“Of
ik me schaamde voor de Achterhoek?” was een vraag die ik in drie
varianten kreeg naar aanleiding van mijn verhaal over “doorslag”
in mijn vorige blog. De voornaamste betekenis in de vorm van
“deurslag” heb ik niet genoemd. In het Achterhoeks en Betuws is
deurslag een vergiet. Mag mijn verhalen niet te lang maken van W. Dat
is ook de reden dat ik al een tijd geen tegeltje heb geplaatst.
Vandaag dus maar een paar, te beginnen met eentje van die bekende Amsterdamse filosoof die ook nog een beetje kon voetballen.maandag
1 mei: @ home
Vandaag
is het de dag van de arbeid, vroeger schreef je dat met twee keer een
hoofdletter: de Dag van de Arbeid. Och:
rijden van Ittervoort naar Lichtenvoorde kun je geen echte arbeid
noemen, tenzij je een vrachtwagenchauffeur bent of zo. Bestaat
eigenlijk de
dag van het pensioen? Gisteren
nog even een hapje genuttigd in De Zomertuin in Ittervoort. Was goed
binnen te houden, maar hield niet echt over. Voordeel is dat je niet
zelf hoeft te kokkerellen en af te wassen. Laatste avond nog even
knusjes voor de laptop, twee afleveringen van Endless on Wheels: twee
mensen die de boel verkocht hebben en sinds anderhalf jaar in een
camper door Europa (en iets daarbuiten) trekken. Wij hielden het
vandaag bij een ritje
van een kleine 200 kilometer. Had wat korter gekund door anders te
rijden, maar had mijn zinnen nu eenmaal op de A73, de A50, de A12 en
de A18/N18 gezet. Gespreksonderwerp
was niet de evaluatie van onze voorjaarsreis maar “mieren en
kevers”. Korte samenvatting: er bestaan ongeveer 12.000 soorten
mieren. Ze zijn daarmee beduidend minder vormenrijk dan de kevers met
ongeveer 400.000 verschillende soorten, maar qua aantallen exemplaren
overtreffen mieren de kevers ruimschoots. Als je je dan bedenkt dat
we maar één soort mens hebben, dan komt de homo sapiens er maar
bekaaid van af.
(bovenstaande cartoon is van Lectrr)
In
Lichtenvoorde nog fijn even van de afwerkplek bij het zwembad gebruik
gemaakt. Alles ruikt weer als een roosje (behalve de was dan, maar
dat duurt ook niet lang meer). Thuis eerst maar eens de verwarming
aan (was maar 15 graden binnen) en door de weinige post gebladerd. De
krant had ook niets nieuws te brengen, was meer van het niveau “de
Grolse wanten zijn uitverkocht” (sorry, maakte even een sprongetje
in de tijd: 3 januari 2023, de Gelderlander). En
toen eenmaal het eerste wasje draaide, de lijven waren ontsmet onder
de douche, de overgebleven etenswaren van koelkast waren verhuisd was
het tijd om aan het werk te gaan: fietsen! De route van de
wandelmarathon was binnen en moest met spoed gecontroleerd worden.
Ook mooi fietsen in Nederland. Conclusie van W: “Erg mooie route,
maar ik ben blij dat ik die afstand tegenwoordig niet meer wandelend
hoef af te leggen”. Was het helemaal met haar eens.
V:
194.530; A: 194.720. Rijtemperatuur: 13 – 15 graden. Later op de
middag werd het (thuis) op de fiets een paar graad warmer met een
wisselend zonnetje. Een mooie dag, nu even in een halve ruststand. De
oppasburen kwamen nog even op de koffie en op de vraag hoeveel
kilometer we nu hadden afgelegd moest ik het antwoord schuldig
blijven. Later op de avond even opgezocht. V:
189.472; A: 194.720, dus gereden 5.250 kilometer. Een
mooie afstand en een mooie reis.
.png)
