Opvallend is dat er in de buurt rond Balgoy weinig vlaggen upside-down hangen. Wel af en toe een paar en een verdwaalde boerenzakdoek, maar het massale zoals in de Achterhoek, of nog meer: in Drenthe, hebben we niet gezien. Moeilijk onderwerp, dat stikstofgebeuren. Het is natuurlijk idioot dat de boer zijn veestapel moet inkrimpen terwijl andere stikstofbronnen (luchtvaart, autogebruik) ongemoeid gelaten worden of erger: zelfs mogen doorgroeien. En ja: waarom moet Jan-met-de-pet van het gas af, terwijl er in het westen van het land paprika’s, komkommers en gerbera’s gekweekt worden met datzelfde gas dat plotseling nog maar een derde van de prijs kost die ik er voor betalen moet? Iets met energiebelasting geloof ik. Ja, de stikstofuitstoot moet minder en ja, ook de boeren moeten eraan geloven. Bij die boeren is het al decennialang uit de hand gelopen: ze moesten en zouden groter groeien van de overheid en de Rabobank. Eigenlijk konden ze niet anders. Produceren voor het buitenland, dat leverde geld op. Heb ergens gelezen dat we 80 procent van ons vlees exporteren, terwijl we 100 procent stront in eigen land mogen houden. En om al dat vee te voeren moeten we maïs verbouwen, de grootste kunstmestvreter onder de landbouwgewassen. En de volgende natuurklap: een veld met Engels raaigras is efficiënter dan weiland met hooigras. Heb laatst verteld dat het landbouwlandschap er in Zweden heel anders uitziet dan in Nederland. Werd ik me de afgelopen dagen weer van bewust: verschrikkelijk die eindeloze maispercelen. Waarom verbouwt een boer eigenlijk mais? Volgens F uit Z, een oud boerin (een eind in de tachtig) die ik regelmatig in de elektrocar vervoer, zijn daar een paar redenen voor. Allereerst heeft de boer weinig omkijken naar een perceel mais: vaak wordt de bemesting, zaai en oogst van mais uitbesteed aan de loonwerker. Hierdoor hoeft er door de boer niet geïnvesteerd te worden in de benodigde machines en kan hij de tijd die overblijft besteden aan andere dingen, knuffelen van zijn koeien of zo. Ten tweede heeft mais een betere waterbenutting dan bijvoorbeeld granen. Ook is het zo dat door een diepere beworteling de plant in staat is een droogteperiode goed kan doorstaan. Ten derde: de opbrengst per hectare is groter dan bij andere gewassen. Fien kan het weten. Blijft staan dat er wat moet gebeuren, ook op landbouwgebied.
maandag 8 augustus: @ valthermond
Valthermond, ik schreef het gisteren al: nooit van gehoord. Hoort tot de gemeente Borger-Odoorn en het voornaamste kenmerk: er komt nooit een eind aan! Het is een lintdorp en onder het dorp valt ook de buurtschap Kavelingen. Als men die meerekent kun je zeggen dat het dorp 10,7 kilometer lang is. Reken je dat niet mee en beperk je je tot de dorpsstraat (Zuiderdiep), dan blijft er nog 8,3 kilometer over. Een lintdorp, dus heeft het onherroepelijk met turf te maken. De geschiedenis van het dorp gaat terug tot halverwege de negentiende eeuw toen de Valthervenen werden ontgonnen. Voor die tijd had het gebied de aanblik van een woestenij: een groot moerasgebied met heide en hier en daar wat bosjes. De eerste woningen kwamen er rond 1870.
Aan het eind van die lange weg door Valthermond (als je vanuit het zuiden komt) ligt Natupark Het Verlaat. W was de mening toegedaan dat we daar een paar zeer warme dagen zouden kunnen doorbrengen. Kijkdicht hek om de camping, dan weet je het wel. Belangrijk argument om hier een paar dagen te boeken: een zwemvijver. En: we staan pal aan de plas. Bekijk onderstaande plattegrond maar eens en zoek plek S4.
Voor we in Valthermond konden ankeren moesten we nog ruim 200 kilometer afleggen. Even afrekenen in Balgoy: 14€50 per nacht. De komende nachten zullen we bijna het dubbele kwijt zijn. Extra hindernis: de A50 tussen Arnhem en Apeldoorn afgesloten, dus een leuke detour over de Veluwe met mooie uitzichten over heide die begint te bloeien. Even inslaan in Hoogeveen bij onze vakantie-huissuper (zie het winkelwagentje op nevenstaande kaart) en we kunnen er weer een paar dagen tegen.
En nee, geen onthaasten in het Drentse land: doe maar een fietsroute van rond de 30 kilometer. Het werden er uiteindelijk ruim 35, waarvan een deel door het Duitse land. Uitgebreid gekeken naar sluis- en brugwerk bij de Ter Apelsluis, die ligt in de Ruiten A (ook Ruiten AA of Ol Daip genoemd). Dacht dat het een kanaaltje was, maar schijnt een beek te zijn. Bij de sluis was een sluis-/brugwachter twee plezierjachten aan het schutten. Behalve dat hij meedeelde dat hij anderhalf jaar getrouwd was geweest en nu (met een ander) twaalf jaar samenwoonde en nooit en te nimmer meer in het huwelijksbootje zou stappen, vertelde hij dat hij deze twee boten mocht (of moest) begeleiden op hun tocht van Ter Apel naar Wessinghuizen. Met de auto, dat wel, fietsen zag hij niet meer zitten. Af en toe een brug of een sluis bedienen en dan door naar het volgende object. Wessinghuizen zou hij vandaag niet meer meemaken, zijn dienst zat er om vijf uur op. “Ze hebben een zelfbedieningssleutel hoor, dus als ze willen kunnen ze verder. Anders moeten ze na vijf uur wachten tot morgenvroeg”. Zag er allemaal wat ouderwets, achterhaald en vooral achterstallig-onderhoudachtig uit. Nee, niet de brugwachter, maar de brug en de sluis zelf.
Een mooie dag. V: 183.408; A:183.417; rijtemperatuur 17-23 graden; temperatuur op de camping: max 25 graden. Zon op/onder: 06:01/21:13 (gegevens Valthermond). Een mooie dag. En morgen? Morgen is er weer een dag. We gaan geen kilometers afleggen met ons busje, dus dan weet je het wel.