Een buitje vannacht en ook vanmorgen een paar spetters.
Temperatuur is wat gedaald, maar loopt in de middag op tot ruim 25 graden.
Om van Stettin in Stralsund te komen heeft een normaal mens
nog geen twee uur nodig, wij ruim het dubbele: de route moest vooral toeristisch
worden en gaan door het noordwesten van Polen langs de Oostzeekust via Swinemünde. De “droga
ekspresava” (snelweg) S3 is echter meer droga dan ekspresava, vooral op het
punt waar 2 x 2 banen overgaan in een enkelbaansweg èn er van rechts ook nog
een lading auto’s wil invoegen vanaf een andere droga ekspresava. Half uurtje
oponthoud om daarna dit avontuur ook weer af te strepen. 
Swinemünde (in Polen heet de plaats Swinoujscie – met zo
links en rechts een streepje op een letter, maar het is me echt teveel moeite om
tekens als Ł, ń en ł te produceren) betekende
opnieuw wachten. Nu op de veerboot die ons over de Swine, een zijarm van de
Oder, zou varen en dat wilden er meer op deze zondag. Wachttijd een klein
uurtje en om de tijd te doden wat creatieve plaatjes gemaakt van het meest
gefotografeerde busje van Nederland. 
De jongens van de rederij wisten de
boot aardig vol te proppen en toen drs. P virtueel begon te roepen “heen en
weer”, gingen wij alleen heen. Vreemd stadje dat Swinemünde. Tijdens de Vrede
van Westfalen (1648) werd Pommeren verdeeld tussen Zweden en Brandenburg.
Swinemünde kwam onder Zweeds gezag te staan tot het Congres van Wenen in 1815
vond dat het maar bij Pruissen moest horen. Toen ging alles op rolletjes
lopen: Swinemünde werd een belangrijke havenstad en vanaf 1824 kwamen de
toeristen. Het werd een badplaats van jewelste. In 1945 deponeerden nog even
671 geallieerde vliegtuigen zo’n 1.600 ton bommen op de stad, die er niet
mooier op werd. Tegenwoordig is het een toeristische trekpleister voor
voornamelijk Duitsers die er brandstof, sigaretten, (sterke) drank en nog een
lading andere dingen kopen, een terrasje pakken, de boulevard bezoeken en flink
wat geld achterlaten. Wat we zagen was één groot winkelend feest. Niet voor
niets noemt men Swinoujscie het Poolse Rimini op Usedom (het eiland waar het
stadje op ligt). Om het de Duitsers nog makkelijker te maken de stad te
bezoeken heeft men de Usedomer Bäderbahn (UBB) die oorspronkelijk liep van Peenemünde
tot aan Ahlbeck (de Pools-Duitse grens) een paar kilometer doorgetrokken zodat
er niet ver gesjouwd hoeft te worden met volle boodschappentassen.
Al een paar keer zijn we langs Stralsund gereden om op het
eiland Rügen te geraken. Nog nooit hebben we deze hanzestad echt bekeken. Ook
dat bezoek kunnen we van de bucketlist halen na vandaag. Op de fiets (er loopt een
fietspad langs de Strelasund – dat is het water dat het vasteland scheidt van
Rügen) naar de Altstadt. Mooie binnenstad met gebouwen in de baksteengotiek, onder meer het
stadhuis en drie kerken. Unesco werelderfgoedspul dus. Gelukkig hebben die vaak
eeuwenoude gebouwen de Tweede Wereldoorlog onbeschadigd doorstaan. Even het
Bahnhof bewonderd; de eerste trein liep in 1863 Stralsund binnen, het bakstenen
stationsgebouw is 40 jaar jonger en werd later een paar keer opgeleukt.
Nog even het water over om Altefähre te bekijken. De nieuwe
Rügenbrücke (klaar in 2007) is niet geschikt voor fietsers want veel te steil.
De tweewielers mogen het met de oude dam doen die voorzien is van een
ophaalbrug. Altefähre houdt niet zo van fietsers: allemaal kinderkopjes.
Ondanks die paar kilometer steentjes toch een mooie fietstocht. Het was weer genieten vandaag.
V: 117.483; A: 117.684
