de draad des doods

De laatste kilometers. Het wordt al bijna traditie: de meeste reisjes naar het zuiden eindigen in Ittervoort nabij Thorn. Elke keer komen we daar weer nieuwe dingen tegen. Eerst nog even een fotootje gemaakt van een vriendelijk speeltoestel op de camping in Luxemburg en toen en route voor de twee laatste etappes. 

maandag 15 april: @ ittervoort 

De Route du Soleil (ook Belgiė en Luxemburg pretenderen die te hebben) bracht ons weer in het Nederlandse. Gewoon de bordjes E25 volgen (en stiekem even een binnendoortje over de N4 van Arlon naar Bastenaken omdat dat leuker rijden is) bracht ons inderdaad naar de zon in Ittervoort en de gelijknamige camperplaats). Tijd voor een wandeling om aan de noodzakelijke stappen te komen. Richting Thorn maar dan langs het kerkhof van Ittervoort en een keertje rechtsaf het Belgische land in. Blijft verrassend. We kwamen een infobord tegen over de Dodendraad, ook genoemd de Draad des Doods. Tijdens de Eerste Wereldoorlog was Nederland neutraal en België bezet door de Duitsers. Dit bracht een enorme vluchtelingenstroom teweeg. Om spionage, desertie, vluchtpogingen en smokkel te voorkomen spanden de Duitsers een draad van Vaals tot Cadzand en zetten er 2.000 volt op. Wanneer je de grens exact volgt heb je voor een enkel draadje 450 kilometer nodig. Om de afscherming ietwat te vereenvoudigen werden heel wat uitstulpende stukken van België in Nederland gewoon afgesneden zodat de afrastering exact op 332 kilometer uitkwam. Zoeken op internet levert overzichtelijke kaartjes op. Mede door de onbekendheid met elektriciteit (nog geen achtste gedeelte van de huishoudens in Nederland had een gloeilamp in huis, in België was de dekkingsgraad nog minder) hebben zo’n vijfhonderd mensen hun aanraking met de draad niet na kunnen vertellen. Er schijnt tegenwoordig een fietstocht langs de grens te zijn en een aantal herdenkingsplekken met een nagebouwde afrastering. 

We kwamen Thorn van de Belgische kant binnen zodat we de abdijkerk weer eens van een andere invalshoek konden bewonderen. Een bordje van de ANWB zette ons nog even op het verkeerde been: er werden toch andere potten bedoeld en op een zonovergoten terrasje hebben we onze tocht afgesloten met een latte macchiato en een Grimbergen Blond.

V: 133.230; A: 133.476 
Rijtemperaturen: tussen 3 en 17 graden. 

dinsdag 16 april: via tolkamer naar huis“

Kunnen we even via de Europakade in Tolkamer? Dan kun jij bootjes kijken en ik naar de kapper.” Je voldoet toch graag aan zo’n verzoek! En na 7.899 kilometer was tegen enen onze voorjaarsreis weer ten einde. Mooi en goed geweest. 

V: 133.476; A: 133.658 
Rijtemperaturen: tussen 7 en 17 graden.