soms zit het tegen

Op dinsdag terug van het Paardeweitje “even” naar de Kötteldiek: snel een goede douche, de diepvries plunderen, de krant inladen, dat soort werk. Nieuw-Heeten was het doel, met zijn tweetjes. Niks geworden dat Nieuw-Heeten! Kwam eerst tot de ontdekking dat de sleutels van de fiets verdwenen waren. Dus met de auto terug naar Winterswijk. Door over de camping de route na te lopen die ik een uur eerder afgelegd had kwam na enig zoekwerk het mannetje met de twee sleuteltjes in beeld, inderdaad een gelukspoppetje dus. Minder geluk hadden we met ons busje: koppeling werkte niet. Gelukkig was dat nog bij huis. Na een beetje stuiterwerk en op het nippertje een grote dut in de bus kunnen voorkomen door net de joekel van een treurwilg niet te raken, de garage maar gebeld. Fijne jongens: waren er met een kwartier. Aan het donkere gezicht van de een (hij die met ons meeleefde) en het blije gezicht van de ander (zeer betrokken bij de firma) kon ik zien dat het weer zo’n duizend-euro-dag zou worden. De vraag was natuurlijk op welke datum die dag zou vallen: een defecte koppeling ruikt niet naar een-uurtje-werk-dat-we-er-wel-even-tussendoor-doen. “Haal de koelkast maar leeg”, zei het blijde gezicht en W haalde ook al haar kleding uit het busje. Ik volstond met mijn medicijnen, de laptop en de telefoon, de fiets mocht op de fietsendrager blijven: je moet vertrouwen houden in een goede afloop. Puzzel werd meegenomen naar de autodokter en Nieuw-Heeten zou het niet meer worden die dag, dat was zeker.

De volgende dag overigens ook niet, al zag W bij het passeren van de garage Puzzel op de brug staan, hoopvolle wetenschap. We hebben het dan over woensdag, de dag waarop schoonzoon M in zijn functie “expert nucleaire veiligheid bij de Nederlandse Overheid” tijdens een interessant vraaggesprek op NPO Radio 1 het Nederlandse volk duidelijk trachtte te maken dat er geen noemenswaardige problemen zijn rond de kerncentrales in de Oekraïne. Duidelijk en helder, maar mij bekroop wel een beetje een Colijngevoel. Sprak deze laatste niet aan de vooravond van de Tweede Wereldoorlog (weliswaar in 1936) de gedenkwaardige woorden: “ […..] Ik verzoek den luisteraars dan ook om wanneer zij straks hunne legersteden opzoeken, even rustig te gaan slapen als ze dat ook andere nachten doen. Er is voorshands nog geen enkele reden om werkelijk ongerust te zijn. En daarmee, geachte luisteraars, laat ik u over aan de verpozing die de radio u pleegt te bieden.” Hoop dat ik het mis heb. “Ben blij dat ik niet in de camper zit”, sprak W toen het vanaf een uur of één alleen maar had geregend die dag. Denk daar anders over, maar dat is een kwestie van perceptie of zo.

De woensdag ging langzaam maar nat over in de donderdag, de dag waarop ik me via internet geïnformeerd heb over de oversteek van Duitsland naar Zweden deze zomer. “Je mag wel kijken hoor, maar ga nog geen kano boeken” zei W. Kostte me enige moeite om tot de conclusie te komen dat “kano” bij W synoniem is voor “veerboot”. Vijftig jaar samen en elke dag nog steeds een verrassing. Ook op donderdag kwam er nog geen verlossend woord van de autosleutelaars – Puzzel stond nog steeds op de brug – dus tussen de buien door een route in de omgeving gefietst. Was leuk: bij het plannen van de tocht kwam ik op de kaart de benaming “Kötteldiek” tegen (verkeerd gespeld maar dat is bijzaak), een naam die we als buurt verzonnen hebben voor het hondenuitlaatpaadje langs de Nieuwe Beek en zelf een straatnaambordje geplaatst. Aan het eind van de fietstocht bleken mijn ouders het weer gezellig tussen de wilde orchideeën te hebben.

vrijdag 10 juni: @ balgoij

Op vrijdagmorgen kwam dan eindelijk het verlossende woord van de autodokter: “Klaar, je kunt hem ophalen” en een uur later was ik anroet. Weliswaar zonder W, want die moest op de kleinkinderen passen. Kan ze heel goed zonder mij. Het werd Balgoij. Je mag ook Balgoy schrijven, doen ze daar niet moeilijk over. Het is een dorp in de gemeente Wijchen, (bijna) aan de Maas, aan de “goede kant” van de Maas, want in Gelderland. 

Eigenlijk is het drie keer niks dat Balgoy: 725 inwoners (peildatum) 1 januari 2021, een 
laatmiddeleeuwse toren (aan de rand van het dorp), het restant van de in 1914 gesloopte kerk. In dat jaar kwam aan het andere eind van het dorp de huidige Sint-Johannes de Doperkerk gereed. Daarmee heb je de hoogtepunten van Balgoij wel genoemd.

Busje geparkeerd op Campererf Balgoy “De Holtsehoek”. Zal ik morgen wat meer over vertellen. € 12,00 per nacht plus € 2,50 voor de vonkjes. Wil je douchen betaal je daarvoor € 2,00. Goede recensies op Campercontact (sitecode 92.128). Snel op de fiets, want de eerste paar uur nog droog. Mooi verkennend tochtje, weet nu ook waar de Jumbo in Wijchen zit.

Vooral de Heumense (sommige bronnen hebben het over de Haterse) en Overasseltse Vennen maakten indruk. Het is een vennengebied van zo’n 520 hectare groot en bestaan uit vennen en gebieden met rivierduin, heidevelden en bossen. De vennen zijn ontstaan door zandafgravingen in de negentiende eeuw toen men de spoorbrug en het station van Nijmegen aanlegde.

Mooi restant van een kerkje in Overasselt. Vond er het volgende over: "N.H. Kerk. Restant van een laat-gotische kloosterkerk, bestaande uit twee traveeën met driezijdige sluiting, overwelfd door netgewelven. Het bouwwerk is vrij gelegen op een terrein met beplanting." Kan ik dus niks mee.

Het werd al kilometers van te voren aangekondigd: Kroonwerk Coehoorn, een vestingwerk om de stad Grave vanaf de overkant van de Maas bescherming te bieden. Grave was rond 1700 de meest bevochten stad van Holland en werd dan via de Maas aangevallen. In opdracht van Stadhouder Willem III werd besloten tot de aanleg van het vestingwerk. Het heeft zijn naam te danken aan Menno van Coehoorn (een Friese graaf en vestingbouwer). Helaas: weinig van over, de enige restanten liggen in de grond. Bijgaand plaatje laat zien hoe het er vroeger uit heeft gezien. Ik mocht het doen met een bord en een kaal stuk weiland.

V: 178.356 (stand dinsdagmiddag vóór garagebezoek); A: 178.477. Rijtemperatuur 21-22 graden; halfbewolkt. Zon op: 05:18; onder 21:55 (cijfers Wijchen). Fietstemperatuur 23 graden, half- tot zwaarbewolkt. Het weer wordt alleen maar beter, dus voorlopig krijgen ze me hier niet weg. Oeps: maandagavond naar een voorstelling van een kleindochter.