noordpolderzijl

noordpolderzijl

vrijdag 12 augustus 2022

een tussendoortje – 8: langs de ruiten aa

Soms duurt het even, maar dan weet je het! We zijn er uit: de Ruiten Aa is zowel een beek als een kanaal. Eerst was er de beek (voor het eerst in 1327 vermeld als Ruetna). Het beekje is vrij klein, het dal daarentegen behoorlijk breed. Dat heeft te maken met de Eems die in de laatste ijstijd door Westerwolde stroomde. Later heeft die rivier haar loop verlegd en bleef de Ruiten Aa over als “overblijfsel”, een mooi overblijfsel. In het begin van de vorige eeuw werd het Ruiten-Aa-kanaal gegraven. Tijdens ruilverkavelingen na de Tweede Wereldoorlog werd het beekje gekanaliseerd, maar net als op veel plekken in Nederland heeft de Ruiten Aa zijn meanderende loop teruggekregen.

vrijdag 12 augustus: @ valthermond

Onze laatste “volle” dag in Valthermond en natuurlijk moet er gefietst worden. W had gisteren een bordje “Ruiten Aa-fietsroute” ontwaard en we hebben geprobeerd deze zoveel mogelijk na te fietsen. Beetje moeilijk, want volgens ons wordt de route door de ANWB niet meer ondersteund en worden ontbrekende routebordjes niet meer vervangen. Eén van de weinige nadelen van het ontwikkelen van de fietsknooppuntenroutes. W en ik zijn niet voor één gat gevangen: een combinatie van knooppunten, Ruiten-Aa-fietsroute, Google Maps, Komoot, leuke paadjes “onderweg” en ons gezonde verstand leverde één van de mooiste routes op van deze week. En ja: sommige stukken hebben we al eerder gefietst, maar mooi genoeg om het nog een keertje te doen. Uiteindelijk stond er 63,6 kilometer op de fietsteller.



Kwamen we nog wat bijzonders tegen, iets wat je volgens mij alleen in deze omgeving ziet: een bouwland vol met vezelhennep, familie van die andere Cannabis en wordt geteeld voor de vezels. Deze vezels worden verwerkt tot grondstof voor de papier- en textielindustrie. De harde houten kern van de plant wordt gebruikt als strooisel voor onder andere paardenstallen. Vezelhennep zorgt voor een goede grondverbetering, dus een volgend jaar kunnen op hetzelfde stuk land hee goed suikerbieten verbouwd worden. Augustus is de oogstmaand, dus geen wonder dat we al kale
randen zagen. En het "meurde" of geurde.

W wilde nog even “het plassende mannetje” aan het Stadskanaal fotograferen. Bleek het mannetje niet te piesen maar te spuwen. Het blijkt het beeld “de Krinkiespijer” te zijn, het stelt een man voor die kringen in het water spuugt. Hij spuugt omdat hij pruimtabak kauwt. Het moet één van de mannen zijn die vroeger de boten over het Stadskanaal sleepten. Hoe kom ik aan deze wijsheid? Gelezen op de geocachewebsite (overigens veel te druk om de cache te zoeken). De pagina van deze cache sluit af met: Mit dit beeld van krinkiesspijende kerels veur ogen het de kunstenoares vörm geven aan dit haildaal uut 't stroatbeeld verdwenen gebruuk. As je 't beeld op woare grootte willen zain, den binnen je van haarten nuigd om s noar t Knoal te kommen om te kieken.” Alle bruggen en sluizen lieten inmiddels "dubbel rood" zien, ze worden dus inderdaad niet meer bediend.

Net zoals de afgelopen dagen weer “thuis” voordat de ergste hitte begint: dus tegen tweeën. Nat worden/opdrogen en dat proces regelmatig herhalen, dan is het goed vol te houden hier op het Verlaat bij 33 graden (om vijf uur ’s middags). Een mooie dag. En morgen? Morgen is er weer een dag, dan gaan we oppassen. Deze keer niet op kleinkinderen, maar op kippen: de kleinkippen volgens W. We zullen maar niet te laat wegrijden, belooft weer een warme dag te worden.