Twee nachten doorgebracht in Rothenburg/Oberlausitz. De
Neisse heet hier officieel de Lausitzer Neisse, dat betekent dat er nog wat
andere “Neisses” zijn, net zoals er ook meerdere Nijlen zijn. Allemaal geultjes ontstaan uit bronnetjes die uiteindelijk één watertje
vormen. Omdat de Lausitzer Neisse de langste van die watertjes is (254
kilometer) en een belangrijke rol speelt in de Duitse politiek (want
grensrivier vanaf 1945) heet deze tak van de Neisse in het normale
spraakgebruik dus gewoon Neisse. Het is maar dat je het weet. Rothenburg ligt in de Oberlausitz. Behalve Oberlausitz
bestaat er ook nog een Niederlausitz, dat wat meer stroomafwaarts gesitueerd
is. Bijgaand kaartje van Oberlausitz dateert van 1815 toen het gebied ten
oosten van de Neisse nog Duits was.
dinsdag 24 juli: @
rothenburg/o.l.
En dan denk je dat je even een leuk tochtje aan de Poolse
kant van de Neisse kunt maken naar de volgende overnachtingsplaats. Denken kan
altijd, maar eigenlijk was het een ramptocht. Dit gedeelte van Polen wordt
opnieuw geasfalteerd, niet één klein stukje, maar kilometer na kilometer. En
geloof me: het is echt nodig: België is er niks bij. Voor Puzzel betekende dat
uren stuiteren over kuilenwegen om een afstand van 20 kilometer te overbruggen
en toen we eenmaal besloten hadden om het strakke Duitse asfalt op te zoeken,
bleek Ome Tom een totaal ander idee te hebben van de af te leggen weg om de
grens bij Görlitz te passeren dan ons gevoel en de groene richtingaanwijzers
die in Polen af en toe proberen te vertellen welke richting je uit moet om het
je daarna zelf te laten uitzoeken. Kortom: vier uur gedaan over 80 kilometer
(weliswaar inclusief boodschappen doen bij Kaufland). Het gaat met name om wegnummer
354 waar op grote stukken verkeerslichten de file (voornamelijk vrachtauto’s) afwisselend
steeds één richting laten hobbelen en 15
minuten wachten voor een rood lampje is normaal. En dat hobbelen zorgde er nog
net niet voor dat de kastjes van de wand rammelden. Gelukkig bleef het servies
ook heel. Toegegeven: er zijn ook stukken met strak asfalt aan de andere kant
van de Neisse.
Pal aan de Oder-Neisse-Radweg ligt Neisse-Activ-Camping
(code campercontact 15.844, 19 € per nacht) waar ons campertje een beetje
afstak tegen kleine tentjes die aan het eind van de dag door vermoeide fietsers
werden opgezet. Het heeft wel wat zo’n fietsvakantie en we hebben er nog steeds
goede herinneringen aan: spulletjes meezeulen en zorgen dat je ’s morgens alles
weer op de juiste plek opgeborgen krijgt om na anderhalf uur gepakt en gezakt tot de ontdekking te komen dat
dochterlief haar fietssleuteltje in een zakje van de binnentent heeft laten
zitten. We hebben nu ook een fietsvakantie, maar met iets meer comfort.
Bij de receptie scoorden we een folder met een aantal
fietstochten in de omgeving. Fietsroute 6 heeft de naam “Rundtur zur polnischen
Partnerstadt Piensk” met als prettige toevoeging “flach un wenig anspruchsvoll”
(maar dat is erg betrekkelijk voor polderlandschapfietsers). Vanaf de camping
in zuidelijke richting langs de Neisse tot Kulturinsel Einsiedel, een leuke
plek voor kinderen: een avontuurlijke, erg grote “speeltuin” helemaal op
kunstzinnige wijze van hout opgetrokken. Naast het nodige klim-, klauter- en
speurwerk kun je genieten van theater, poppenspel, goochelvoorstellingen en
muziek. Na de Kulturinsel over een houten bruggetje de Neisse over het Poolse
land in. Dwars door de bossen (slecht aangegeven) naar Bielawa Dolna.
Vervolgens een geasfalteerde weg met weinig verkeer naar Piensk waar we voor de
zoveelste keer in asfalteringswerkzaamheden terecht kwamen. Op de (goede) gok
een keer rechts af om de voetgangers- en fietsersbrug over te steken. En: op
het meest zuidelijke punt knapte er weer eens een zadelpen. Dat werd dus 17
kilometer fietsen zittend op de bagagedrager en het gesluns schurend tegen het
restant zadelpen. Er zijn aangenamere posities te bedenken. Met een paar stopjes kwamen we
toch weer op de camping aan waar een deel van fietsend Duitsland hun
einde-etappe aan het vieren waren. En: hoe meer rampen, hoe groter het plezier!
V: 117.090; A: 117.170
woensdag 25 juli:
fietsen van bad muskau naar rothenburg
Prettig geregeld gisteren. Voor 5 € per persoon inclusief
fiets mochten we vandaag meerijden met een Poolse chauffeur van Neisse Tours (hij moest
er met een aanhanger vol boten zijn). Leuke babbel over van alles en nog wat en
een half uurtje later werden we afgezet in het park aan de Neisse. Bad Muskau
staat vooral bekend om dit Fürst-Pückler-Park. Toen in 1811 zijn vader overleed
kreeg Hermann von Pückler-Muskau niet alleen een zee aan titels, maar ook
sloten geld, veel land, een paar min of meer bouwvallige kastelen en nog wat
kringloopgoederen. Tijdens een reisje naar Engeland werd hij wild enthousiast
van de daar aangelegde landschapsparken en na zijn terugkomst begon hij
onmiddellijk in Muskau met de aanleg van een soortgelijk park. Toen zijn geld
in 1817 op was, trouwde hij met de 9 jaar oudere Lucie Reichsgräfin von
Pappenheim en met een paar jaar heeft hij ook haar immense vermogen (met haar
toestemming trouwens) er doorgejaagd. Hermann bleef zijn leven lang reizen en
geldzorgen hebben. In 1845 verkocht hij uit arren moede het hele project Bad
Muskau (park, slot en landerijen een titel) om in Branitz opnieuw te beginnen met bouwen
en planten.
Nadat we het park van alle kanten meermalen hadden gezien op
zoek naar de Bike Shop (W was de weg kwijt op Google Maps en ik vervolgens W)
kwamen we toch samen aan bij de fietsenmaker. Eventjes wachten maar dan heb je
voor een kleine 40 € een verende zadelpen en konden we aan ons stuk
Oder-Neisse-Radweg van 45 kilometer beginnen. Fijn fietsen, vaak door
dennenbossen, zodat de koperen ploert niet de hele tijd onze metgezel was. Er kwamen warempel zelfs een paar regendruppels op de zonnebril. Pauze
bij de kerk van Pechern onder de dorpslinde en een tijdje later een aankomstbiertje
bij de steiger van Neisse Tours een paar honderd meter van onze camping
vandaan. Terug in Rothenburg dat dit jaar haar 750e verjaardag
viert. Weer een fantastische dag.
