1 juni : van Langres naar Dun-sur-Meuse
De Maas is een regenrivier. Dat had ik al verteld, maar heb
het vandaag aan den lijve ondervonden: de mooie uitzichten vanaf de camping van
gisteren en eergisteren waren vanmorgen verdwenen. Flarden van mist en regen
zorgden ervoor dat het blikveld werd beperkt tot een paar meter. Het moet zo
zijn!
Gisteravond nog even een Chinees imperfectieprobleempje
opgelost: bijgaande foto’s maken duidelijk wat voor ingewikkelde operatie ik
heb moeten uitvoeren met imbussleuteltjes om het stalen ros weer rijvaardig te
maken. Moest trouwens verschillende imbussleutels gebruiken: links was anders
dan rechts: waar blijft de logica?
Het regende dus vanmorgen en wat ben ik dan blij dat ik met
OBBB op pad ben en niet met een tentje van het formaat “Papa, hier slapen echt
mensen in!” dat naast me stond. Maar ook zij kwamen weg, het ontbijt zal wel
ergens onderweg genuttigd zijn; heb ze in ieder geval geen koffie zien zetten
(en ook geen koffie geroken).
In de regen om kwart over negen een foto gemaakt van de bron
van de Maas. Nu zijn er meerdere bronnen die met zeer verschillende coördinaten
worden aangeduid, maar dit hier is de “echte”: 47.974295/5.63341: een beetje
echt-niet-spectaculair-maar-leuk-om-het-gezien-te-hebben. Chang bracht me tot
op de meter nauwkeurig op de plek. In de Achterhoek zeggen we: een
“drietstraaltje”. Het water blijft aan de oppervlakte omdat de bodem van
kalksteen is en dat is ondoordringbaar. Witte kalksteen, regen en een zwarte
mat onder de voeten van de bestuurder: kun je je het ontstane panorama
voorstellen?
Bij het dorpje Meuse (hoe verzinnen ze het) komen de
verschillende bronstroompjes bij elkaar en begint het een echte “Pampermaas” te
worden. Het dorpje heeft een restaurant met de naam “Source de la Meuse”,
alleen de bron ligt een paar kilometer verder. Van alle kanten wordt de Maas
vervolgens aangevuld met geultjes, kabbeltjes en andere dunne watertjes. In
Goncourt (wat een ontzettend mooie camperplaats voor maar een paar Euro, dus
goed voor een brunz) is de Flambart er inmiddels bijgekomen en begint het een
beetje op een riviertje te lijken: een echte laaglandrivier met vele
stroomversnellingen en zo zal het beeld de eerste honderd kilometer zijn. Er
zijn geen dijken aangelegd en zo kan de rivier zijn natuurlijke loop volgen en
lieflijk door het landschap slingeren.
Ik heb vandaag zoveel mogelijk de Maas gevolgd, maar door weilanden crossen met de bus vinden zowel de eigenaren van de perceeltjes als W. (laat staan OBBB zelf) niet leuk en regelmatig is dan ook La Meuse alleen in de verte te zien. Wel zichtbaar was ze in Domremy la Pucelle, de geboorteplaats van Jeanne d’Arc. Haar geboortehuis is tegen afdracht van een paar flappen te bezichtigen; gelukkig was het maandag, dan zitten de meeste musea hier ook dicht, dus deze kelk mocht vandaag aan mij voorbijgaan.
In de buurt van Void-Vacon wordt het wat chaotisch met het
water: daar stroomt niet alleen de Maas maar loopt ook het Canal d’Est naar het
noorden. En als je dan ook nog het Rijn-Marnekanaal oversteekt denk je: gut-gut-gut
wat een water en wat-is-nu-wat?
In St. Mihiel zag ik de eerste (plezier)bootjes in het water
van de Maas liggen, ik zag wel scheepsvaart op het Canal d’Est meer zuidelijk.
Je kunt vanaf St. Mihiel op twee manieren naar Verdun: rechts via de D964
(rood) en links via de D34. De laatste is een gele weg, rustiger, landelijker
en lieflijker, dus je kent mijn keuze.
En dan Verdun: ik heb een haat-liefde-relatie met die stad.
Geen plek om OBBB ergens te parkeren (parkeerplaatsen waar plek was hadden een
hoogtebegrenzer van 2,1 of 1,9 meter). Het zal ook aan mij liggen: ik wilde
eruit! Slecht aangegeven allemaal. Geen foto’s dus, volgende keer beter (en dan
maar op een camping in Verdun of zo gaan staan, of weer bij Charlie van de
Chocoladefabriek).
In het zonnetje naar Dun-sur-Meuse (rechteroever van de Maas).
Af en toe was niet de Maas maar het Canal d’Est door de voorruit te bewonderen.
Mooie weg met veel heuveltjes en in de diepte het water. Gekozen voor
camperplaats “Port de Plaisance du Valois-Dunois, een leuke plek aan de Maas
vlak bij het dorpje Dun-sur-Meuse. Toen ik er tegen drie uur kwam, waren bijna
alle plekken bezet: internationaal gezelschap met veel Belgen en opvallend veel
buscampertjes. Op de fiets naar het dorp waar een redelijke supermarkt is (het
wordt gebakken aardappeltjes met worstjes en paprika). Naast de supermarché is
de tourist information en de Miep van de VVV vertelde me dat er in dit gebied
weinig te fietsen valt langs de Maas. Morgen dus maar een stukje verderop.
Overigens hier op de camperplaats in drie uur tijd maar één bootje zien varen
op de Maas: een klein rondvaartbootje met veel kabaal. Inmiddels is het
Pampermaasje van het begin van deze tocht al wel uitgegroeid tot een volwassen
Tina-Lady! Maar ze zal ongetwijfeld nog uitdijen.
De statistieken:
Het weer: ochtend regen, vanaf twaalf uur droog, namiddag
zonnig; het wordt warm!V: 53.438; A: 53.702
