een weekendje weg: harreveld, raesfeld en nieuw-heeten

Eigenlijk hebben we dit weekend straatfeest. Eén keer per jaar wordt er een grote tent in het midden van de straat gezet en laat men het bier rijkelijk vloeien. Ging dit jaar aan ons voorbij, weet niet of ik daar zo rouwig om ben: is de volgende dag altijd heel duur aan paracetamol. Reden van ons ontwijkend gedrag: nummer 4 is jarig. Wordt maar ééns in zijn leven acht en heeft ons uitgenodigd voor een kampeerfeestje. Wel op vrijdagavond geholpen met de opbouw van de straatfeesttent. Moet je eigenlijk een video van maken: vermakelijk. Gaat elk jaar niet van een leien dakje, ondanks de markering van alle stokken en een uitstekende bouwtekening. Reden: geen mens die voor de aanvang van de opbouw een studie gaat maken van de tekening, komt pas later, wanneer de tent een rare vorm begint aan te nemen. Daarbij komt dat de oude garde (met tentopzetervaring) aan het verdwijnen is: dood, verzorgingshuizen, aanleunwoningen, seniorenflats en hun huizen worden overgenomen door jongeren. 

Ja ik heb ook een vlag opgehangen, namelijk die van het Lichtenvoordse Bloemencorso en dat is geen boerenprotestvlag. Die vlaggen-met-blauw-boven hebben ze in Oost-Gelre ongemoeid gelaten, in tegenstelling tot een aantal omliggende gemeentes. Vind het wel wat hebben: ziet er zeer vrolijk uit, ook al is het niet zo bedoeld. Of wij een protestvlag zouden ophangen? Dacht het niet. Sta namelijk een beetje “dubbel” in deze discussie. Eigenlijk zou ik een neutrale vlag willen ophangen, overdwars. Heb ik niet van mezelf, het idee stond in de Trouw van 20 augustus. De titel werd gevolgd door (onder meer) de volgende tekst: “‘Zonder boer geen voedsel op ons bord’ lezen we. Een waarheid als een koe. Maar de achterliggende aanname dat het stikstofbeleid gericht is op het elimineren van boeren rammelt. Sterker nog: meer dan 90 procent van de Nederlandse boeren ìs sinds 1950 al geëlimineerd: door schaalvergroting. En die trend zet nog steeds door. Daar hebben we als consumenten van geprofiteerd in termen van goedkoop voedsel. Daar hoorde je al die jaren niemand over.”

zaterdag 22 augustus: @ harreveld

Kleinzoon T jarig dus, feestje en camperen op het landgoed van onze nazaten in Harreveld. Barbecue en goed bier: zoonlief houdt namelijk net als ik niet van dat water dat de naam Grolsch, Amstel en Heineken meegekregen heeft. En na al dat lekkers: Weerwolven van Wakkerdam! Een spel dat W en ik nog niet kenden, schijnt een gebrek aan algemene ontwikkeling te zijn. Even in het kort de samenvatting (geplukt van www.999games.nl): “Partyspel voor grote groepen. Vreedzame burgers binden de strijd aan tegen de weerwolven in hun midden. Het is echter onduidelijk wie dat precies zijn. Slagen ze erin om de weerwolven te ontmaskeren of elimineren ze per abuis onschuldige dorpsgenoten? Het spel wordt door een spelleider gestuurd. Iedere speler krijgt een rol toebedeeld. Het kan gaan om gewone burgers en weerwolven, maar ook om speciale karakters als de heks, de jager of het onschuldige meisje. Ieder karakter doet iets speciaals. De spelleider geeft 's nachts aan dat iedereen zijn ogen moet dichtdoen en roept steeds de karakters op, die dan hun eigenschap mogen uitvoeren. De weerwolven elimineren aan het einde van de nacht een burger. Als het weer dag wordt, bespreken de burgers in een vergadering de gebeurtenissen van de afgelopen nacht en mogen ze proberen om een weerwolf te elimineren. Maar omdat de weerwolven zelf ook aan de vergadering deelnemen, is die beslissing meestal niet eenvoudig. Weerwolven van Wakkerdam is een ideaal spel voor op kinderpartijtjes, kampeerevenementen en eigenlijk al die momenten dat je met veel mensen bent. Zeker als je er in slaagt om met kaarsen of een kampvuur een mysterieuze sfeer te creëren, is succes verzekerd.” Het kampvuur was er, de spelers ook en nummer 2 was de spelleidster; alleen opa snapte er geen reet van. Zal wel aan zijn leeftijd liggen. Of was hij met zijn gedachten meer bij de week van het condoom? Start woensdag 24 augustus.

zondag 21 augustus: @ raesfeld

De oogjes gingen in Harreveld pas na half negen open, oorzaak: gezonde buitenlucht of wat anders? Na een gezellig ontbijt met zijn zevenen (er ging bijna een heel brood doorheen!) via de Kötteldiek (de feesttent was al afgebroken) om nog even wat etenswaren uit de diepvries te halen naar Raesfeld, Stellplatz Graf Alexander aan de voet van Schloss Raesfeld. We hebben er al eens twee keer eerder gestaan: in 2016 heel even (waren na een uurtje weer weg, je wilt geen smerige details weten, maar het heeft met dunne stront te maken) en het jaar daarop wat langer. Om mijn (oudste) zus te pesten even een verwijzing: https://berrynales.blogspot.com/2017/04/even-de-grens-over.html. De camperplaats is inmiddels een paar Euro duurder geworden (nu € 10,00 per nacht, vijf jaar geleden betaalden we twee Euro minder), de stroom gaat nu per kWh, maar voor de rest is er weinig veranderd. Oh: het toiletgebouw was afgesloten en de betaalautomaat spuugde al onze pasjes uit, maar er was nog een geheim vakje in een portemonnee waar we twee briefjes van vijf konden ontwaren. Weer een probleem opgelost.

Mooi kasteel, in een grijs verleden heb ik er alles (?) al over verteld. Het was er druk, met name in de horeca die gevestigd is in de huisjes van het gerestaureerde woonwijkje net buiten de omgrachting. Mooie naam voor de wijk: “Schlossfreiheit”. Vroeger woonden er hovelingen en bedienden van het kasteel. Vandaag zaten er veel mensen op de terrassen, maar wat wil je: zonnig, zondag. We waren er snel weer weg, W heeft later in de middag nog even een rondje kasteel gewandeld, het grote publiek was toen weg.

Onze fietstocht was “echt Duits”: verlaten landweggetjes, donkere onverharde bospaden en veel mais. Ook veel Issel, dat stroompje dat (na ca. 55 kilometer van bron tot grens) in Nederland de naam Oude IJssel heeft meegekregen. We zagen het watertje steeds kleiner worden want we gingen stroomopwaarts, richting Quelle. In die Quelle geen water te bekennen vandaag (zie foto links). De Issel zelf had nog wel een paar drupjes, maar niet zo als de foto met water hieronder, die geeft betere tijden weer en de foto hebben we geleend. Voor de volledigheid: het Nederlandse deel van de rivier is 26,5 kilometer lang. In Doesburg vloeit  het water in de IJssel.  Kwamen we na 42 kilometer pedaleren bij de bus tot de ontdekking dat er een accuoplader niet meegekomen is. Morgen dus maar weer even via de Kötteldiek naar ons volgende adresje. Aangenaam weer, 25 graden en half bewolkt. Ideaal weer om te fietsen.

maandag 22 augustus: @ nieuw-heeten

Wakker worden op een rustige Stellplatz, we waren er vannacht met vijf units, de eerste vertrok vanmorgen al voor acht uur. Wij niet: er lag nog een varkentje te knorren. Kon ik rustig digitaal door de kranten bladeren. De Volkskrant heeft de beloningen van de kopstukken van112 grote bedrijven onderzocht. Wat blijkt? Over all verdienden ze in 2021 maar liefst 32 procent meer dan het jaar ervoor. Met een gemiddeld salaris van 2,8 miljoen € verdienden ze 40 keer zoveel als hun doorsnee werknemer. De rijken worden steeds rijker en het schijnt dat we dat allemaal normaal vinden, terwijl de kosten van levensonderhoud stijgen, de koopkracht daalt en er steeds meer mensen met armoede te maken krijgen. Onderstaand plaatje stond in de Trouw van een week geleden. En ja, ik weet het: wij gaan nog steeds op pad met de camper alsof er niets aan de hand is.

Op reis van Raesfeld naar de Kötteldiek kwam het woord “snavelen” ter sprake. W associeerde dat woord met eten en gaf als voorbeeld “Hij snavelde in één minuut tijd drie frikandellen weg”. Ik ging voor “Heb jij die chick gesnaveld?” De daaropvolgende discussie over de vraag of beffen het meervoud is van een bef is door het bevoegd gezag gecensureerd. Ontbrekende spullen inladen en wat anders achterlaten, maar van dat laatste geen details.

Toen op weg naar Nieuw-Heeten, ja inderdaad met streepje. Zo’n gat dat zijn ontstaan te danken heeft aan de bouw van een kerk. Het heette vroeger “Den Achterhoek”. Eigenlijk kwam de kerk er vanwege de behoefte aan een school. Menig kind moest een afstand van 6 tot 7 kilometer te voet afleggen om een school te bezoeken en rond 1900 was dat een hele toer: zand- en boswegen, soms onbegaanbaar en in bepaalde tijden van het jaar ging de tocht gedeeltelijk in het duister. Wil je een school hebben, dan moet je ook een kerk bouwen. Snap de logica niet helemaal, maar in die tijd was dat voor een ieder volkomen duidelijk. Zowel de kerk als de school kwamen er in 1923, ergens op een plek waar vijf wegen bij elkaar kwamen. Dat jaar wordt dan ook beschouwd als het oprichtingsjaar van het dorp Nieuw-Heeten. Dat de Sint Josephkerk is “uitgevoerd als driebeukige hallenkerk onder doorlopend leien zadeldak met eindschilden” zal me echt worst wezen. Ben eigenlijk meer geïnteresseerd in de camperplaats. Hoewel vlak bij Nieuw-Heeten, vind je Camperplaats Sploder Stea op Campercontact toch onder Holten, terwijl het dorp tot de gemeente Raalte hoort. Blijkt de camperplaats bijna op de grens van Raalte en Rijssen/Holten te liggen, vandaar. We zitten om precies te zijn in de buurtschap Espelo (lokaal “Splo” genoemd). Verklaart ook meteen de naam Sploder Stea: Sploder = inwoner van Splo en Stea = plek. Kwam er een tijdje geleden langs op mijn fietstocht van Lettele naar de Sallandse Heuvelrug, het zag er mooi uit en de plaats kreeg lovende beoordelingen, zoals “Super Camperplaats met hele vriendelijke eigenaren, die het op en top voor elkaar hebben. Mindervalidensanitair aanwezig. Ligging aan knooppuntenroutes, aan de voet van de Holterberg. Holten is op ongeveer 6 km, waar de winkels en restaurants volop aanwezig zijn. Een aanrader!” Ook W is ernstig enthousiast. Een wifiverbinding om een puntje aan te zuigen. 

Fietstocht van een tijd geleden iets aangepast (immers een ander vertrekpunt) en we konden de bandjes weer eens strekken, maar niet na eerst een “bakkie hartverzakking” te hebben genuttigd: de benen hebben het nodig, want een bergetappe van Vuelta is er niks bij. Sallandse heuvelrug en dan graag over alle wegen waarin het woord “berg” verstopt zit: Holterberg, Sprengenberg om er maar een paar te noemen. Heide mooi in bloei, fantastisch weer, alleen een beetje veel gemotoriseerde bejaarden. Het was maandag vandaag, kun je nagaan hoe druk het moet zijn op een zonnige dag in het weekend. Een paar dingen die ik de vorige keer niet beschreven heb moeten toch genoemd worden.

Het Holten Canadian War Cemetery (of Canadese begraafplaats Holterberg) is erg indrukwekkend, het is dan ook één van de grootste militaire begraafplaatsen in Nederland. Het bijzondere van deze plek is dat het Canadees grondgebied is. Er liggen 1394 soldaten begraven, 1355 daarvan hebben de Canadese nationaliteit. W heeft nog even het informatiecentrum bekeken dat naast de begraafplaats ligt.

Lettele is dan wel bekend terrein (de oplettende lezer zal de kerk eerder gezien hebben), maar we hebben nog nooit op het pleintje tegenover de kerk gezeten, laat staan het monument bekeken dat op dit pleintje staat. Acht betonnen blokken (restanten van de V1-lanceerplaats iets verderop in Lettele) en een plaquette met de namen van drie Canadese soldaten van the Royal Canadian Dragoons die bij de bevrijding van Lettele zijn gesneuveld.

Bijna terug op ons nest kwamen we in Nieuw-Heeten een kunstwerk tegen dat mee mag doen met de wedstrijd het-lelijkste-kunstwerk-dat-we-ooit-hebben-gezien. Titel: “’t Gonst”, in april 2006 gemaakt door Sake van der Eerden. Het is dat er een extra kop bij geplaatst is (zie foto), anders was het helemaal niks. Wil je wat achtergrondinformatie? Klikkerdeklik: https://standbeelden.vanderkrogt.net/object.php?record=OV17ae.

Tegen vieren weer terug en konden de beentjes hoog. Morgen richting Lichtenvoorde. Mooi weekendje-weg.