Van Grenoble naar Gap via de Route Napoleon (zie ook het
verslag van 28/09/2014). Door een andere lichtinval zag het er heel anders uit.
Net onder Gap bij La Croix ging het motorlampje branden en
verscheen de intrigerende mededeling “laat motor controleren”. Een paar
kilometer voor deze gebeurtenis had ik een grote garage gezien met onder meer
een Alfa-Romeo- en een Fiatlogo. Toeval of voorzienigheid? De middagpauze van
twee uur was net tien minuten begonnen. Toen we ons om twee uur gemeld hadden
met het instructieboekje in de hand, wijzend op het juiste symbool en
vertellend wat het probleem was, konden we de vraag “Il ne marche plus?”
ontkennend beantwoorden: marcheren heeft de bus nog nooit gedaan, maar hij
loopt nog wel. Na twee uur wachten (na de twee uur min tien minuten die we al
eerder gewacht hadden) kon OBBB eindelijk doorgemeten worden. Er werd klassieke
muziek gedraaid in de garage; toen om kwart voor vijf het Requiem van Fauré
door de luidsprekers galmde en W. mij toevertrouwde dat ze zou gaan huilen
wanneer nu het Avé Maria gespeeld zou worden, werd OBBB naar buiten gereden en
kwam de Franse chef-monteur vertellen dat er niets aan de hand was, maar dat we
nu eenmaal met een Italiaanse auto te maken hadden (of zoiets: ons garage-Frans
is er de laatste jaren niet op vooruit gegaan). We mochten vertrekken. “Pas
de facture?”, “Pas de facture et bon voyage!”. Kijk dat verstaan Nederlanders
dan weer wel. Onze kijk op garagehouders en Fransen en vooral Franse
garagehouders is een stuk anders geworden dan onze mening over de gemiddelde (Franse)
broodverkoper uit Sassenage.
Het was inmiddels te laat om naar onze eindbestemming
(Moustiers-Ste-Marie) te rijden. Het alternatief, een ACSI-camping in Neffes,
hebben we nooit bereikt: route barrée en zoek het verder zelf maar lekker uit!
De camperplaatsen in Sisteron stonden vol. Overigens: vertrouw nooit op een
navigatiesysteem, vooral niet in plaatsen met straatjes uit de Middeleeuwen. Ik
kon met de bus pas na de hulp van een aantal Fransen en uiteraard W. (iedereen
sprak elkaar tegen!) een zeer scherp bochtje in de nauwe binnenstad van
Sisteron halen zonder noemenswaardige schade (alleen aan mijn ego, maar dit
terzijde) en een gesneuvelde bril (maar dat had een andere oorzaak).
Zo konden we om half zeven op een parkeer/camperplek in
Peipin een Kronenbourgje opentrekken. Er zijn betere manieren om een
regenachtige vrijdag door te komen (en dan bedoel ik niet dat Kronenbourgje). We
stonden samen met een mooie Adria Twin SP Titan (een Duitser) en een
Nederlandse Adria halfintegraal (maar wel met schotel) op een plek die
omschreven wordt met “rustige plaats aan het begin van het dorp”. Men heeft
vergeten te schrijven “het openbaar toilet is niet geschikt voor menselijk
gebruik”. Maar ach, wat wil je: ‘t is voor noppes!
