noordpolderzijl

noordpolderzijl

donderdag 16 juni 2022

weer eens in delft

Oma was uitgenodigd voor een presentatie die kleinzoon Q zou geven op school. In de plusklas had hij een opdracht gekregen een spel te maken, samen met een paar klasgenoten. Oma was dus niet te houden: “kunnen we meteen een middag voor bso spelen en afscheid nemen" (zij op vakantie naar het zuiden over een paar weken en wij op reis naar het noorden na de avondvierdaagse van Lichtenvoorde). Beetje passen en meten en tussen een belangrijke gebeurtenissen in (muzikaal gebeuren van kleindochter N, elektrocardienst, oppasmiddag/avond/nacht en een neven- en nichtenweekend) konden we een paar mooie dagen vinden en een plekje boeken op onze huiscamping in Delft.

dinsdag 14 juni: @ delft

Eigenlijk een saaie weg: N18 – A18 – A12 – A4 – A13, ken het intussen wel. Maar er ligt nu eenmaal twee uur (voornamelijk snel)weg tussen Lichtenvoorde en Delft. Als je dan denkt dat je na die twee uur lui in de stoel kunt kan liggen, dan ken je mijn W niet. “Even een ijsje halen!” Nu verkopen ze ook wel ijs op de camping, maar dat is dan net weer niet de bedoeling. IJsjes haal je altijd in Schipluiden en dat doe je via een omweg. Hebben al vaak ijsjes gehaald in Schipluiden en dan denk je dat je alle wegen in de omgeving al kent. Toch ook nu weer een nieuw stukje weg gevonden. Langs de A4 loopt een fietspad en het bijzondere daaraan is dat je het verkeer niet hoort: de A4 is verdiept aangelegd. Heeft een paar cent gekost, maar dan heb je ook wat. 25 fietskilometers op de teller. 

Daarna luieren en uiteindelijk kippenspiesjes, sla en gebakken aardappelen en dat allemaal buiten geserveerd tegen acht uur ‘s avonds, zo’n dag dus. En dat dus op de camping waar de prijzen omgekeerd evenredig zijn aan het aantal kledingstukken dat je draagt. Het waren er niet zoveel en als ik de weerprofeten mag geloven wordt het de volgende dagen ook niet meer dan slippers en zonnebril. Schiet me plotseling een bericht van vorig jaar te binnen: mondkapjes waren verplicht op Franse naaktstranden. Er waren namelijk zo'n honderd blote Fransen besmet door het coronavirus. Kun je je afvragen of het dan nog wel een naaktstrand is als je een mondkapje draagt. 

Even de statistieken: V: 178.593; A: 178.771. Rijtemperatuur stuiterend tussen de 19 en de 22 graden; zon op/onder om 05:21/22:04 (gegevens Delft). Mooie dag. Morgen de presentatie van kleinzoon Q.

woensdag 15 juni: @ delft

Dacht vanmorgen eerst even dat ik werd uitgescholden. Iemand riep “vuilbakken” naar mij. Bleek een Belg te zijn die op zoek was naar de plek waar hij zijn afval kon dumpen. Je moet het ook allemaal maar weten. Via een omtrekkende beweging naar Pijnacker waar nummer 3 op school zijn spel mocht presenteren. Zal het kort houden: het is een variant op Stratego maar dan met planeten en door een raket af te schieten bepaal je het aantal zetten dat je een spelfiguur mag verplaatsen. Had na de presentatie op school en de lunch thuis de eer om de raketten de verkeerde kant op te sturen, planeten te laten torpederen en uiteindelijk mijn vlag te verspelen.



Opa kende zijn plek weer en kon
daarna met een gerust hart op de fiets. Werd iets van Vlietlanden en een groot stuk langs het Rijn-Schiekanaal. W had van dat kanaal nog nooit gehoord, ik had er iets over gelezen. Weer zo’n kanaal dat stukjes waterwegen aan elkaar knoopt. Als je van Overschie naar Leiden het water opstoomt vaar je achtereenvolgens over de Delftse Schie, de Delftse Vliet, de Trekvliet en de Vliet. Het kanaal werd in 1893 als “complete” waterverbinding (24 kilometer lang) geopend. Veel pleziervaart, weinig vrachtschepen. Een deel van deze vaarroute werd al door de Romeinen uitgegraven. Totaal gefietst 50 kilometer. Tegen vieren konden we in de ruststand. Wel in de schaduw, want de zon tetterde aardig (24 graden onder de bomen). Tegen half acht: pannenkoeken (uit de thuisdiepvries meegenomen) als een soort wrap gevuld met Thaise wokgroente en hamblokjes, best wel binnen te houden. Mooie dag! Morgen weer een dag, dan gaan we voor bso spelen. Half drie Q opvangen, wat we dan gaan doen zien we morgen wel.


donderdag 16 juni: @ delft

De dag begonnen met een pot zwart vocht en heb me al slobberend gestort op de juiste schrijfwijze van woorden als “accorderen” en “klavecimbel”. Ik weet het: het waren vandaag andere opdrachten die Beter Spellen ons voorschotelde, maar ben ze al weer vergeten. Kortetermijngeheugen, had dat niet iets met het eerste stadium van dementie van doen? Daarna de kano geboekt, je weet wel de overtocht van Rostock naar Trelleborg. Werd tijd want de boeven hadden alweer een tientje boven op de prijs gedrukt. Konden we aan het begin van de week nog voor onder de honderd Euro het water over, vandaag berekende men € 104,00 (inclusief NKC-korting). Eigenlijk nog steeds geen prijs voor twee volwassenen en een camper: de bruggen in Denemarken en Zweden zijn een stuk duurder en je maakt dan nog meer kilometers ook, waardoor de dieseltank sneller leeg gorgelt. Iets om in een spreadsheet te gieten. 



Nu we het toch over de Nederlandse Kampeerauto Club hebben: ik kwam onlangs de stellige bewering tegen dat de
NKC inmiddels een bedrijf is geworden en al lang geen club meer is. Zal daar eens over nadenken. Begon bij het boeken wel weer een beetje een vakantiegevoel te krijgen. W sprak de gedenkwaardige woorden “Het is alsof we vandaag weer opnieuw op vakantie gaan, net als elke morgen eigenlijk”. En dat terwijl we helemaal geen vakantie meer krijgen, of misschien is ons leven één grote vakantie.

Na het ontbijt op de fiets naar de Jumbo in Delft. Er moet vanavond gebarbecued worden in het kader van de opa-en-oma-bso. Daarna “even rust” (goed blijven smeren want de zon tettert aardig) en vervolgens via opnieuw een omtrekkende beweging naar Pijnacker om Q op te vangen. W gelukkig want onderweg zag ze haar “Big Three”: ooievaar, lepelaar en grote witte zilverreiger. Was een beetje boos omdat ik niet stopte voor een fotomoment. Denk daar niet aan, heb die beesten al zo vaak gezien en gefotografeerd. Q meegenomen naar de camping waar hij al snel een paar leeftijdsgenoten ontdekte. Makkelijke oppas dus. Dochterlief kwam hem weer ophalen op de fiets, maar moest natuurlijk een vorkje meeprikken. Weer vijftig kilometer op de fietsteller vandaag. Mooie dag! En morgen? Morgen is er weer een dag: we gaan terug naar de Achterhoek omdat daar andere plichten roepen.