om de noord – 1: wisselvallig groningen

Nog een paar vrije dagen, terwijl W haar balboekje weer vol heeft staan met saunabezoeken, bioscoopjes, vriendinnenwandelingen en een logeerpartijtje. Voor mij reden om “het noorden” op te zoeken: een fantastisch weids landschap wat W niet zo kan bekoren. Zij vindt het in het noorden van Nederland altijd waaien en je kunt te ver om je heen kijken. Smaken verschillen, zullen we maar zeggen. De titel voor mijn reisje was dan ook snel gevonden. “Om de noord” is niet alleen de naam van een hotel/kroeg op Schiermonnikoog, maar ook de aanduiding van het zoeken naar een doortocht naar Indië. Als je vroeger op de lagere school (de voorloper van de basisschool) goed had opgelet dan ken je die oude schoolplaat nog: “de overwintering op Nova Zembla”, een tekening van Isings. Geloof dat de plaat officieel de titel “Het Behouden Huys over de overwintering van Willem Barentsz op Nova Zembla, 1596” heeft. Barentsz was overigens niet de eerste die het probeerde: Willoughby (in 1553) en Brunel (in 1583) waren hem voor, ook hen lukte het niet. Barentsz was wel volhoudend: hij probeerde het drie keer. Alle tochten (1594, 1595 en 1596) mislukten en tijdens de laatste reis moest Barentsz zelfs met zijn bemanning overwinteren op Nova Zembla. De schipper overleefde het niet, zijn maten kwamen in augustus 1597 weer in Nederland aan. Zo bont ga ik het niet maken en overigens: als ik al zou willen overwinteren dan zou ik mijn “behouden huys op vier wielen” wel in Spanje en/of Portugal droppen.

vrijdag 30 september: @ oude pekela

De Turfstee bij Oude Pekela, eigenlijk is het gemeente Blijham, bij André en Betty, is altijd een goed begin om een weekje te starten. Picobello camperplaats. Kreeg nog twee nachten tegen de oude prijs, per 1 oktober € 2,50 duurder geworden vanwege de gestegen energieprijzen. Kan me er wat bij voorstellen: er zijn veel gasten die in dit seizoen bijstoken met een elektrisch kacheltje en als je dan als eigenaar van een camperplaats € 1,00 per kwh mag aftikken loopt dat aardig in de papieren. Ben niet zo van dat elektrisch stoken: warme kop, koude poten! Doe dat het liefst op gas, maar voor noodgevallen (gas wil wel eens opraken) heb ik zo’n energieslurper bij me.

Voedselvoorziening bij de Aldi in Groenlo en daarna via de N18 naar Enschede (A35) om in het Duitse land de A31 op te pikken. Deze Bundesautobahn is voor Nederlanders in het grensgebied een handige verbinding met het noorden, loopt namelijk pal langs de oostgrens van ons land van Bottrop via Gronau naar Emden over een lengte van 241 kilometer. Wel een beetje dom rijden deze “Emslandautobahn”, maar gelukkig lag er nog een stickie met zo’n 1.000 versjes (woord van Hans Keuper – ja die van Boh Foi Toch) in het dashboardkastje. Gehoorapparaten niet in dus op standje levensgevaarlijk een gezellige mix meebrullen. Een dezer dagen mijn uitvaartmuziek maar eens noteren, keuze genoeg. De intake bij Betty en André duurde een tijdje: ze hadden veel te kletsen. Pas na een uur kon ik met goed fatsoen vertrekken. V: 187.857; A: 188.038. Rijtemperatuur 12 – 17 graden. Onbewolkt vertrokken, later wisselend bewolkt, maar nog tot een uur of vijf met een moutwatertje buiten kunnen zitten. Zon op/onder: 07:32/19:09 (gegevens Oude Pekela).

zaterdag 1 oktober: @ oude pekela

Er zijn van die dagen dat je wel van alles wilt, maar niks kunt. Zo’n dag was het vandaag. Nee: geen last van lichamelijke ongemakken, het weer gooide roet in het eten. Vannacht is er al een groot regenfront overgetrokken, vandaag volgden de kleinere broertjes en zusjes. Kijk naar de twee foto’s bij deze alinea: tussen de opnames zit een uur tijdsverschil. Eigenlijk is het de hele dag zo wisselvallig geweest.

Heb ik me verveeld? Nee, beslist niet. Er moesten nog een paar afleveringen van de serie Katla bekeken worden. De serie is genoemd naar één van de grootste vulkanen op IJsland (1.450 meter). De vulkaan ligt verstopt onder een dik pak ijs van tot 300 meter dik. Dit ijs is onderdeel van de Mýrdalsjökull, een geweldig grote gletsjer in het zuiden van IJsland. Ja: W en ik zijn er ooit geweest. Wil niet teveel over deze mysterieuze dramaserie kwijt, behalve dat het kijken waard is: de vulkaan is uitgebarsten, het gebied rond Vik is bedekt met stikkende as. Er komen eerder gestorven mensen, maar ook kopieën van nog levende personen uit de aslaag tevoorschijn. De term “wisselkinderen” valt. Beetje onwerkelijk allemaal, maar best spannend. Op zo’n manier wordt een huttendag een mooie dag. En morgen? Morgen is er weer een dag. Waarschijnlijk vertrek ik dan naar het mooiste plekje van Nederland: Noordpolderzijl.