Nog even een bandenspanningcheck en controle van de
vloeistoffen bij de autoboer: Puzzel heeft immers drie maanden in quarantaine
doorgebracht. Ook wat levensmiddelen en wat nattigheid bij de Lidl scoren
en dan van Baustelle naar Baustelle met af en toe een Stau als afwisseling.
Weet nu ook weer waarom ik liever niet door Duitsland naar het zuiden rijd. Toch
redelijk kunnen doorkachelen. In de Eiffel lag nog behoorlijk wat sneeuw. Even de tank volgooien in Luxemburg: litertje
diesel net geen Euro; scheelt een jas wanneer je weet dat
de prijs in Frankrijk schommelt tussen de 1.34 en 1.54. Met een beetje mazzel
haal ik zonder tankstop Spanje.
Toen ik het ankerbiertje tegen vijf uur
nuttigde stond Puzzel alleen (een vette waterrat in de Maas niet meegerekend),
uiteindelijk de nacht doorgebracht met drie campertjes. Kipfilet in een
kerriesausje over een restantje bami. Smikkelen! De afwas maar even opsparen.
Hoorde laatst van een dikker wordend meisje “Hoe verder ik kom met mijn
zwangerschap, hoe meer poetsdrang ik krijg”. Wees gerust: volgens mij ben ik
absoluut niet zwanger, heb een hekel aan poetsen. Kan er nog fijn drie weken een
vrijgezellenhuishouding van maken: slingerende vuile onderbroeken, afwas van
drie dagen, stinksokken in een hoekje. En meer van die viezigheid. Gezellig.
dinsdag 20 februari:
@ la couvertoirade
Gevroren vannacht. De kachel niet aangehad maar wel heerlijk
gepit onder drie donsdekbedden. Vanmorgen om 7:00 uur 2 graad in de bus en een
buitentemperatuur van -1. Snel koffie zetten en om 8:00 uur vertrekken, later
uitvoerig gebrunzt. Had bij de Lidl gisteren perssinasappelen meegenomen: vast
wennen aan het Spaanse land waar de vitaminebommetjes ongetwijfeld een stuk
goedkoper zullen zijn.
Een leuke onbekende route naar het zuiden (zuidwesten?): via
de D74 en varianten hiervan (D974 en zo). Een erg mooie weg die voormalige N74.
De rest van de nummertjes van vandaag zal ik je besparen, ook omdat mijn navigatiegeval
een ander nummer aangaf dan de wegpaaltjes en ook omdat het kreng mij weer eens
te pakken had: ome Tom had weer eens een shortcut gevonden om van Luzy naar
Moulins te geraken. Ik dacht nog “Moet ik niet linksaf naar Moulins?” maar was
te laat om een ruk aan het stuur te geven. Het leverde wel een schitterend
tochtje op. Toegegeven: er zaten een paar muilezelpaden tussen, maar de
omgeving (bos, bos en voor de verandering nog een beetje bos) maakte veel goed.
Op zo’n moment mis je de copiloot. Even € 6,70 afgetikt om via de peage
Clermont-Ferrand te omzeilen en op een nette manier op de A75 te komen. De
mooiste autosnelweg van Europa liet zich vandaag niet van haar beste kant zien:
de hogere delen (en dat zijn er aardig wat) lagen in de wolken, dus mist. Ze
waren daar zelfs aan het strooien (uit voorzorg?). Nog een keer de creditcard
in de betaalgleuf gestopt, nu voor het viaduct van Millau (€ 12,40 voor klasse
2) en even later tuften we op een weg-naar-nergensheen naar de uitgezochte
camperplek.
Om 17:30 uur kon ik een biertje lostrekken. Mooi geweest voor
vandaag. Ben terechtgekomen op een immens grote parkeerplek bij La
Couvertoirade (code campercontact 12.230), een goed bewaard vestingstadje dat
in de 12e en 13e eeuw is gebouwd door de orde van de
Tempeliers. Weinig activiteit te bespeuren, zag ergens een bordje staan dat de
echte pret pas half maart weer begint. Voordeel is wel dat de parkeerautomaat
buiten werking was en ik dus € 3,00 in mijn zak kon houden. Nadeel was dat
Puzzel zielig en alleen op die grote P stond. Heb in mijn dagverslag genoteerd:
“goede plek om beroofd te worden, alhoewel: hier komt niemand”. Geen zin om nog
een ander plekje te zoeken.
woensdag 21 februari: peñiscola
Minus 5 bij het opstaan (buiten dan) en plus 2 in het busje.
De gaskachel aanzetten heeft geen nut voor dat eerste halve uurtje van de dag,
de boordverwarming maakt het straks wel aangenaam. Maar gauw koffie zetten met
een extra trui aan en dan wegwezen. Omdat ik dit kan schrijven kent dit gebied van
Frankrijk blijkbaar geen roversbendes: het gerommel aan de bus vannacht was het
gestoei van de stevige wind die er op deze hoogvlakte stond. Deze camperplaats
onthouden voor later gebruik en dan misschien samen met W de oude stenen
maar eens bekijken.
Vroeg naar bed (21:15 uur) betekent ook vroeg weer op (7:15
uur), dus al snel weer “en route”. Het voorzichtige zonnetje verdween al ras
achter de wolken en kwam pas tegen elven weer tevoorschijn. De eerste bloesem
gezien bij Narbonne, een bloeiende mimosaboom in een stadje aan de D6009 en wat
was de afdaling bij Lodève weer mooi!
Het dilemma van de dag: haalt Puzzel Spanje zonder gelaafd
te worden? Antwoord: op het nippertje! Bij de pasovergang (wel de betaalde A9
om de kermis bij Le Perthus te ontwijken) begon het beestje te piepen en kreeg
ik de vriendelijke mededeling “bijtanken a.u.b.”. Gelukkig heeft La Jonquera
tankstations genoeg en lag de literprijs met € 1,197 ruim 35 cent beneden die
aan de andere kant van de grens. Als je weet dat Puzzel leeg zo’n 120 liter kan
verstouwen kun je je voorstellen dat even wachten loont.
Het uitgespaarde bedrag werd overigens voor een deel wel
weer besteed aan de Spaanse economie. De NII is wel een mooie weg, maar als je
een half uur doet om door Peneda de Mar te komen en je weet dat je nog zo’n
tien andere de-marretjes krijgt, lokken de betaalde snelwegen C32 (die je om
Barcelona leidt) en AP7 tot aan Tarragona. Bij Reus pak je dan de gratis A7 die
een eindje verder overgaat in de N340. Deze weg heeft een flinke opknapbeurt gekregen
en omzeilt nu alle plaatsen. Ome Tom kende de nieuwe weg nog niet.
De temperatuur? Van -5 bij vertrek, via 17 graden in de
omgeving van Blanes tot 14 graden in Peniscola, waar ik me meldde op camping
Vizmar (W en ik waren er al eens eerder). Ik heb het dan over de rijtemperatuur
buiten: binnen was al snel een T-shirt voldoende.
Morgen staat in het teken van effe-niks-doen: even een
wifi-code aanschaffen (eurootje per dag op Vizmar), beetje internetten,
misschien kijken of het fietsje het nog doet. Na 1884 km in drie dagen (zou ik
met W nooit voor elkaar gekregen hebben) trekken we ons even niets aan van de
uitspraak van wijlen mijn oma “arbeid verwarmt, luiheid verarmt”.
V: 107.459; A: 108.069
