september 1345) in een bloedbad te laten eindigen. Het toeval wil dat we een paar maand geleden net een foto gemaakt hebben van het monument dat deze Slag bij Warns herdenkt (ergens boven op een bultje), maar dat terzijde. Hugo raakt echter gewond en in het Overijsselse land gaan geruchten rond dat hij de veldslag niet overleefd heeft. Je snapt het al: dan begint het eigenlijke avontuur, want anderen proberen jonkvrouwe Adelgonde te versieren, misschien niet omdat ze zo mooi is, maar omdat ze erfgenaam is van een leuk lapje grond. Op de dag dat het huwelijk (waarmee onze jonkvrouwe niet blij van wordt, maar ze gehoorzaamt haar vader) zal worden voltrokken, keert de doodgewaande Hugo springlevend terug en gaat er met Adelgonde vandoor naar zijn eigen burcht De Denekamp. Helaas leefden ze daarna niet “lang en gelukkig”, want Hugo wordt opgeroepen om voor het (heilig) Veemgericht te verschijnen. Het Veemgericht was een Westfaalse rechtbank die doodvonnissen kon uitspreken. Vaak hing er een duister vliesje over heen, want de zittingen waren doorgaans besloten en zo kon menig probleem stiekem de wereld worden uitgewerkt: aan de galg met een lastpost en alweer een probleem minder in dit ondermaanse. Ook Hugo wordt met 4 tegen 3 stemmen ter dood veroordeeld. Toch loopt deze historische roman (sommigen noemen het een jongensboek) die gebaseerd is op een oude sage uit Oost-Nederland, goed af: doordat Hugo met ongetwijfeld goddelijke hulp wist te ontsnappen moest het vonnis herzien worden: de boeven trokken hun boevenpakje weer aan en de helden vierden feest. Dit verhaal werd in 2000 als een denderend openluchtspektakel opgevoerd en er zijn plannen om dit in 2027 bij het 750-jarig bestaan van Denekamp dunnetjes over te doen. De Stichting Doarper gaat dat “even” regelen.

maandag 21 augustus: @ beuningen

Beuningen, onder de rook van Denekamp. Camperplaats de Neijenaer, we waren er al eens eerder. Niks mis mee, kwartiertje fietsen naar het startpunt de komende dagen. Nog een reden waarom ik me in versneld tempo door dat boek moest worstelen: er is morgen een historische markt in Denekamp en wel de Hugomarkt (met een middeleeuws tintje). Tijd genoeg: W had vanmorgen nog vrijwilligerswerk en moest daarna nog naar de kapper. De Neijenaer is aangesloten bij het clubje Langs Boerenerven, we hebben er al eens een paar gedaan. Eén nadeel aan een actief boerenerf: ze zijn actief tot het donker wordt, dus je bent verzekerd van kabaal. Op de fiets: startkaarten halen in Denekamp en meteen maar een rondje van een kleine 30 kilometer (de donkere lijn is het autogedeelte). Veelal bekend terrein, ben benieuwd of ze ons deze week nog onbekende stukken voorschotelen.

V: 198.520; A: 198.590. Rijtemperatuur 25 – 26 graad, wisselend bewolkt. Zon op/onder: 06:24/20:45. Mooie dag. En morgen? Morgen is er weer een dag, laten we eens een eindje gaan fietsen! Er is er in ieder geval ééntje die zich thuis voelt.