Als de mollen hun kopjes boven de grond piepen (volgens mij
houden ze niet van natte voetjes), wordt het tijd dat de beer uit zijn
winterslaap komt. Veertien weken heeft ons Puzzeltje met een aantal
soortgenoten doorgebracht in een niet-verwarmde schuur en moest hij de liefde
van zijn baasje ontberen. We gaan het helemaal goedmaken! De foto hiernaast? Likkoekjes, maar daarover later meer.
Ontschorst en uit de stalling gehaald, aanstaande zaterdag een
poetsbeurt (een buurman vindt het leuk en is niet vies van een zakcentje, ik
moet er niet aan denken om een hele dag een bus in de was te zetten), maandag
nog even een controlebeurtje in de garage (“Ga je al weer weg?”) en nu even testen
of alle systemen werken. En dan? Dan gaan we naar Spanje (en misschien
Portugal, je weet het maar nooit), een bezoek aan de snoeptrommeltjes van de
katholieke kerk. Ik zeg wel “we”, maar dat is niet helemaal waar: we maken er dit jaar een fly-drive van. W doet de fly en ik de drive: onder het motto “zorgen moet je doen, niet maken” (vrij naar Loesje) heeft W een tiental redenen om "wat later aan te schuiven": kleinkinderen kunnen niet zonder oma (of was het andersom?), ze kan haar moeder geen twee maanden alleen laten, ze vindt de heenreis erg ver (en misschien is dat wel de doorslaggevende factor). Kortom: ze komt later en die keuze kun je alleen maar respecteren. Als we op 16 maart elkaar in Malaga in de armen vallen heeft lief er behoorlijk wat minder uren over gedaan om in het zuiden van Spanje te komen dan ik en dan heeft ze beduidend minder flappen hoeven uit te geven om die afstand te overbruggen. Een enkeltje Schiphol – Malaga heeft W op de kop kunnen tikken voor € 39 en het ritje naar Schiphol betaalt ze met haar bejaardenpas (je weet wel: 7 x per jaar “gratis” reizen). Twee uur treinen naar Schiphol en drie uurtjes vliegen met Transvertragia, ik doe er iets langer over om de ongeveer 2500 kilometer te overbruggen en dan hebben we het nog niet over de kosten gehad: Puzzel rijdt één op tien, dus 250 liter brandstof. Wanneer je dan de overnachtingskosten nog even gaat meerekenen moeten we overwegen om Puzzel de volgende keer ook maar over te vliegen.
Naar Spanje dus, maar dat is begin volgende week. Eerst even
testen of alle systemen nog werken, dus een eindje rijden, een nachtje nachten
en dan weer terug naar af. Uelsen zou dan een perfecte bestemming zijn: niet te
ver weg en een leuke plek. Maar ik heb deze week hachee gemaakt (en gegeten). Kom
je tot de ontdekking dat tussen do en mi nog een noot zit, met andere woorden:
geen last van diado en diami maar…. Laat nu Uelsen géén toilet hebben en de
Turfstee in Blijham wel. Kwestie van keuzes maken dus. Jawel: heb een giertank
aan boord, maar liever niet voor dat soort dingen.
André van de Turfstee herkende mijn snuitje maar kon er geen
verhaal bij bedenken. Kan ik me voorstellen: de camperplaats is het gehele jaar
open en normaal zullen er wel meer bezoekers zijn dan de twee campertjes die er
vandaag stonden. Aan de stroom en de kachel aan. Alles doet het. Dank zij de
perfecte internetverbinding hier kon ik zien hoe Sven zijn tien kilometer iets
anders reed dan hij zou willen.
Vast een beetje wennen aan alleen rijden: de Portugese fado’s
hoeven nu niet doorgespoeld te worden en dus kan het kattengejank lekker de bus
vullen. Gesprekken zijn alleen mogelijk met mezelf: het onderwerp van vandaag was
de periode na de carnaval. Ben goed rooms opgevoed, dus grootgebracht met een
vastentrommeltje (voor de jongere lezers: in de periode tussen carnaval en
Pasen mocht je niet snoepen. Alles wat je kreeg verdween in een trommeltje,
waaruit je op zondag één snoepje mocht vissen en na Paaszaterdag je misselijk
mocht vreten). Beelden kwamen boven van Mariakoekjes, biscuitjes, opzetkaakjes en likkoekjes.
Opzetkaakjes! Koekjes uit twee delen: een ringetje en een figuur die met een
pinnetje in het gat paste. Bestaan ze nog?
