donderdag 14 april: van de Middellandse Zee naar Clermont-Ferrand
Gezellig: Montpellier in de spits! Je maakt nog eens wat mee
op zo’n reis. Overigens erg veel “vreemde” verkeerssituaties in die stad, maar
iedereen schijnt het normaal te vinden en de claxon en de middelvinger zijn
goede onderlinge communicatiemiddelen voor Montpellieristen.
De A750 en A75 brachten ons via Millau (wel even het viaduct
gepakt) en Garrabiet (de platte Eiffeltoren) dwars door Clermont-Ferrand naar
de parkeerplaats van het tandradtreintje van de Puy de Dôme. Volgens Lonely
Planet moet de top van dit pukkeltje “snowcapped” zijn van september tot mei,
maar hoe we ook keken: geen poedersuiker op de bult. Waarschijnlijk is de
vulkaan gaan borrelen en heeft de sneeuw doen smelten, of het broeikaseffect is
sinds het verschijnen van onze gids (2015) met een factor tien toegenomen. Gelukkig
was een gedeelte van de Chaîne des Puys (een keten van zo’n 80 vulkanen) wel
met sneeuw bedekt. Geen sneeuw op de Puy, maar wel veel paragliders die hun
acrobatische toeren aan het uithalen waren. Het maken van tandemvluchten
schijnt (uiteraard tegen betaling) ook mogelijk te zijn.
De Puy is gevormd door een vulkanische uitbarsting, de
laatste keer dat de krater gerommeld heeft ligt al weer zo’n 6.000 jaar achter
ons. In de loop der tijden heeft het bergje veel meegemaakt: zo hebben de
Romeinen er in het begin van onze jaartelling een tempel gebouwd ter ere van
hun god van de reizigers: Mercurius.
Het muilezelpad is meer voor viervoeters, dus bracht ons het
elektrische tandradbaantje (train à crémaillère) in 15 minuten naar boven. Wij
waren dus twee van de circa 500.000 mensen die per jaar op de top komen.
Toen we weer beneden waren (weer met het treintje, want we
hadden “per ongeluk” een aller-et-retour” genomen, tja: ons Frans is ook niet
meer wat het geweest is) kwamen de eerste druppels naar beneden, werden de
paragliders uit de lucht gedirigeerd en werden de verre verten plotseling minder goed
zichtbaar. We hebben veel geluk gehad dat we de Puy juist voor deze dag op ons
to-do-lijstje hadden gezet.
Het puzzeltje mocht gratis en voor niets de nacht
doorbrengen op het parkeerterrein van de Train Panoramique (in Orcines) en
aangezien wij bij dat puzzeltje horen, hebben we ook niets voor de overnachting
hoeven te betalen.
V: 68.109; A: 68.469
