noordpolderzijl

noordpolderzijl

maandag 18 april 2016

Op naar de zon 17: kilometers maken

zaterdag 16 april: van Vincelles via Lac du Der naar Pont-a-Mousson

Weer zo’n regenachtig begin van de dag. We hebben wel erg veel geluk gehad de laatste weken in het zuiden. Koffie zetten, wat zaken van persoonlijke aard, thee voor W., een pain de campagne scoren bij de receptie, wat lezen en je bent zo een kleine twee uur verder.
Doelstelling 1 was het Lac du Der, maar nu niet via de geijkte wegen (Auxerre en Troyes), maar via een “stadsontwijkende route”: D965, D944 en de D444. Een landelijk tochtje door de koolzaadvelden. Op de camperplek Site de Chantecoq aangekomen was het zoals gewoonlijk winderig en deze keer geen vogel te bekennen, dus na de koffie de blokken maar weer onder de wielen weggehaald (we stonden voor de verandering eens exact waterpas!) en doorgetuft naar Pont-a-Mousson (doelstelling 2).  Deze keer binnendoor gereden via Commercy (D958), 30 kilometer korter dan Ome Tom ons voorstelde (de snelste route gaat via de A31 via Toul en Nancy). Deze korte route heeft maar één nadeel: je komt wat betreft de camperplaats aan de verkeerde kant Pont-a-Mousson binnen, zodat je nog door een paar leuke straatjes mag kronkelen (deel van de stad was opgebroken, dus hoera: nog een paar bochtjes extra). De gesprekken onderweg waren weer van een zeer hoog niveau: klinkt het lied van de wielewaal in het Spaans en het Frans ook als “dudeljo en anders niet”?
 
 
 
 

Toen de regen stopte werd het tijd voor een droge wandeling door de plaats, gesticht in de 13e eeuw door de graven van Bar. De stad kreeg in 1582 een universiteit en maakte toen een bloeiperiode door totdat Lotharingen (Lorraine) in 1766 met Frankrijk werd verenigd en de baas van het spul (Lodewijk XV) vond dat de universiteit wel naar Nancy kon verhuizen (een koninklijk besluit is zo geschreven). Dus toen al was er sprake van “goede tijden, slechte tijden”. Pont-a-Mousson (Mousson zelf ligt een paar kilometer verder) heeft een paar leuke oudheden, waaronder een aantal kerken en natuurlijk de brug die in 1944 een gedaanteverwisseling onderging: dezelfde stenen, maar een iets minder logische opbouw. Gelukkig hebben we sinds 1949 weer droge voeten.