Op “aanraden” van alle bekende weersites vertrokken we op
woensdag naar de Moezel. Beloofd: tot 21 graden op donderdag, vooral droog en
zonnig. Margot en haar collega’s hebben het een beetje mis gehad, maar het was
redelijk weer om wat te ondernemen.
woensdag 25 oktober:
@ enkirch
Na een bakje koffie in Winterswijk (bij de oude oma) en
route. Gewoon proberen om zo snel mogelijk aan de Moezel te komen, dus veel autosnelweg. Het dal van de Moezel is vooral
in deze tijd van het jaar het paradijs voor bejaarden (en dat zijn we
inmiddels): de druiven zijn geplukt, de Winzer zijn hun fruitjes aan het
omzetten in kostelijke wijnen en er is bijna niets meer te doen. Alles maakt
een vrij uitgestorven indruk. Ook Enkirch, waar we ons Puzzeltje voor twee
nachten gestald hebben op een camperplaats waar zo’n 200 witte dozen kunnen
staan, was min of meer uitgestorven. Op cp Moselvorgelände betaalden we 7 €
Stellplatzgebühr en voor elke twee kwh aan vonkjes mocht je nog eens een Euro
in de meter gooien. Toiletten (schoon) en zelfs douches bij het VVV-kantoor. Het
autootje van de bakker komt elke ochtend rond acht uur zijn broodjes
slijten, het is (eind oktober) dan nog vrijwel donker en veel klandizie heeft de man niet. Enkirch is één van de
vele idyllische wijnstadjes aan de Moezel die met grote lussen zo’n 544 door
het landschap slingert. De bron ligt in de Vogezen in Frankrijk en slechts de
helft van de afstand legt de rivier door Duitsland af. Een poging ondernomen om
met het tablet een selfie te maken: je moet je kop toch vastleggen voor het
nageslacht? Let bij het bestuderen van de foto op de beschadigde neus: je kunt
zeilen of niet!
Na het ankerbiertje een wandeling door het stadje, voor het
eerst vermeld in 733 n Chr. Opvallend zijn de uit houtsnijwerk vervaardigde
naambordjes van straten en huizen. De plaatselijke kebab Turk zit zo te zien al
een hele tijd dicht (misschien is hij het hele seizoen niet open geweest?), een
winkel met elektronica die al jaren en jaren in de etalage staat en heel veel
restaurants die overdag hun deuren gesloten houden en waar je misschien ’s
avonds een hapje kunt eten. Tripadvisor noemt op zijn website 7 dingen die je
in Enkirch kunt doen: laten ze nu alle 7 met het woord Weingut beginnen.
Ons Puzzeltje was ook te zien op de webcam van Enkirch. Aan
de overkant van de Moezel, in het plaatsje Kövenich staat een camera opgesteld
die liet zien dat we toch wel een erg klein busje hebben vergeleken met het
dozenwerk dat op de camperplaats staat. Dat kleine smalle dingetje, ongeveer in het midden van de foto, dat moet 'm zijn.
donderdag 26 oktober:
@ enkirch
Vertrouw nooit op weersites: de beloofde 21 graden werd bij
lange niet gehaald. Tot aan de noen was het zelfs frisjes te noemen en we
betreurden het de handschoenen thuisgelaten te hebben. Toch in de (optrekkende)
mist op de fiets: dat doe je toch als je als oudjes aan de Moezel bent? Starten
aan de overkant van de Moezel (in Kövenich) zat er niet in: “de pont is wegens
machinestoring voor de rest van het seizoen uit de vaart”. Gelukkig heeft een
rivier twee oevers dus via het fietspad langs de B53 konden we het eerste
stukje naar Traben-Trarbach afleggen. Net als Boeda en Pest zijn Traben en
Trarbach twee plaatsjes aan weerszijden van het water. Een paar zware branden
(1761 en 1857) hebben er voor gezorgd dat er nog weinig “echt oud spul” te zien
is. Nog een mooie camperplaats in Lösnich gezien (onthouden voor een volgende
keer) en na 20 kilometer nog steeds geen koffietent-in-Betrieb gespot te hebben,
180 graden omgedraaid en de herfstkleuren vanaf de andere invalshoek bekeken en
nog eens 20 kilometer afgelegd. Wijnbouw en toerisme zijn de belangrijkste
economische pijlers van deze streek. Nog wel veel rondvaartboten te boeken,
maar bij het enige café dat geopend was, waren alle tafeltjes bezet: zowel
binnen als buiten (14 graden). De koffie dus maar in het busje genuttigd.
Voordeel: de kwaliteit van Kanis en Gunnink kennen we.
Soms heb je geen zin in koken. W had een fantastische pizzeria gevonden “Pizzeria Cappuccino da Pino” (staat ook goed bekend om zijn koffie). Voor 20 € (inclusief fooi) kregen we beiden een grote pizza en kon de hap worden weggespoeld met een Riesling (doe maar halbtrocken) en een biertje. Het eten en drinken smaakte goed, de pizzeria was alleen vergeven van een soort fruitvliegjes.
vrijdag 27 oktober: @
Brüggen
Alle zooi konden we op de camperplaats storten of weg laten lopen: Puzzel weer helemaal fris en fruitig. Een erg mooie tocht bracht ons via de oevers van de Moezel
naar Burg Eltz, een oude Duitse ridderburcht. Je mag ook zeggen: het kasteel
van Doornroosje. De burcht is een kleine 900 jaar oud en is een van de weinige
kastelen in Europa die nooit door oorlogen zijn vernield. De burcht werd
gebouwd aan een belangrijke handelsweg die de Moezel met de Eiffel verbond. Het
stulpje is aan drie kanten omgeven door de Elzbach. In 1268 kregen de drie
broers Von und Zu Eltz een beetje mot met elkaar, ieder betrok een eigen deel
van het kasteel en knutselde en bouwde leuke torentjes. Drie families betekent
ook dat er drie keukens in de burcht te vinden zijn. Vanaf 1815 is het kasteel
in handen van één tak van de familie en konden de drie "huizen" met elkaar verbonden worden. Graf Karl Von und Zu Eltz-Kempenich mag
zich eigenaar noemen. Eén lijn van de familie is uitgestorven en de andere tak werd
uitgekocht.Met een shuttlebusje werden we naar het slot gebracht, een (Engelstalige) rondleiding liet ons een deel van de 80 kamers van het kasteel zien. Daarna een korte blik in de “schatkamer” en via het Braamstruikse Binnenpad (de fans van de Fabeltjeskrant kunnen zich hierbij ongetwijfeld voorstellingen maken) terug naar de parkeerplaats. We hadden beter héén het voetpad kunnen nemen en terug de shuttle: de shuttle bracht ons naar beneden en het voetpad terug ging gestaag omhoog. Weet alles maar eens van tevoren.
Want als we alles van tevoren hadden geweten, hadden we nooit
op vrijdagmiddag de A61 genomen. Het kostte ons een uur extra om in Brüggen op
de camperplek te komen (code campercontact 754). Voor 5 € (en 2 flappen voor de stroom) staan we met zo’n
30 campers achter de Aldi verdekt opgesteld.
zaterdag 28 oktober: @ home
Nog even een paar lege bierflesjes bij de Lidl omruilen voor bruine broodjes en snelweg vermijdend naar huis. Totaal gereden 683 km, eigenlijk een beetje te ver voor een paar dagen.
V (woensdag): 105.097; A (zaterdag): 105.780
