walnoten halen in balgoy

Op weg naar Delft: dagje oppassen op nummer 3, diens verjaardag vieren de Rotterdamse Wereldhavendagen bezoeken. Waarom dan Balgoy? Simpel: de walnoten zijn op en W wist zich te herinneren dat men daar op de camperplaats tegen een schappelijk prijsje goede noten verkoopt. Daarbij komt: Balgoy ligt ongeveer halverwege Delft. Busje heeft de laatste tijd niet helemaal stilgestaan. Nog twee keer een nachtje weggeweest sinds het laatste blog: allereerst Bentelo (op nevenstaande foto mijn luifeluitzicht daar) en later nog eens De Heurne. Valt niet veel over te vertellen, dus doe ik dat ook niet. Hoef ik ook niet zo veel te liegen. Wel moet ik kwijt dat CP de Haar in De Heurne “tweede keuze” was. De bedoeling was het Zwillbrocker Venn, maar die camperplaats wordt verbouwd. Zag dat er betonnen blokken in de grond werden gegraven, misschien voor elektriciteitskasten? Zal na de vernieuwing ongetwijfeld niet meer gratis zijn. De aquariumvorming in één van de koplampen is inmiddels ook verholpen: bij regen liep de koplamp vol, alleen de visjes ontbraken. Bleek dat de garageboer bij het vervangen van een lamp (in een grijs verleden) vergeten heeft de afsluitdop terug te zetten. Blijft mensenwerk. Alle vloeistoffen zijn op peil, de banden op spanning. Na Delft kan de nazomertrip beginnen, we houden het voorlopig op Toscane, maar ook dat kan nog veranderen, Puzzel is er inmiddels klaar voor. Eerst maar eens een weekje Delft.

dinsdag 30 augustus: @ balgoy

Op naar de noten dus. Nog even de buren de laatste instructies geven, een bakje koffie naar binnen werken en van vaste fotokijkster C te L de opdracht ontvangen om ook voor haar een zak walnoten mee te nemen. Komt helemaal in orde vaste fotokijkster C te L. Nog geen 100 kilometer naar Balgoy, dus voor de noen stond Puzzel al volledig klaar voor de rest van de dag en de nacht. Warme ontvangst op de camperplaats, alsof we oude vrienden zijn. En wat doe je dan? Fietsen natuurlijk! W had een knooppuntenroute gescoord, zo eentje van: niet mooi, niet fantastisch, maar interessant. Deze keer door het tweestromenland, het stuk tussen Maas en Waal. Plaatsen als Hernen, Ewijk, Bergharen, Deest en Winssen. Soms van gehoord, nooit eerder gezien (behalve Hernen dan). De donkere lijn is de aanrijroute met de bus, de groene onze fietstocht.

In Bergharen zagen we een verwijzing naar “de Kapelberg”, een heel bijzonder inspirerend rustpunt op het hoogste punt van het land van Maas en Waal; niet schrikken: 21,3 meter. De molen, “de Verrekijker”, is ook mooi, maar heeft niks met het terrein te maken. Op de Kapelberg staat een (verrassend) kapelletje dat is gewijd aan Onze-Lieve-Vrouw ter Nood Gods en het terrein kan gebruikt worden voor allerlei zaken die met godsdienst te maken hebben: doop-, huwelijks- of jubileumvieringen en uitvaarten, het verstrooien van de as van een overledene, een bedevaart; je kunt het niet zo gek bedenken. Al in 1312 werd met het vereren van Onze-Lieve-Vrouw ter Nood Gods op dit bergje begonnen door Cisterciënzer monniken. Dit was een allesbehalve vreedzaam clubje: ze waren dol op kruistochten en leidden de inquisitie tegen andersdenkenden. Tegenwoordig wordt de boel gerund door een stichting.

Mooi was het plaatje van de Brug bij Ewijk, officieel de Tacitusbrug. Normaal gaan we er overheen op vier wielen, nu onderdoor op maar twee. Jarenlang vormde de oude brug over de Waal een bottleneck en scoorde erg hoog in de filemeldingen, de brug was versleten en te smal voor het vele verkeer over de A50. Men besloot een nieuwe brug naast de oude te bouwen en daarna het oude ding grondig te renoveren. De nieuwe brug was klaar in 2013, het renoveren van de oude kon vervolgens beginnen, maar dat proces liep behoorlijk uit de klauwen: pas in januari 2017 werd de gerenoveerde brug geopend. De aanvankelijke planning (duur werkzaamheden anderhalf jaar) was toen met twee jaar overschreden. Tijdens de renovatie van de oude brug werd het verkeer via versmalde rijstroken over de nieuwe brug geleid en gold er een snelheidslimiet van 90 kilometer per uur. Dit werd een goudmijntje voor de overheid: op een bepaald moment werden er in 6 weken tijd maar liefst 19.000 boetes uitgedeeld wegens het overtreden van de maximale snelheid. Nog even voor de volledigheid: de tuibrug is vernoemd naar de Romeinse geschiedschrijver Tacitus, die als eerste over deze streek heeft geschreven. Op de foto die ik gemaakt heb kun je bijna geen brug zien, dus ook maar even een foto geleend.

V: 184.004, A: 184.096. Rijtemperatuur tussen 21 en 22 graden. Later op de dag, tijdens de fietstocht, liep het kwik op tot 26 graden met een warme wind (voelde aan als de lucht uit een föhn) uit het noordoosten, windkracht 3. De trapondersteuning kan dat wel aan, dus wij ook. Wisselend bewolkt. Zon op/onder: 06:45/20:29 (gegevens Balgoy). Fietsteller: 42,3 km. Een mooie dag! Behalve dan dat W tijdens het uitpakken van de boodschappen een hele kip in het zand liet vallen. Kan gebeuren en afgespoelde kip is ook lekker. Mooie dag dus. En morgen? Morgen is er weer een dag, dan gaan we fluisterend door de Biesbosch en daarna naar Delft.