om de noord – 3: de afsluitdijk over

Kreeg onlangs de vraag of al die mensen die reageren wel bestaan. Je mag denken wat je wilt in dit land hoor, maar ik geef vandaag één voorbeeld. Kreeg gisteravond een appje van buurvrouw C te L (mijn trouwe fotokijkster) en dat bericht wil ik jullie niet onthouden: “Ha die buurman op afstand. Ben je druk, of was er niks te beleven vandaag? Ik mis de foto's en t verhaaltje. 🤭😂 groet, C te L”. Er wordt dus duidelijk gelezen, meegeleefd en gereageerd. Maar buurvrouw en trouwe fotokijkster C te L: soms, als ik ergens twee dagen ben, schrijf ik maar één verhaal. Je mag dus zeggen: twee voor de prijs van één.

Zuslief gaat met wederhelft en hun Dick&Marianneke een soort van overwinteren. Binnenkort is ze jarig (oeps, niet doorvertellen: 70), dan horen we de details. Hoor van veel meer mensen dat ze deze winter met hun camper het warme(re) zuiden opzoeken. Onlangs nog van de eigenaren van camperplaats Ittervoort. De redenatie van Geert en Jan: we zijn in de wintermaanden toch gesloten, zetten we de verwarming thuis laag en stoken in onze camper hooguit één fles gas per maand. Elektriciteit hoeft ook niks te kosten als je panelen hebt en de zon schijnt. Nu nog een beetje goedkope (liefst gratis) camperplek en zo komen Jan en Geert Splinter wel door de winter. Weet niet of ik het zou willen: wil je het een beetje behaaglijk hebben, moet je aan de zuidkust van Spanje en Portugal blijven. Piep je iets de binnenlanden in (waar het veel mooier is) dan kom je op “hoogte” en dat scheelt onmiddellijk behoorlijk in temperatuur. Gewoon een paar maanden Thailand, Laos en/of Cambodja is meer hoe W zich overwinteren voorstelt, maar dan praten we over andere bedragen.

maandag 3 oktober: @ den helder

Mooie, strakblauwe luchten in Noordpolderzijl, één dag en nacht is voldoende. Stond vannacht helemaal alleen, maar dat had ik al verteld. Van de noodopvang geen gebruik hoeven te maken. Nog even een foto gemaakt om de leegte, de stilte en de blauwe lucht vast te leggen. Geef toe: het mooiste plekje van Nederland toch? Had de keuze tussen oud brood (van vrijdag) met een gekookt eitje, of onderweg foerageren. Is het laatste geworden, dus het bleef bij een pot straffe koffie in de redelijk vroege ochtend. Wist dat er in Leens op de “Weg van Stad naar Wad” een Aldi en een Jumbo te vinden waren (dat heb je met wereldreizigers met een oog voor details) met een goede parkeerplaats. Geen bami meer de komende dagen, maar de karbonades worden bij de Aldi per 800 gram verkocht en de bonen per 750 gram, dus dan weet je het wel. Gelukkig kon ik de saucijzenbroodjes per stuk kopen, dus dat werd even smullen aan de Lauwersmeer (ja DE en géén HET, het volk hier wil het nu eenmaal zo). Broodprijs was ook acceptabel, mocht afgelopen week € 4,25 aftikken voor een heel brood van de “warme bakker” bij de Jumbo in ons dorp. Voor een halfje was ik nu nog geen Euro kwijt. Mag er niet over zeuren van W, want “we kunnen het hebben”. Klopt, we kunnen het wel hebben terwijl veel huishoudens inmiddels door hun hoeven zakken. 

Wat een verschrikkelijk mooie rit door het Groninger en later Friese land: kijken zover je kunt en proberen de verschillende kerktorens in de verte te determineren. Wel binnendoor, dus de kerken van Pieterburen, Eenrum, Warffum, Holwerd, Ferwerd en Hallum zijn nu op mijn netvlies gebrand (willekeurige volgorde overigens). 

Nog steeds zijn ze aan het kloten met de Afsluitdijk, lijkt een gebed zonder end (foto: deafsluitdijk.nl). Regelmatig naar één baan en laat nu ook de brug bij Kornwerderzand open gaan. Weet niet of het een beroepspoeper was of een plezierjacht die door de sluis ging, stond daarvoor te ver in de file. De jongens van Rijkswaterstaat hebben wel het benul om op werkdagen tijdens de spitstijden (7 – 9 en 16 – 18 uur) alleen te schutten voor de beroepsvaart (recreatieboten mogen “meeliften”), maar dan nog: midden in een ontzettend drukke A7 leggen ze het verkeer 20 minuten plat. Moet toch een andere oplossing voor te bedenken zijn, tunneltje of zo? 

Het zat me trouwens niet mee, daar op die Afsluitdijk. Een heel prettige stop is altijd de parkeerplaats bij het Monument. Afgesloten, zijn ze aan het knutselen. Later opnieuw een geopende brug en toen was ik blij om op Willemsoord in Den Helder Puzzel te kunnen parkeren op plekje 42. Druk, veel Duitsers. Sjakie (die eigenlijk Raymond heet) van de camperplaats vertelde dat de Duitsers een lang weekend hebben in verband met een vrije dag. Volgens mij hebben de Duitsers veel meer vrije dagen dan wij Nederlanders. Even opgezocht: vandaag is het de “Tag der Deutschen Einheit”, ter herinnering aan de Duitse hereniging op 3 oktober 1990. Al weer 32 jaar geleden. De Berlijnse Muur viel een jaartje eerder (09/11/1989). Maar hadden ze dan niet massaal moeten vertrekken vandaag, die witte kentekenplaten, omdat ze morgen weer moeten “arbeiten”? Ik zal het nooit weten, is eigenlijk ook niet zo interessant. Niks meer doen vandaag, beetje lezen, beetje typen, een klein rondje op de fiets. En karbonades braden natuurlijk! Fijn bakken: zelden zo aquapasso gestaan! Werd overigens karbonade met brood, geen zin in veel getuntel en een lege gasbus die er dreigt aan te komen.

V: 188.112; A: 188.286. Rijtemperatuur 12 – 18 graden. Begonnen met een strak blauwe lucht, maar later kwamen er meer wolken opzetten. Droog. In Den Helder probeerde het zonnetje tevoorschijn te komen, met wisselend succes; 17 graden. Zon op/onder: 07:45/19:14 (gegevens Den Helder).

dinsdag 4 oktober: @ den helder

Waarom zit er verschil tussen het Vlieland- en het Texelgevoel? Vraag me dat elke keer weer af als ik op een van de eilanden kom. Schiermonnikoog geeft een Vlielandgevoel, de andere eilanden zitten daar tussenin. Vandaag dus naar Texel, oui: op de fiets, waar heb je zo’n ding anders voor? Vroeg me laatst af in hoeverre e-biken gezond is. Laat ik nu in de laatste Kampioen van de ANWB die ik onder ogen kreeg (september 2022) het verlossende antwoord krijgen: bij de gemiddelde e-bike lever je in de hoogste ondersteuningsstand gemiddeld 28 % van de energie. De rest doet de motor. Bij een gewone fiets lever je zelf uiteraard 100 % (stukken wind mee uitgezonderd). Wel blijkt uit diverse onderzoeken dat e-bikers vaker fietsen en ook langere stukken. Zo compenseer je deels de lagere inspanning tijdens het fietsen. Klopt helemaal: als ik geen e-bike had zou ik nooit (zoveel) gefietst hebben, dus is e-biken voor mij heel gezond. Weer een probleem uit de wereld geholpen.

 

Even tussendoor: de karbonade van gisteren was ook geen groot succes, smaakte teveel naar dood beest. Heb de laatste tijd toch veel moeite met vlees, vind eigenlijk kipfilet, gehakt en hamblokjes nog net acceptabel. Vegetariër worden? In een grijs verleden al eens geweest, misschien nog maar eens opnieuw, maar dan zonder vreselijke vleesvervangers. En dan die benamingen: speckreepjes, vegetarische slager en meer van dat soort leuke vondsten. Maar helaas: nog twee karbonades te gaan deze week, weggooien is ook zonde.

 

Terug naar vandaag: een stukje Texel dus. Het mag zich nog geen 1000 jaar eiland noemen: pas in 1170 zorgde de Allerheiligenvloed dat Texel losgekoppeld werd van het vasteland. Ja, je moet je een beetje inlezen en dat weet je meteen dat Texel qua oppervlakte de grootste stad van Nederland is. Moest ook even slikken bij het woord “stad”. Ja, Texel is een echte stad, want het “lant van Texel” kreeg in 1415 stadsrechten van graaf Willem VI. Een beetje een bijzondere stad met zeven verschillende dorpen (Den Burg, De Cocksdorp, De Koog, De Waal, Den Hoorn, Oosterend en Oudeschild) en heel veel groen. Dan heb ik de vele buurtschappen nog vergeten: Oost, Zevenhuizen, Midden-Eierland, Zuid-Eierland, Molenbuurt, Spang, De Westen, Driehuizen, Zuid-Haffel, Westergeest, 't Horntje en Nieuweschild. Volgende week schriftelijke overhoring.

Het is geen rondje over het gehele eiland geworden: Texel heeft een lengte van 24 kilometer. Met een oppervlakte van 162 km2 is het het grootste Waddeneiland (ook als je de Duitse en Deense eilanden meetelt). Fietsen is leuk, maar er zijn nu eenmaal grenzen. Beetje uitkijken met de tijden: in deze periode van het jaar vaart de boot maar één keer per uur. Gelukkig hoort wachten bij mijn sterkere kanten. Een retourtje met de fiets heb je voor € 5,00, bejaardentarief gaat pas in als je een “meerbadenkaart” koopt, maar ik vind dat ik door eens per jaar Texel te bezoeken het eiland voldoende eerbied betoon. Nogmaals: er zijn nu eenmaal grenzen. Dat dacht ik ook toen ik om half tien een Duitse familie gezellig buiten zag ontbijten met dikke winterjassen aan bij een temperatuur van 10 graden. Ben snel maar weer naar binnen gegaan, de kachel een tandje hoger gezet, mijn bammetjes met eiersalade heerlijk opgesmikkeld en om temperatuurtechnische reden de overtocht met een uur uitgesteld. Weer een beetje frommelen met de elektriciteitsdraadjes die steeds meer bloot komen te liggen en tegen elven gaan met die vouwfiets. Winterjas en handschoenen aan, sjerpamuts voor de zekerheid maar in de fietstas gestopt, maar niet nodig gehad.

De aanbevolen fietsroutes op Texel vallen af: beetje te laat in het seizoen voor de lammetjesfietsroute en ook de bloembollenroute is in deze tijd van het jaar geen groot succes. Daarom maar met Komoot een route uitgestippeld: gewoon een paar fietsjes op de kaart aanklikken en er wordt een route gefabriceerd. Het resultaat naar de telefoon sturen om dan tot de ontdekking te komen dat de telefoonhouder voor aan het stuur in de tas van de andere fiets zit, heb namelijk de kleine vouwfiets bij me. Beetje behelpen dus en regelmatig een verkeersdelict begaan, immers: je mag geen telefoon in je hand houden tijdens het fietsen. Heb me beperkt tot het zuidelijke deel van het eiland en dan nog de Waddenkant. Dus het vliegveld waar ik ooit een keer een vrije val mocht maken (wel een tandemsprong, dus fijn in een tuigje aan een ander vast en zonder dekblok!) heb ik niet bereikt. De boottocht was al spannend genoeg: volgens Google Maps ben ik fietsend het Marsdiep overgestoken. Weet al wat zoonlief bij mijn uitvaart gaat vertellen: Jezus kon lopen over het water, maar mijn vader maakte het nog bonter, want hij ging fietsen. Mooi fietsweer: de wind (kracht 5 volgens de berichten, maar volgens mij was het minder) blies de lucht open. Laat verder de foto’s maar spreken, anders ga ik weer hele verhalen vertellen over die keer (45 jaar geleden, toen de wachttijden voor de veerboot naar Texel nog op konden lopen tot vijf uur) dat we met een garnalenkotter vanuit Oudeschild het Wad op geweest zijn en als bijvangst scholletjes meekregen die ik uiteindelijk heb moeten onthoofden en schoonmaken, omdat niemand anders dat wilde doen. Op dat soort verhalen zit niemand te wachten. Nog wel even een foto van de haven van Oudeschild gemaakt. Zeehondentochten worden er ook aangeboden, heb ik niet nodig: ook in Den Helder liggen ze te liggen.

Later op de dag werd het somberder en frisser (gevoelstemperatuur wel te verstaan, door het ontbreken van de zon en het staan van een stevige wind), tijd om karbonades te bakken. Een mooie dag, met ruim 40 fietskilometers volgens Komoot (maar volgens mij is daar de oversteek van het Marsdiep bij inbegrepen). En morgen? Morgen is er weer een dag. Een deurtje verder, want moet binnenkort weer thuis zijn: coronaprikje halen en ook om vrouwlief weer in de armen te sluiten. Vecht&Weide bij Weesp ligt ongeveer halverwege, dus dat zou een mogelijk einddoel voor morgen kunnen zijn.