noordpolderzijl

noordpolderzijl

zondag 14 juni 2015

dag 12: de maas tussen cuijk en grave


 
woensdag 10 juni: van Lottum naar Sint Hubert

Een kleine verplaatsing langs de Maas vandaag: via Vierlingsbeek, Boxmeer en Cuijk de binnenlanden in. Via Mill kwam ik in Sint Hubert terecht op camping Van Rossum’s Troost. Zo’n 18 jaar geleden hebben W. en ik deze Acsi-camping ook al eens aangedaan maar toen met fiets, kar en tent. Het 25-jarig bestaan werd toen door de familie van Rossum gevierd: elke bezoeker kreeg toen een Heineken-bierglas met zijn of haar voornaam erin gegraveerd. De glazen hebben nog lang in de kast gestaan, maar hebben uiteindelijk de afwasmachine niet overleefd. Gekozen voor Sint Hubert omdat de Maas hier een knik maakt en je van de belangrijke plaatsen 10 tot 12 kilometer verwijderd bent: Boxmeer, Cuijk, Mook (aftakking Maas-Waalkanaal) en Grave (de waterstandensluis).


Op de tocht van Lottum naar Cuijk viel de 50 meter hoge Sint-Janstoren van Sambeek in het oog. Het oudste deel van de toren stamt uit 1486. De toren maakte deel uit van een kerk en het hele handeltje is tot twee keer toe bijna geheel verwoest. In 1702 sloeg de bliksem in (de kerk en de toren waren 35 jaar later hersteld). De tweede keer (1944) werd de kerk door de Duitsers opgeblazen. In de opzet om ook de toren met de grond gelijk te maken slaagden ze echter niet: de toren bleef overeind staan, maar liep wel zware schade op. De toren heeft nog zijn laatgotische vorm, de kerk is een aantal keren her- en verbouwd en lijkt niet meer op het origineel.

Doordat er maar een korte afstand viel te overbruggen kon de receptie van de camping me al vóór twaalf uur helpen. Leuke ontvangst met een “sanitairpakket” (afwasborstel, vaatdoek, afwasmiddel, rol toiletpapier en een doosje lucifers) en dat voor 12 euri per dag.

Na installatie een fietstochtje van vier uur, dus zo’n 60 tot 70 kilometer. De Chinese (im)perfectie kwam op de laatste accuvonkjes op de camping terug. Na Sint Hubert lag Haps op de route en de Sint Nicolaaskerk in Haps moest met zijn 45 meter hoge toren als eerste op de foto. De kerk is zo’n 115 jaar oud. Het was warm in het zonnetje als je stilstond, maar je had iets met lange mouwen nodig op de fiets in verband met de wind.

Een plaatje van Cuijk aan de Maas doet het altijd goed: de Sint Martinuskerk met de dubbele toren valt al van ver af op. Deze neogotische kruisbasiliek werd in twee jaar tijd gebouwd en werd in 1913 opgeleverd. In 1945 raakte de kerk zwaar beschadigd door oorlogshandelingen van het Duitse leger aan de andere kant van de Maas. De schade (zowel aan de binnen- als de buitenkant) kon nog hersteld worden.

Aan de kant van een mooi fietspad ten noorden van Cuijk staat de Libertree. Aan dit kunstwerk zit een lang verhaal vast. In 1949 werd in Cuijk op het Mariaplein een sierkers geplant. De boom hoorde bij de Mariakapel. De kosten van boom en kapel werden door de bevolking van Cuijk opgehoest als teken voor dankbaarheid voor het doorkomen van de oorlog. In 2010 werd een niet te behandelen schimmelziekte in de sierkers geconstateerd en uit veiligheidsoverwegingen werd de boom in 2012 gekapt. Om een herinnering te blijven houden aan de Mariaboom werden de restanten “omgetoverd” tot een kunstobject. Het kunstwerk stond enige tijd op het Mariaplein en is nu voor het project “Kunst en Kazematten” tijdelijk verhuisd naar een bunker aan de Maas.

Bunkers en water, het schijnt onlosmakelijk met elkaar verbonden te zijn. De bunkers langs de westoever van de Maas maakten deel uit van de Maaslinie. Deze Maaslinie had als doel een vertragende werking te hebben bij een opmars van de Duitsers. Schijnbaar voelde de Nederlandse regering in de jaren 30 van de vorige eeuw al aan hun water (of zo) dat er vanuit het Osten wat aan zat te komen, want men begon toen kazematten aan te leggen bij de bruggen over de Maas. Tussen de bruggen legde men prikkeldraadversperringen aan met zo hier en daar een bunkertje.

Het Maas-Waalkanaal was vandaag een pontje te ver, dus ging de tocht verder via Linden naar de Kraaijenbergse plassen. Het gebied van de plassen maakt onderdeel uit van de vroegere Beerse overlaat. Tot 1942 stroomde bij hoog water de Maas binnendijks richting Den Bosch. Hierover later meer. Vanaf 1968 tot 2010 werden door zand- en grindwinning deze plassen gevormd. Een deel wordt of is ingericht voor recreatie (zeilen, zwemmen, surfen, vissen), terwijl een ander deel onderdeel uitmaakt van een nieuw ingericht natuurgebied.

Het volgende aandachtspunt was dus de Beerse overlaat. Tussen 1275 en 1350 worden langs de Maas dijken opgeworpen. In het land van Cuijk zijn niet overal dijken nodig. Bij Gassel en Beers en tussen Katwijk en Cuijk keren de oeverwallen het rivierwater. Alleen: bij hoog water gaat een deel van het water over de oeverwallen. Men komt tot de ontdekking dat het (laten) overstromen van de oeverwallen de dijken ontlast. De overlooppunten noemt men de overlaten, de “alternatieve” Maas, ook genoemd “de traverse”, krijgt de naam Beerse Maas. Na een aantal grote overstromingen brengt men verbeteringen aan en uiteindelijk wordt de Beerse overlaat als laatste van de overlaten in 1942 opgehoogd. Op dit ogenblik wijst alleen een straatnaambordje “ergens in het binnenland” nog op de vroegere overlaat. Wanneer het Maaswater over de Beerse Overlaat begon te stromen, zei men: “De Maas is over!” In Grave werden dan twee kanonnen afgeschoten, zodat men wist dat mens en vee het stroomgebied van de Beers moesten verlaten. De laatste schoten werden in 1930 afgeschoten, wanneer de overlaat voor het laatst overstroomde.

Het laatste doel deze dag was de sluis en de brug bij Grave, bekend van “Grave beneden de sluis”, één van de waterhoogtemeetpunten die de wat oudere lezers ongetwijfeld bekend in de oren zal klinken. Vanaf begin 1950 tot diep in de jaren 70 werden de waterhoogten van de grote rivieren dagelijks via de radio bekend gemaakt ten behoeve van de binnenscheepvaart. Ida Gerhardt heeft er ooit een gedicht over gemaakt (volgens mij heb ik die op de kweekschool uit mijn hoofd moeten leren), het begint met “Te Grave beneden de sluis, voorbij de zware deuren….”

 
 
 
 
 
Statistieken: vrijwel onbewolkt, stevig windje, rond de 20 graden.

V: 54.399; A: 54.464